Νέα από τους εργατικούς χώρους

Να μονιμοποιηθούν οι σχολικές καθαρίστριες

Για μια ακόμη χρονιά, με το άνοιγμα των σχολείων έρχεται στην επικαιρότητα  το ζήτημα των χιλιάδων εργαζομένων που δουλεύουν στα σχολεία της χώρας ως συμβασιούχοι. Παρά τα όσα κατέκτησαν με τους αγώνες τους μετά το 2020 οι σχολικές καθαρίστριες, όπου δεν κέρδισαν τη μονιμοποίησή τους αλλά τουλάχιστον κέρδισαν αυξημένη μοριοδότηση για την εμπειρία τους, κάποιοι δήμοι υποχρεώθηκαν να προχωρήσουν στο να κάνουν όλες τις θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Δηλαδή 8ωρα αντί για τη μερική απασχόληση που κυριαρχούσε ως τότε και που ακόμη και σήμερα εφαρμόζεται σε πολλούς δήμους.
Για παράδειγμα στο δήμο Περιστερίου ο κατά το σύστημα πετυχημένος δήμαρχος Ανδρέας Παχατουρίδης έχει το 1/3 του προσωπικού στην καθαριότητα των σχολείων (44 από τις 130 θέσεις) ως μερικής απασχόλησης. Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα σε πολλούς δήμους της περιφέρειας. Υπήρχαν δήμοι που τελείωνε ο Αύγουστος και δεν είχαν προκηρύξει τις θέσεις εργασίας που κανονικά θα έπρεπε να ξεκινάνε στις 1 Σεπτεμβρίου που ο νόμος ορίζει ότι ξεκινάει η σχολική χρονιά για όλους τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση. Χαρακτηριστική ήταν η καταγγελία του Σωματείου Καθαριστριών και Καθαριστών Σχολικών Κτιρίων Νομού Ηλείας που κατήγγειλε στις 28 Αυγούστου ότι ενώ στις 8 Αυγούστου το Δημοτικό Συμβούλιο στην Αμαλιάδα είχε αποφασίσει να προσληφθούν 36 καθαρίστριες-ες πλήρους απασχόλησης, οι θέσεις τους δεν είχαν προκηρυχθεί.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την αυξημένη μοριοδότηση για να κατοχυρώνει την ομηρία των σχολικών καθαριστριών-στων. Τους υποχρεώνει έτσι σε 10μηνη εργασία. Τόσο είναι η σύμβαση που υπογράφουν και στις 30 Ιούνη επιστρέφουν στην ανεργία. Οι σχολικές καθαρίστριες χρειάζεται να οργανωθούν στα σωματεία τους και μαζί με τα σωματεία εργαζομένων στους δήμους να διεκδικήσουν με αγώνες τη μονιμοποίησή τους και την εργασία όλων με πλήρη απασχόληση.

Ατυχήματα λόγω εντατικοποίησης στους δήμους
Πολλά εργατικά ατυχήματα είχαμε μέσα στον Αύγουστο σε εργαζόμενους στην καθαριότητα των δήμων. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η περίπτωση του Δήμου Φιλιατών στην Θεσπρωτία με 3 εργατικά ατυχήματα μέσα σε ένα μήνα. Μάλιστα και τα τρία ατυχήματα υπέστησαν εργαζόμενοι ως συμβασιούχοι στην καθαριότητα του Δήμου.
Τα ατυχήματα αυτά δεν είναι τυχαία. Κάθε μήνα ο κλάδος μετράει σοβαρά ατυχήματα λόγω της επικινδυνότητας της δουλειάς. Ειδικά όμως το καλοκαίρι σχεδόν σε όλους τους δήμους τα ατυχήματα πολλαπλασιάζονται λόγω της έλλειψης προσωπικού που σε συνδυασμό με τις καλοκαιρινές άδεις οδηγούν σε υπερεντατικοποίηση της εργασίας. Πρώτα θύματα είναι οι συμβασιούχοι που δικαιούνται λιγότερες μέρες άδειας και δουλεύουν περισσότερο. 
Δυστυχώς η ηγεσία της ΠΟΕ - ΟΤΑ ήταν και αυτή σε θερινή νάρκη (όχι ότι το χειμώνα κάνει και πολλά πράγματα) και δεν εξέδωσε ούτε μια ανακοίνωση για να καυτηριάσει το γεγονός και να απαιτήσει τα αυτονόητα. Δηλαδή τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Τους αυστηρούς ελέγχους στα οχήματα που χρησιμοποιούν οι δήμοι, τους αυστηρούς ελέγχους στο να δίδονται σε όλους τους εργαζόμενους τα Μέσα Ατομικής Προστασίας κ.α. Όσο οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων υποχρηματοδοτούνται και υποστελεχώνονται τόσο θα πολλαπλασιάζονται τα εργατικά ατυχήματα.
Μόνη απάντηση παραμένει ο κοινός αγώνας μόνιμων και συμβασιούχων εργαζομένων και οι κοινές δράσεις τοπικά με φορείς και δημοτικές παρατάξεις που στηρίζουν τα αιτήματα των εργαζομένων.

