Το συριακό καθεστώς θεωρούσε ότι η στρατιωτική συντριβή της Χομς («πρωτεύουσας της επανάστασης»), σε συνδυασμό με την έλευση των παρατηρητών του ΟΗΕ και την προκήρυξη εκλογών θα έφερνε την οριστική του νίκη. Όμως η εξέγερση συνεχίζεται.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Η απάτη των εκλογών μποϊκοταρίστηκε μαζικά και σε κάποιες πόλεις έγινε δεκτή με απεργίες. Στη Δαμασκό, νεαροί επαναστάτες κατόρθωσαν σε συνθήκες «στρατιωτικής κατοχής» να δημιουργήσουν ένα στοιχειώδες δίκτυο, όπως φαίνεται από τις συντονισμένες «διαδηλώσεις-αστραπή» που γίνονται σε διάφορες γειτονιές ταυτόχρονα. Στη δεύτερη μεγάλη και μέχρι πρότινος «ήσυχη» πόλη, την Αλέπο, οι οδομαχίες μεταξύ φοιτητών και δυνάμεων ασφαλείας έχουν κλιμακωθεί και μετά τη δολοφονική εισβολή στους φοιτητικούς κοιτώνες, τις τελευταίες μέρες η Αλέπο «ζει έναν πραγματικό ξεσηκωμό», σύμφωνα με παρατηρητές. Μαζί με το μαζικό κίνημα ενισχύεται και η δύναμη του ένοπλου αντάρτικου. Η πρωτοφανούς βιαιότητας «μεγάλη επίθεση» του Άσαντ, πριν καταφτάσει ο ΟΗΕ, όχι μόνο δεν συνέτριψε την εξέγερση, αλλά μαζικοποίησε το ρεύμα αποστασίας στο στράτευμα, με τις γραμμές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού να πυκνώνουν το τελευταίο διάστημα και να δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τους ελιγμούς των καθεστωτικών στρατευμάτων στα προάστια της Δαμασκού και της Αλέπο...