Του Νίκου Αναστασιάδη
Τ ο μνημόνιο καθορίζει όλες τις πολιτικές εξελίξεις. Σ’αυτό το πλαίσιο πρέπει να δούμε το ναυάγιο του λεγόμενου «Διαπαραταξιακού», δηλαδή την προσπάθεια για κοινό εκλογικό κατέβασμα δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ, των Οικολόγων, του Συνασπισμού και διάφορων κινήσεων στις οποίες πρωτοστατούσαν κεντροαριστεροί επιχειρηματίες (Μπουτάρης, Τζήκας, Ευθυμιάδης κ.λπ.) ενάντια στη Δεξιά.
Πρώτα είχαμε την αποχώρηση της κίνησης του Μπουτάρη και την αυτόνομη κάθοδό του στο δήμο Θεσσαλονίκης, με την άμεση υποστήριξη της ΔΗΑΡΙ και την τυπική παρακολούθηση της πρωτοβουλίας από το ΠΑ-ΣΟΚ που δήλωσε βέβαια: «Το τι θα γίνει στη Θεσσαλονίκη θα το αποφασίσει ο πρόεδρος»…
Στη συνέχεια το «Διαπαραταξιακό» κατέληξε ότι υποψήφιός του για το δήμο Θεσσαλονίκης θα είναι ο επιχειρηματίας της πληροφορικής Τζήκας και για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ο Μιχ. Τρεμόπουλος. Οι Οικολόγοι, που άλλα άφηναν να εννοηθούν, στήριξαν Τζήκα, οδηγώντας έτσι την παράταξη του ΣΥΝ, που είχε προτείνει τον Τριαντάφυλλο Μη-ταφίδη ως υποψήφιο, στην έξοδο.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι η «Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικο-λογίας» συμμετείχε στις διαδικασίες του «Διαπαραταξιακού», παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης, διαμέσου του συντονιστικού της πόλης, είχε ρητά εκφράσει την αποδοκιμασία του και είχε ζητήσει την αποχώρηση της παράταξης από αυτή την πρωτοβουλία. Όμως όχι μόνο δεν αποχώρησαν, αλλά συνυπέγραψαν και ένα πλαίσιο πολύ πίσω από τις «πολεμικές» ανάγκες της περιόδου, το οποίο δεν είχε ούτε μία αναφορά για το μνημό-νιο, δύο βδομάδες μάλιστα μετά το Πανελλαδικό Συντονιστικό του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτά τα δεδομένα, η υποψηφιότητα του Τζήκα ήταν η μόνη δυνατή κατάληξη μιας τέτοιας προσπάθειας.
Η παραπάνω εξέλιξη –που δεν μπορεί φυσικά να θεωρηθεί αρνητική– άνοιξε το δρόμο για ένα εκλογικό κατέβασμα με τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ στην πόλη. Το τελευταίο συντονιστικό του ΣΥ-ΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης αποφάσισε την πραγματοποίηση πλατιάς γενικής συνέλευσης, την οποία καλούν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης για τη δημιουργία δημοτικής παράταξης. Η συνέλευση θα γίνει την Πέμπτη στις 19.30, στο κινηματοθέατρο «Αλέξανδρος» (απέναντι από το ΚΘΒΕ). Η απόφαση αυτή θεμελιώθηκε πάνω σε τρία κομβικά σημεία αντιπαράθεσης: Πρώτο, ένας απολογισμός του «Διαπαραταξιακού» που θα είναι καταδικαστικός, γιατί έχει εκθέσει άσχημα τη ριζοσπαστική Αριστερά της πόλης. Δεύτερο, ένα πρόγραμμα αντίστασης στο μνημόνιο. Και τρίτο, συγκρότηση μια δημοκρατικής δημοτικής κίνησης που θα δίνει τον άμεσο έλεγχο των εκπροσώπων της στη βάση.
Μόνο με αυτά τα κεκτημένα μπορούμε να προσεγγίσουμε το πλειοψηφικό λαϊκό ρεύμα, τον «κόσμο της οργής», που είναι τα θύματα της πολιτικής μνημονίου, και να τον εκφράσουμε και εκλογικά. Αν η προσπάθεια ευοδωθεί, θα είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή του αυτοδιοικητικού, αλλά και πολιτικού χάρτη της πόλης…