ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Οι 
ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις της  15ης Ιούνη δείχνουν τη χρεωκοπία της
κυβέρνησης του Μνημονίου και προοιωνίζουν την κατάρρευσή της. Η παραλίγο
παραίτησή της, οι προσπάθειες συνεννόησης για οικουμενική, η πρόταση
για ανασχηματισμό και ψήφο εμπιστοσύνης καταδεικνύουν πανικό και
αδυναμία διαχείρισης της κρίσης. Προειδοποιούν για τις δυσκολίες που θα
έχει η οποιαδήποτε κυβέρνηση επιχειρήσει να εφαρμόσει μνημονιακές
πολιτικές.

Η εξέλιξη αυτή είναι απόδειξη της δύναμής μας και των δυνατοτήτων
μας. Αποτέλεσμα της συνάντησης του μεγαλειώδους κινήματος των πλατειών
και των μαζικών απεργιακών διαδηλώσεων. Πάτησε στους μικρούς και
μεγάλους αγώνες όλου του προηγούμενου διαστήματος. Των πανεργατικών
απεργιών, των κλαδικών αγώνων, της Κερατέας, του κινήματος «δεν
πληρώνω».


Ο κυβερνητικός ανασχηματισμός δεν έχει να δώσει τίποτα σε
εργαζόμενους και νεολαία, παρά μόνο τη συνέχιση αυτής της βάρβαρης
πολιτικής που έχουμε συναντήσει μέχρι τώρα. Όπως επίσης τέτοια λύση δεν
μπορεί να έρθει ούτε από τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ, διάφορους τεχνοκράτες του
συστήματος, που θέλουν πιο σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και απόλυτη
ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Όλοι τους προσπαθούν να κερδίσουν
χρόνο και ψάχνουν λύσεις για να επιβάλουν το μνημόνιο 2 στις πλάτες των
λαϊκών στρωμάτων.

 

Αυτό που τώρα χρειάζεται είναι να συνεχίσουν ακόμα πιο αποφασιστικά
αγώνες για την οριστική ανατροπή της κυβέρνησης όπως και κάθε κυβέρνησης
που «υπόσχεται» να εφαρμόσει τις επιταγές των τραπεζών, της Τρόικα και
την ακύρωση οποιουδήποτε μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Αν εφαρμοστεί το
μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα σημάνει το ξεπούλημα κάθε δημόσιου αγαθού,
ισοπέδωση κάθε δικαιώματος, μισθούς και συντάξεις πείνας. Μεγαλύτερο
ξεζούμισμα για να ξεπεράσουν την κρίση τους οι τραπεζίτες και οι
βιομήχανοι για να πληρώσουμε εμείς το χρέος που αυτοί δημιούργησαν μαζί
με το πολιτικό προσωπικό που τους στηρίζει.

 

Τα σωματεία στο Σύνταγμα, οι πλατείες στους εργατικούς χώρους.

Μετά τις 15 Ιούνη τίποτα δε θα είναι όπως πριν. Το κίνημα των
αγανακτισμένων συνάντησε την οργανωμένη εργατική δράση. Από δω και πέρα
οι  χώροι των πλατειών χρειάζεται να συνεχίσουν να είναι χώρος έκφρασης
όλων όσων θέλουν να εκφράσουν την οργή και τη διαμαρτυρία τους.
Ταυτόχρονα χρειάζεται να είναι χώρος ανοιχτός για τα σωματεία. Αυτό
μπορεί να αποτελέσει πραγματικά τη βάση για τη μεταφορά της ζωντάνιας 
από τις πλατείες στους εργατικούς χώρους.

 

 Ήδη οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ ξεκινούν 48ωρες κυλιόμενες απεργίες από
τις 20 Ιούνη ενάντια στην απόφαση της κυβέρνησης να παραδώσει στους
ιδιώτες το ηλεκτρικό ρεύμα. Ο αγώνας πρέπει να εξαπλωθεί σε κάθε κλάδο
του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, από τα κάτω, με απεργίες διαρκείας. Ο
συντονισμός του εργατικού κινήματος με το κίνημα των πλατειών έχει τη
δύναμη να ανατρέψει την κυβέρνηση. Η δύναμη που έχουν οι εργαζόμενοι να
νεκρώνουν την παραγωγή αν συνδυαστεί με τον ενθουσιασμό και τη
διαθεσιμότητα του κόσμου που διαδηλώνει καθημερινά στις πλατείες μπορούν
να ανοίξουν το δρόμο για συνολικότερες αλλαγές προς όφελος των
εργαζομένων και της νεολαίας.

 

Η Αριστερά χρειάζεται να δώσει όλες της τις δυνάμεις σε αυτή την
κατεύθυνση. Εκατομμύρια εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, άνδρες, γυναίκες,
ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, έλληνες και μετανάστες εργάτες, πρέπει
να νεκρώσουμε τα πάντα και να κατέβουμε στους δρόμους και τις πλατείες.

 

Για να διώξουμε οριστικά την κυβέρνηση του Μνημονίου. Για να
επιβάλλουμε την ακύρωση του Μεσοπρόθεσμου. Για να βάλουμε στην πρώτη
γραμμή τα συμφέροντα των εργαζόμενων:

  • Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές δαπάνες
  • Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις – Επανακρατικοποίηση των τραπεζών
  • Λεφτά για τους ανέργους – Φορολογία στους πλούσιους
  • Καμιά θυσία για το χρέος
  • Καμία πειθαρχία στο ευρώ και στην ΕΕ.

 ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Λέξεις Κλειδιά