Ο κόσμος ενάντια στη σφαγή
Από την Ελβετία και τη Ρωσία μέχρι τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία, οι διαδηλώσεις καταδίκης της ισραηλινής επίθεσης αγκάλιασαν ολόκληρη την υφήλιο.
Σ τις 3 Γενάρη 25.000 άνθρωποι βάδισαν στη Νέα Υόρκη, για τρίτη φορά μέσα σε λίγες ημέρες. Μέσα σε μια θάλασσα από παλαιστινιακές σημαίες οι διαδηλωτές φώναζαν: «Δεν μπορείτε να βομβαρδίσετε την αλήθεια, η Παλαιστίνη υπάρχει και θα υπάρχει». Οι διαδηλωτές δεν ξέχασαν βέβαια και τις ευθύνες της δικής τους κυβέρνησης. Ο ακτιβιστής Μάικλ Λέτβιν είπε από το βήμα του ομιλητή: «Είναι αμερικανικές οι βόμβες διασποράς που σκοτώνουν και ακρωτηριάζουν. Τόσο Μπους όσο και ο Ομπάμα υποστηρίζουν την ίδια πολιτική. Όμως υπάρχει κι άλλος δρόμος να ακολουθήσουμε. Μπορούμε να πούμε αυτό που είπε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για το Βιετνάμ: Δεν μπορώ να σιωπώ!». Πέντε χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν την ίδια μέρα στο Σικάγο οι οποίοι είχαν να αντιμετωπίσουν μια φιλοσιωνιστική συγκέντρωση μόλις 100 ατόμων. Τρεις χιλιάδες συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον, ενώ διαδηλώσεις έγιναν ακόμη στο Σαν Φρανσίσκο, το Λος Άντζελες, τη Βοστόνη, το Σαν Ντιέγκο κ.α.
Στην Οτάβα συμμετείχαν μαζικά και οι Εβραίοι του Καναδά, ενώ συγκεντρώσεις έγιναν στην Αργεντινή, τη Χιλή και το Μεξικό. Στη Βενεζουέλα ο Τσάβες απέλασε τον Ισραηλινό πρεσβευτή ως ένδειξη διαμαρτυρίας, ενώ στην Αυστραλία 10.000 διαδηλωτές βάδισαν στο Σίδνεϊ.
Στην Ευρώπη η μεγαλύτερη διαδήλωση έγινε στο Λονδίνο, όπου συγκεντρώθηκαν 70.000 άνθρωποι. Κάποιοι από τους διαδηλωτές πέταξαν τα παπούτσια τους έξω από την κατοικία του πρωθυπουργού σε μια κίνηση παρόμοια με αυτή του Ιρακινού δημοσιογράφου που διαπόμπευσε με αυτόν τον τρόπο τον Μπους. Μεγάλη διαδήλωση έγινε επίσης στο Μάντσεστερ, αλλά και στις πόλεις της Σκοτίας.
Χιλιάδες άνθρωποι βάδισαν επίσης στο Τορίνο και το Μιλάνο στην Ιταλία, όπου επίσης πετάχτηκαν παπούτσια. Στη Ρώμη περίπου πέντε χιλιάδες άνθρωποι έκαναν πορεία στο ιστορικό κέντρο κρατώντας παλαιστινιακές σημαίες και φωτογραφίες των θυμάτων. Στη διαδήλωση του Άμστερνταμ η αστυνομία συνέλαβε μια γυναίκα επειδή κρατούσε ένα πανό το οποίο συνέκρινε τις ισραηλινές επιδρομές με το Ολοκαύτωμα, ενώ στο Παρίσι σημειώθηκαν συγκρούσεις διαδηλωτών με αστυνομικούς.
Αίγυπτος
Στις περισσότερες από τις πορείες, εκτός από τις ισραηλινές πρεσβείες, οι διαδηλωτές «επισκέφτηκαν» και τις διπλωματικές αποστολές της Αιγύπτου διαμαρτυρόμενοι για το βρόμικο ρόλο της. Μαχητικές διαδηλώσεις έγιναν σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες, από το Αφγανιστάν και το Ιράκ, μέχρι το Λίβανο, όπου η Χεζμπολάχ διοργάνωσε συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων. Στην Τουρκία οι διαδηλώσεις ανάγκασαν την κυβέρνηση και την άρχουσα τάξη να αναδιπλωθεί από τις παραδοσιακά φιλοϊσραηλινές της θέσεις.
Οι φιλοαμερικανικές δικτατορίες του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο και του Αμπντάλα στην Ιορδανία έκαναν τα πάντα για να αποτρέψουν τις διαδηλώσεις στις χώρες τους. Στην Αίγυπτο, παρότι η αστυνομία προχώρησε σε προληπτικές συλλήψεις 40 στελεχών της αντιπολίτευσης, διαδήλωσαν εκατοντάδες χιλιάδες σε ολόκληρη τη χώρα. Στο Αμάν η αστυνομία επιτέθηκε με χημικά, ξυλοκόπησε και συνέλαβε πολλούς διαδηλωτές. Αλλά και στη Δυτική Όχθη οι διαδηλωτές είχαν να αντιμετωπίσουν «φίλιες» δυνάμεις: Στη Ραμάλα, π.χ., η αστυνομία του Αμπάς απαγόρευσε στους συγκεντρωμένους να φωνάζουν συνθήματα υπέρ της Χαμάς ή να ανεμίζουν σημαίες της οργάνωσης, ενώ συνέλαβε τρεις διαδηλωτές.
Τέλος, μέσα στο ίδιο το Ισραήλ έγιναν μαζικές αντιπολεμικές διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαν κυρίως Άραβες, αλλά και πολλοί αριστεροί Ισραηλινοί. Η πιο εντυπωσιακή συγκέντρωση έγινε στην πόλη Σακχίν στο βόρειο Ισραήλ όπου μαζεύτηκαν πάνω από 20.000 διαδηλωτές –κατά τους διοργανωτές 150.000. Επίσης μεγάλη διαδήλωση έγινε μέσα στο Τελ Αβίβ όπου οι ειρηνιστές ήρθαν σε αντιπαράθεση με τις προκλήσεις των ακροδεξιών.