Αποτέλεσμα-γροθιά στο μνημόνιο και στη λιτότητα

Σαμαράς, Βενιζέλος και το μιντιακό σύστημα που τους στηρίζει προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπήρξε καθαρή ήττα της κυβέρνησης στις ευρωεκλογές.

Ημερ.Δημοσίευσης
Συντάκτης
Πέτρος Τσάγκαρης

Όμως, αν δεν είχε ηττηθεί η συγκυβέρνηση, τότε δεν θα χρειαζόταν η ΝΔ να απευθυνθεί, μέσω του Γεωργιάδη, στο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη και ο Καρατζαφέρης στη ΝΔ για να εμποδιστεί η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, όπως τόνισε ο ίδιος ο αρχηγός του ΛΑΟΣ –και συνακόλουθα η κατάργηση του μνημονίου.  
Δεν θα έμπαινε στο τραπέζι, έστω ως συζήτηση, ο ανασχηματισμός, ούτε θα άρχιζε η φιλολογία για το πώς θα καταργηθεί το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα. Ο Λοβέρδος και ο Αηδόνης δεν θα θεωρούσαν πολυτέλεια την παραμονή τους εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ. 
Κυρίως δεν θα άρχιζαν οι φωνές για αποπομπή του Στουρνάρα, ο οποίος μάλιστα εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκειά του για την μετεκλογική κριτική από κομματικά στελέχη της ΝΔ. «Δεν θα γίνω σάκος του μποξ», φέρεται να είπε, σύμφωνα με το «Βήμα». Γιατί, άραγε, τα στελέχη της ΝΔ να κάνουν τον Στουρνάρα σάκο του μποξ, αν το κόμμα τους και η συγκυβέρνηση είχαν πάει καλά στις εκλογές;
Και τέλος αν όλα πάνε κατ’ ευχήν για την κυβέρνηση κι όλοι εμείς είμαστε τρελοί, τότε γιατί ο Σαμαράς έτρεξε πανικόβλητος στις Βρυξέλλες προκειμένου όχι μόνον να εξηγήσει ότι δεν μπορούν να περάσουν άλλα μέτρα από αυτή τη Βουλή στην Ελλάδα, αλλά και να ζητήσει το προεκλογικό δώρο (π.χ. κάποια ελάφρυνση στην αποπληρωμή του χρέους) που δεν του έκαναν πριν από τις 25 Μάη; 
Τα ποσοστά
Ό,τι και να λένε τα «παπαγαλάκια» των αφεντικών στην Ελλάδα, ο παγκόσμιος Τύπος μιλάει για θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ. Και πώς θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, όταν τα νούμερα είναι αμείλικτα: Σήμερα κυβερνούν το δεύτερο και το τέταρτο κόμμα. Κι όμως, όταν ξεκίνησε η συγκυβέρνηση το Νοέμβριο του 2011, οι μνημονιακές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), ξεπερνούσαν το 80% της λαϊκής ψήφου. Μόλις δυόμισι χρόνια μετά, και ενώ από τη συγκυβέρνηση πέρασε και η ΔΗΜΑΡ, το ποσοστό αυτό κατέρρευσε στο 30% και κάτι, δηλ. έχασαν το 50% του εκλογικού πληθυσμού. Ακόμη κι αν συγκρίνουμε με τη χαλαρή ψήφο των ευρωεκλογών του 2009, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχασαν 38 ποσοστιαίες μονάδες, εκ των οποίων τις 28 το ΠΑΣΟΚ. Αλλά ακόμη και σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2012 η συγκυβέρνηση έχασε 16 ποσοστιαίες μονάδες (αφού η συγκυβέρνηση που διαμορφώθηκε το καλοκαίρι του 2012 περιλάμβανε και τη ΔΗΜΑΡ που τώρα έχασε 5 μονάδες). Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε κατά 600% τις ψήφους του σε σχέση με το 2009, διατήρησε, παρά την άμπωτι των κοινωνικών αγώνων, το εκπληκτικό για την ιστορία της Ελλάδας ποσοστό που είχε πάρει τον Ιούνιο του 2012 και αναδείχθηκε πρώτη δύναμη με διαφορά 4 μονάδων από τη ΝΔ που κατέγραψε το χειρότερο ποσοστό της 40χρονης ιστορίας της (τον Μάιο του 2012 είχε καταγράψει ακόμη μικρότερο ποσοστό αλλά τότε είχε κατέβει διασπασμένη στις εκλογές). 
