Όχι στους G8
Γερμανία, Ροστόκ 2-6 Ιούνη
Όχι στους G8
Έ νας μήνας μόνο μάς χωρίζει από τη συνάντηση των οκτώ ισχυρών του κόσμου στο μικρό παραλιακό χωριό της ανατολικής Γερμανίας Χάιλιγκενταμ, και με γοργούς ρυθμούς συνεχίζονται οι προετοιμασίες για τη θερμή υποδοχή τους από την πλευρά του κινήματος. Οι Γερμανοί διοργανωτές έχουν δώσει το γενικό τίτλο «χορογραφία της αντίστασης». Αυτή ξεκινάει στις 2 Ιουνίου στο Ροστόκ με τη μεγάλη διαδήλωση ενάντια στους G8, στην οποία θα συμμετάσχουν και τα συνδικάτα. Στη συνέχεια υπάρχει σειρά διαδηλώσεων και συζητήσεων στο πλαίσιο της αντισυνόδου, και η επόμενη κορύφωση είναι στις 6 Ιουνίου, ημέρα επίσημης έναρξης της συνόδου των G8, όπου είναι προγραμματισμένοι αποκλεισμοί δρόμων.
Την είσοδο στην τελική ευθεία των προετοιμασιών σήμανε η τρίτη
προπαρασκευαστική σύνοδος που πραγματοποιήθηκε από τις 13 έως τις 15
Απριλίου στο Ροστόκ. Σε αυτή συναντήθηκαν όλες οι δυνάμεις που
οργανώνουν την αντίσταση: αριστερά κόμματα και οργανώσεις, οι νεολαίες
του Συνδικάτου Μετάλλου και της Γερμανικής Εργατικής Συνομοσπονδίας, το
ATTAC, οικολογικές και αντιφασιστικές πρωτοβουλίες, οργανώσεις της
«παρεμβασιακής Αριστεράς», ΜΚΟ, ακόμη και οργανώσεις της ευαγγελικής
εκκλησίας. Μοναδική ηχηρή απουσία αυτή των Πράσινων, οι οποίοι δεν
έχουν υπογράψει το κεντρικό κάλεσμα για τις διαδηλώσεις, επειδή σε αυτό
χαρακτηρίζονται οι G8 ως «οι πρωτεργάτες μιας παγκόσμιας τάξης που
στηρίζεται στη βία και στους πολέμους»! Ωστόσο, για να μην αποκοπούν
εντελώς από το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα και για να σώσουν τα
τελευταία προσχήματα απέναντι στον κόσμο τους, έβγαλαν ένα δικό τους
κάλεσμα, όπου με πολλή σαφήνεια αναφέρουν ότι «δεν θέλουν μια σύνοδο
των ωραίων λόγων, αλλά των συγκεκριμένων πράξεων»…
Δυσκολίες
Σε ό,τι αφορά τις υπόλοιπες οργανώσεις, παραμερίστηκε η αρκετά μεγάλη
δυσκολία στη λήψη κοινών αποφάσεων και κατάρτισης κοινού πλαισίου αγώνα
που υπήρχε το προηγούμενο διάστημα, μια και ο χρόνος που απομένει είναι
πραγματικά κρίσιμος για τη διοργάνωση μιας επιτυχημένης διαδήλωσης. Οι
δυσκολίες οφείλονται από τη μια στις μεγάλες διαφορές που υπάρχουν
μεταξύ των οργανώσεων, και αυτές εκδηλώθηκαν κυρίως στη στάση που
κρατάει κάθε οργάνωση απέναντι στο ζήτημα της βίας. Τελικά αποφασίστηκε
να μην υπάρξουν αποκλεισμοί συμμετοχής, αλλά να είναι από πριν γνωστό
ποιος οργανώνει, πού και τι είδους παρέμβαση.
Από την άλλη όμως η διοργάνωση της συγκεκριμένης διαδήλωσης παρουσιάζει
και ιδιαίτερες δυσκολίες. Δεν είναι τυχαίο ότι η Μέρκελ διάλεξε το
συγκεκριμένο μέρος για τους G8: είναι εξαιρετικά αραιοκατοικημένο και
σε ένα κρατίδιο (Μέκλεμπουρκ Φόρπομερν) το οποίο ελπίζει ότι θα έχει
μικρή τοπική συμμετοχή στις διαδηλώσεις. Οι υπολογισμοί αυτοί είναι
βάσιμοι, κρίνοντας από το γεγονός ότι οι ακροδεξιοί έχουν σχετική
δύναμη στην περιοχή. Μάλιστα κάποιες, μικρές, περιοχές τις έχουν
ανακηρύξει σε «απελευθερωμένο έδαφος». Εξάλλου το ακροδεξιό κόμμα NPD
κατάφερε στις τελευταίες εκλογές (2006) την είσοδό του στο τοπικό
κοινοβούλιο. Με αφορμή τη σύνοδο των G8 θα προσπαθήσουν και αυτοί να
οργανώσουν διαδήλωση, στην οποία ελπίζουν να κατεβάσουν 1.500 άτομα,
ωστόσο σε άλλο μέρος (στο Σβερίν), αρκετά μακριά από το Ροστόκ. Για να
έχουμε όμως μια αίσθηση της πραγματικής τους δύναμης σε όλη τη
Γερμανία, αρκεί να πούμε ότι, για να μπορέσουν να οργανώσουν αυτή τη
διαδήλωση, παραιτούνται από τη διοργάνωση κεντρικής συγκέντρωσης την
Πρωτομαγιά, μέρα που πάντα θέλουν να έχουν παρουσία, μια και θεωρούν
ότι δεν έχουν αρκετές δυνάμεις για δύο κατεβάσματα σε τόσο σύντομο
διάστημα.
Το πιο πάνω σκηνικό, που σίγουρα έπαιξε ρόλο στην επιλογή του μέρους,
σε συνδυασμό με το χτίσιμο φράγματος που απομονώνει το ξενοδοχείο όπου
θα συνεδριάζουν οι G8 αλλά και με την προετοιμασία της γερμανικής
αστυνομίας για τη μεγαλύτερη κινητοποίηση στην ιστορία της, φανερώνουν
τις μεγάλες τοπικές οργανωτικές δυσκολίες. Ωστόσο τα μηνύματα από την
υπόλοιπη χώρα αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη είναι πολύ ενθαρρυντικά.
Διοργανωτές και αστυνομία υπολογίζουν ότι στις 2 Ιουνίου θα διαδηλώσουν
περίπου 100.000 άνθρωποι. Ειδικά για τη Γερμανία, όπου και πάλι έχει
ξεσπάσει ένα νέο κύμα απολύσεων και κλεισιμάτων στα εργοστάσια, η
διαδήλωση θα έχει και αντικυβερνητικό χαρακτήρα. Για το λόγο αυτό θα
ήταν χρήσιμο να ανατρέξουν οι ηγεσίες των γερμανικών συνδικάτων στις
απαρχές του αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος, το 1999 στο Σιάτλ, όταν
εργάτες οδηγοί φορτηγών, μέλη του συνδικάτου Teamsters, διαδήλωναν μαζί
με οικολόγους και ένα από τα συνθήματα που κυριαρχούσε ήταν «Teamsters
and Turtles (χελώνες) Unite». Εκεί βρίσκεται ο τρόμος των καπιταλιστών
αλλά και το μέλλον του αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος.
Περισσότερες πληροφορίες για την αντισύνοδο και τις διαδηλώσεις στο www.heiligendamm2007.de.
Ελένη Τόλη