Συνεχίζεται η κοροϊδία των συμβασιούχων στον ΕΟΔΥ
Μετά από 4,5 χρόνια δουλειάς οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στον ΕΟΔΥ (Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας) εξακολουθούν να μη θεωρούνται ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Η κυβέρνηση, μετά από είκοσι δύο μέρες (10/8 ως 1/9) που αντάλλασσε αλληλογραφία με τα συναρμόδια υπουργεία, αποφάσισε ότι θα υπάρξει νέα νομοθετική παρέμβαση (δηλαδή τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο) όχι για να καλυφθεί το δίκαιο αίτημά τους για μονιμοποίηση αλλά για μια ακόμη παράταση (η πέμπτη) των συμβάσεων εργασίας τους για πέντε μήνες.
Αυτή είναι άλλωστε η γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης για τη δημόσια υγεία. Να έχει εργαζόμενους με όσο το δυνατόν λιγότερα δικαιώματα που θα βγάζουν όσο το δυνατόν περισσότερη δουλειά. Μια πολιτική άκρως αντεργατική και άκρως ρατσιστική, καθώς μιλάμε για εργαζόμενους που ένα τμήμα τους δουλεύει εξυπηρετώντας τους διαμένοντες πρόσφυγες και μετανάστες (υγειονομική και ψυχοκοινωνική κάλυψη) στις απομακρυσμένες από τις πόλεις δομές. Εργαζόμενοι που υποχρεώνονται καθημερινά να δίνουν τα βιομετρικά τους στοιχεία για να μπαίνουν και να βγαίνουν από αυτές τις δομές – φυλακές. Δομές που έχουν 20-25 γιατρούς για πάνω από 30.000 πρόσφυγες. 
Οι συμβασιούχοι του ΕΟΔΥ προειδοποιούν ότι δεν ανέχονται άλλο αυτή την κατάσταση και δεν πρόκειται να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια. Απαιτούν να σταματήσει να αποφεύγει τη συνάντηση μαζί τους ο δήθεν πολυάσχολος Μ. Χρυσοχοΐδης. Απαιτούν άμεσες λύσεις στα προβλήματα που έχουν από τον ίδιο τον ΕΟΔΥ. Η κυβέρνηση αφήνει τις δομές χωρίς επαρκές προσωπικό για να δίνονται προγράμματα ιατρονοσηλευτικής και ψυχοκοινωνικής περίθαλψης σε ιδιώτες και ιδιωτικά κέντρα. Απαιτούν άμεση μονιμοποίηση των συμβασιούχων και προσλήψεις ώστε να καλυφθούν πλήρως όλα τα κενά. Τέλος απαιτούν να σταματήσει το κλέψιμο των αποδοχών τους που ξεκίνησε το Νοέμβρη του 2021 όταν η κυβέρνηση μείωσε ετσιθελικά κατά 40% τις αποδοχές τους παρά το ότι υπήρχε άλλη συμφωνία.