Συνεχίζουμε...Να καταργήσουμε το νόμο-πλαίσιο στην πράξη
Έχουμε πετύχει νίκες
Ήδη το κίνημά μας έχει πετύχει πολλά: Την ακύρωση της αναθεώρησης του
άρθρου 16 και της
νεοφιλελεύθερης συναίνεσης. Την πλήρη απονομιμοποίηση του
νόμου πλαίσιο και της κυβέρνησης στα μάτια της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Είναι
χαρακτηριστικό ότι μια σειρά οργάνων όπως σύγκλητοι (π.χ. ΕΜΠ) αλλά και
σύλλογοι ΔΕΠ (π.χ. ΦΛΣ) έχουν πάρει αποφάσεις για μη εφαρμογή του νόμου. Παράλληλα o 11μηνος πανεκπαιδευτικός ξεσηκωμός
κατάφερε να τσαλακώσει την εικόνα της κυβέρνησης, αναγκάζοντας την σε υποχωρήσεις
και δυσκολεύοντας τα σχέδια της να προχωρήσει
και σε άλλες «μεταρρυθμίσεις» (π.χ. ασφαλιστικό). Ταυτόχρονα το κίνημα άντεξε
στα δύσκολα και ανέτρεψε δεδομένα «όπως ρεαλιστικές και αντικειμενικές απόψεις» αλλά και
διασπαστικές ταχτικές.
Με αυτό σαν δεδομένο, συνεχίζουμε
από δω και πέρα για να καταργηθεί ο νόμος πλαίσιο στην πράξη. Οι αποφάσεις των
περισσότερων Γενικών Συνελεύσεων -κυρίως της Αθήνας- και του πανελλαδικού
συντονιστικού Γ.Σ. και καταλήψεων είναι ότι οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται και
μετά το Πάσχα.
Συνεχίζουμε
Ο βασικός στόχος το επόμενο
διάστημα είναι να μην εφαρμοστεί ο νόμος στην πράξη. Γι΄ αυτό χρειάζεται οι
Γ.Σ. να πάρουν αποφάσεις για συνέχιση
του αγώνα. Είναι δεδομένο ότι οι καταλήψεις διαρκείας σαν μορφή πάλης ήταν
που μας έφεραν μέχρι εδώ και έτσι θα πρέπει να συνεχίσουμε. Παρ’ όλα αυτά το
δίλημμα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε από δω και πέρα δεν είναι απλά «κατάληψη
ή όχι». Σημασία δεν έχει απλά να συνεχιστούν οι καταλήψεις αλλά αν θα
προχωρήσουμε κρατώντας τα κεκτημένα του προηγούμενου διαστήματος. Τα κοινά
πλαίσια, τις βδομαδιάτικες διαδηλώσεις, το συντονισμό με την ΠΟΣΔΕΠ.
Σε κάθε σχολή συντονισμένα με τους συλλόγους ΔΕΠ να δώσουμε τη μάχη έτσι ώστε να μη χαθεί καμιά εξεταστική και
κανένα εξάμηνο. Να διασφαλίσουμε τις αναπληρώσεις και τις εξεταστικές με
ανθρώπινους και ευνοϊκούς ρυθμούς. Η πραγματική
σύγκρουση πρέπει να μας
βρουν ενωμένους και έτοιμους να ακυρώσουμε κάθε προσπάθεια εφαρμογής του
νόμου-πλαίσιο (μάνατζερ,4ετή προγράμματα προϋπολογισμού, κ.α.). Ταυτόχρονα να
συνεχίσουμε την προσπάθεια για κοινό
αγώνα με τους εργαζόμενους, για να κερδίσουμε τη συμπαράσταση της
κοινωνίας. με την κυβέρνηση θα γίνει σε κάθε πανεπιστήμιο, εκεί πρέπει να μας βρουν ενωμένους και έτοιμους να ακυρώσουμε
κάθε προσπάθεια εφαρμογής του νόμου-πλαίσιο (μάνατζερ,4ετή προγράμματα
προϋπολογισμού, κ.α.). Ταυτόχρονα να συνεχίσουμε την προσπάθεια για κοινό αγώνα με τους εργαζόμενους, για
να κερδίσουμε τη συμπαράσταση της κοινωνίας.
Συγκεκριμένα προτείνουμε:
·
Να συνεχίσουμε , με βδομαδιάτικες συνελεύσεις, διαδηλώσεις και καταλήψεις (που θα διευκολύνουν τη συμμετοχή
των φοιτητών σε κινητοποιήσεις, με όποια συχνότητα επιλέξει το κίνημα). Η
διάθεση των χιλιάδων φοιτητών που κράτησαν τόσους μήνες στο δρόμο υπάρχει ακόμα.
·
Να συνεχίσουμε την πίεση στα
συνδικάτα να βγουν σε δράση μαζί μας, να συνεχίσουμε την απεύθυνση στους
εργαζόμενους με στόχο την γενίκευση του αγώνα. Το επόμενο διάστημα να είμαστε σε μεγάλο βαθμό «ετοιμοπόλεμοι»
για να συμπορευτούμε με τους εργαζόμενους αν προκύψουν συγκεκριμένοι αγώνες
(π.χ. για την κλοπή των ταμείων). Μια καλή ευκαιρία να βρεθούμε στο δρόμο μαζί με τους εργαζόμενους είναι η
διαδήλωση της Πρωτομαγιάς. Να πάρουν αποφάσεις οι σύλλογοι για συμμετοχή
στην συγκέντρωση των συνδικάτων,
εκεί που θα βρίσκεται η πλειοψηφία των εργαζομένων.
Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν
διαφορετικές εκτιμήσεις και ταχτικές μέσα στο κίνημα, για το πώς θα
συνεχίσουμε, όπως υπήρχαν και σε άλλες φάσεις του κινήματος. Όμως το επόμενο διάστημα
είναι αναγκαίο το κίνημα να προχωρήσει ενωτικά στα
επόμενα βήματα. Οι γενικές συνελεύσεις να μην γίνουν πεδίο μάχης της αριστεράς
γύρω από το «ποιο πλαίσιο είναι πιο αγωνιστικό». Να μην γυρίσουμε στο σκηνικό
προ κινήματος με τις διαφορετικές πορείες, ξεχωριστά πλαίσια, κ.λπ.
Η έκβαση της μάχης θα κριθεί από το
πόσο μαζικά, μαχητικά, ενωτικά και
συντονισμένα θα δώσουμε τη μάχη με τη κυβέρνηση.
Το κίνημα δεν χρειάζεται άλλες
συμβολικές συγκρούσεις. Δεν πρέπει να δώσουμε ευκαιρία στην κυβέρνηση να εξαπολύσει
ένα όργιο καταστολής απέναντι στο κίνημα. Η πολιτική τους έχει ήδη ξεγυμνωθεί
στα μάτια του κόσμου. Αυτό που θα τους τσακίσει θα είναι η πραγματική
σύγκρουση. Το πώς δηλαδή με μαζικούς αγώνες, με καταλήψεις και διαδηλώσεις, με
πολύμορφες δράσεις συντονισμού με το εργατικό κίνημα θα συνεχίσουμε.
Ν’ ανοίξει έτσι ένας ακόμη
εκρηκτικός γύρος κινητοποιήσεων που θα δώσει άλλο ένα χτύπημα στην κυβέρνηση
των περικοπών και της λιτότητας και θα μας φέρει άλλο ένα βήμα πιο κοντά στην
ανατροπή του νόμου – πλαίσιο και της αντεκπαιδευτικής πολιτικής των Γιαννάκου –
Καραμανλή.