Όσο διάστημα όλα τα βλέμματα είχαν στραφεί δικαιολογημένα στη Γάζα, η μάχη της Δαμασκού άναψε για τα καλά.
Ημερ.Δημοσίευσης
Στις 25 Νοέμβρη οι αντάρτες κατέλαβαν μία ακόμη στρατιωτική βάση του καθεστώτος στα περίχωρα της πρωτεύουσας. Τα στρατόπεδα θεωρούνται τα τελευταία ασφαλή οχυρά του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, γι’ αυτό πρόκειται για εξέλιξη που μπορεί να κρίνει την έκβαση του εμφυλίου. Τόσο εξαιτίας της πολιτικής της σημασίας, όσο και αμιγώς στρατιωτικά, για τον οπλισμό που πέφτει στα χέρια των ανταρτών. Σε αυτό το φόντο, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κάνουν «αγώνα δρόμου», ώστε να διαμορφώσουν μια ανεκτή για τις ίδιες διάδοχη κατάσταση (μέσα από τη δημιουργία και την αναγνώριση του νέου, διευρυμένου συνασπισμού της αντιπολίτευσης).
Όμως τα συνθήματα των Σύριων εξεγερμένων (που συνεχίζουν να διαδηλώνουν μέσα στη φωτιά του πολέμου), τις μέρες του βομβαρδισμού της Γάζας, δείχνουν πως όλα αυτά μπορεί να αποδειχθούν σχέδια επί χάρτου: «Για να λευτερώσουμε την Παλαιστίνη, πρέπει να ανατρέψουμε το καθεστώς», «Παλαιστίνη-Συρία, αδέλφια με κοινό πόνο, κοινό αίμα, κοινό εχθρό», «Η πολιορκημένη Χομς χαιρετά την πολιορκημένη Γάζα», «Παρά τις δικές μας πληγές, το δικό σου τραύμα μας πονάει Γάζα», «Μετά τον Άσαντ, πάμε για τη Γάζα».