Το χειρότερο ποσοστό της ιστορίας του κατέγραψε και το ΠΑΣΟΚ. Κι όμως έχουν το θράσος να λένε ότι όλα είναι εντάξει για τη συγκυβέρνηση. Το μόνο τους ουσιαστικό επιχείρημα είναι ότι με τα αιμοσταγή μέτρα που έχουν πάρει, θα έπρεπε «κανονικά» να τιμωρηθούν σκληρότερα στην κάλπη. Όμως αυτό το επιχείρημα ισοδυναμεί με άμεση παραδοχή ότι λένε συνειδητά ψέματα επί χρόνια όταν ισχυρίζονται ότι σώζουν το λαό.
Οικονομία
Για να συνεχίσει να παίρνει τις δόσεις από τα δάνεια της τρόικας, η κυβέρνηση οφείλει να επιβάλει άμεσα το νέο μεσοπρόθεσμο αλλά και άλλα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία καθυστερούσαν λόγω εκλογών. Ήδη εξαγγέλθηκαν απολύσεις δημοτικών αστυνομικών, οι αξιλογήσεις-απολύσεις στους ΟΤΑ, ενώ μπροστά είναι η περαιτέρω διάλυση υγείας και παιδείας με κλεισίματα και διαθεσιμότητες, αλλά και το ξεπούλημα δημόσιου πλούτου.
Η κυβέρνηση ωστόσο είναι ήδη αντιμέτωπη με νομικά προβλήματα καθώς υπάρχει μια συστοιχία δικαστικών αποφάσεων (π.χ. καθαρίστριες υπ. Οικονομικών, ιδιωτικοποίηση νερού) που δεν συστρατεύονται με τις μνημονιακές δεσμεύσεις. 
Ταυτόχρονα, στο καθαρά δημοσιονομικό επίπεδο, η φορολογική απεργία του λαού είναι τέτοια που, ακόμη κι αν επιβληθούν οποιαδήποτε μέτρα (π.χ. βεβαίωση 4,5 δισ. από φόρο εισοδήματος και Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων στους αμέσως επόμενους μήνες), δεν θα αποδώσουν παρά ψίχουλα στην κυβέρνηση. Όπως σημειώνει το capital.gr, μόνο όσον αφορά τους φόρους στα καύσιμα υπάρχει υστέρηση εσόδων κατά μισό δισ. ευρώ και πλέον. Η ιστοσελίδα μάλιστα υπογραμμίζει χαρακτηριστικά: «Στην περίπτωση που συνεχιστεί η τάση συσσώρευσης ενός δισ. ευρώ απλήρωτων φόρων κάθε μήνα, τότε η επίτευξη των στόχων του προϋπολογισμού θα ισοδυναμεί με θαύμα».
Τα περί «ανάπτυξης» και θέσεων εργασίας ήταν παγκοίνως φούμαρα. Ωστόσο τώρα τα πράγματα χειροτέρευσαν περαιτέρω για την κυβέρνηση καθώς μοιάζει να καταρρέει και το τελευταίο εργαλείο χρηματοδότησης που διέθετε: Μόλις δύο ημέρες πριν από τις εκλογές αποφασίστηκε στις Βρυξέλλες η αύξηση της ελληνικής συμμετοχής στα προγράμματα ΕΣΠΑ έως και κατά 40%. Δηλ. ενώ μέχρι τώρα το 95% της χρηματοδότησης των προγραμμάτων ΕΣΠΑ προερχόταν από την ΕΕ και μόνο το 5% επιβάρυνε το ελληνικό προϋπολογισμό, τώρα η ΕΕ θα πληρώνει μόνο το 60% (για τη Στερεά Ελλάδα) ή το 50% (για το Ν. Αιγαίο) και το υπόλοιπο θα πρέπει να το καταβάλει το ελληνικό Δημόσιο.  Είναι σαφές ότι το ελληνικό κράτος δεν πρόκειται να συνεισφέρει βέβαια σε τέτοιες αναλογίες.
Χρέος
Αλλά και στο ζήτημα του χρέους είναι πολύ πιθανό η κυβέρνηση να μην πάρει καμιά βοήθεια, δηλ. διαγραφή μέρους των οφειλομένων. Ακόμη κι αν γίνει κάτι τέτοιο (που βέβαια θα συνοδεύεται με νέο μνημόνιο) θα συζητηθεί στο τέλος του φθινοπώρου, ή ακόμη αργότερα. Ακόμη κι αν υπάρξει «ελάφρυνση» της αποπληρωμής του χρέους το φθινόπωρο, αυτό δεν θα οφείλεται στην κυβέρνηση, αλλά στον… ΣΥΡΙΖΑ. Όπως εκτιμούν τα πρακτορεία Bloomberg και Reuters, η  νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές καθιστά ευνοϊκότερες τις συνθήκες για τη μείωση του ελληνικού χρέους.
Σε κάθε περίπτωση, το μνημονιακό οικοδόμημα δέχθηκε ένα γερό χτύπημα στις 25 Μαΐου, το ισχυρότερο χτύπημα που έχει δεχτεί σε εκλογική διαδικασία. Η συγκυβέρνηση προσπαθεί να βρει τρόπους να διαφύγει από την πραγματικότητα αυτού του αποτελέσματος. Πριν επουλώσει τις πληγές της, θα πρέπει το εργατικό κίνημα και οι σύμμαχοί του να την αποτελειώσουν.

 

Φύλλο Εφημερίδας

Κατηγορία