Η κυβέρνηση επιτίθεται μετωπικά στα εργασιακά δικαιώματα
Η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή και σκοπεύει να ψηφίσει ως τις αρχές του Ιούνη ένα νομοσχέδιο που είναι κόλαφος για τους εργαζόμενους. Προβλέπει την κατάργηση του 8ωρου, νομιμοποιεί τις απλήρωτες υπερωρίες βάζοντας τους εργαζόμενους να δουλεύουν 10ωρο με την υπόσχεση κάποιου μελλοντικού ρεπό. Σε μια διαμορφωμένη από τα μνημόνια εργασιακή ζούγκλα που νόμος είναι η αύξηση των κερδών των εργοδοτών και υπό την απειλή της απόλυσης και της ανεργίας κανείς εργαζόμενος δεν θα μπορεί στην πραγματικότητα να διεκδικήσει τα ρεπό του. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη που ταυτόχρονα θέλει τον εργαζόμενο τελείως απροστάτευτο απέναντι στον εργοδότη και θεσμοθετεί την κρατική παρέμβαση στα συνδικάτα, φακελώνοντας συνδικαλιστές και συνδικάτα με στόχο τον περιορισμό των απεργιών και της δραστηριότητάς τους.
Η κυβέρνηση είχε στη φαρέτρα της το νομοσχέδιο από το περασμένο Φθινόπωρο και το φέρνει τώρα για να δέσει χειροπόδαρα τους εργαζόμενους, προσπαθώντας να είναι και πάλι αυτοί τα μεγαλύτερα θύματα του καυτού σκηνικού που έφερε η πανδημία σε συνδυασμό με την προϋπάρχουσα οικονομική κρίση. Έχοντας αποφασίσει μάλιστα να σταματήσει το lockdown χωρίς να έχει εξασφαλίσει την δημόσια υγεία. Έχουμε χιλιάδες κρούσματα, δεκάδες άνθρωποι διασωληνώνονται καθημερινά ή πεθαίνουν από τον Covid-19 και οι φαρμακοβιομηχανίες συνεχίζουν να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους κερδοσκοπώντας πάνω στην παραγωγή εμβολίων.
Η άρση των περιοριστικών μέτρων γίνεται για να εξυπηρετηθούν οι μεγαλοξενοδόχοι, οι αεροπορικές εταιρείες, οι μεγάλοι τουριστικοί όμιλοι και να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Η κυβέρνηση θέλει την εργατική τάξη υποταγμένη στον σχεδιασμό της αλλά όπως αποδείχτηκε με τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στις διαδηλώσεις και την απεργία της Πρωτομαγιάς την Πέμπτη 6 Μάη, ο δρόμος της δεν θα είναι εύκολος καθώς απέναντί της έχει έναν πολύ υπολογίσιμο αντίπαλο.
Μέρα με τη μέρα ο κόσμος βγάζει όλο και περισσότερο την οργή του απέναντι στις επιλογές της κυβέρνησης. Από το νομοσχέδιο Κεραμέως μέχρι τις διαδηλώσεις ενάντια στην καταστολή σε δεκάδες γειτονιές. Από τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Κουφοντίνα ως τις εργατικές κινητοποιήσεις σε μια σειρά κλάδους (κούριερ, επισιτισμός-τουρισμός, ηθοποιοί και καλλιτέχνες κ.α.). Από τις συγκεντρώσεις ενάντια στην ίδρυση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας μέχρι την απεργιακή συγκέντρωση της 6ης Μάη ενάντια στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις καθοριστικό ρόλο έπαιξαν μικρές ή μεγαλύτερες πρωτοβουλίες δυνάμεων της Αριστεράς που είχαν στόχο να πάρουν οι συγκεντρώσεις μαζικά χαρακτηριστικά ώστε να ενθαρρυνθεί και να ξαναβγεί μπροστά ο κόσμος που είχε μαζικοποιήσει κρίσιμες παλιότερες μάχες (από αυτές ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση του Γιαννίτση το 2001 ως αυτές ενάντια στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2006 και τις μεγάλες μάχες του 2011-2013 ενάντια στα μνημόνια). Δυνάμεις που για να ξαναβγούν στο προσκήνιο πρέπει να έχουν μπροστά τους ενωτικά, μαζικά καλέσματα και όχι καλέσματα «ταξικής καθαρότητας» και συνέπειας και «επαναστατικής πλειοδοσίας».
Η κυβέρνηση δεν είναι ανίκητη. Η εφαρμογή του μέτρου της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας μετατέθηκε για τον Σεπτέμβρη. Το ίδιο και το νομοσχέδιο για τη διάλυση του ΚΕΘΕΑ. Επίσης η κυβέρνηση έχει στριμωχτεί πολύ και με το νομοσχέδιο Τσιάρα για το Οικογενειακό Δίκαιο όπου δέχεται συνεχή χτυπήματα από όλες τις φεμινιστικές οργανώσεις και την Αριστερά (αλλά ακόμη και από το εσωτερικό της ΝΔ). Ας σκεφτούμε τι μπορούμε να πετύχουμε αν όλοι μαζί παλέψουμε για να μην περάσει και να μην εφαρμοστεί το νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Σε κάθε χώρο, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε γωνιά δεν πρέπει να πάει χαμένο ούτε ένα λεπτό. Η μαζική αντίσταση και δράση, οι απεργίες μας και οι διαδηλώσεις μας μπορούν να τους σταματήσουν.
• Κάτω τα χέρια από το 8ωρο–Καμιά μεταβολή στο ωράριο σε βάρος των εργαζομένων
• Όχι στους περιορισμούς στη λειτουργία των συνδικάτων
• Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού
• Μαζικές προσλήψεις–Μόνιμη και Σταθερή δουλειά για όλους
• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις