Έχουμε ανάγκη από μια ισχυρή ριζοσπαστική Αριστερά
Στις 4 Ιούλη παρουσιάστηκε στην Αθήνα η Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ. Την παρουσίαση έκαναν οι Γιάννης Θεωνάς, Μανώλης Γλέζος και Αλέκος Αλαβάνος. Παραβρέθηκαν εκπρόσωποι των οργανώσεων που υπέγραψαν τη συμφωνία (ΑΚΟΑ, ΔΕΑ, Ενεργοί Πολίτες, ΚΕΔΑ, Κόκκινο, ΚΟΕ, Συνασπισμός) και πολλοί ανένταχτοι αριστεροί. Η Διακήρυξη, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει:
«Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Ζούμε σ’ έναν κόσμο βαρβαρότητας, καταστροφής και ολέθρου για ανθρώπους, έθνη, περιβάλλον και φύση, που προκαλεί η επιθετικότητα των δυνάμεων του πολέμου, του νεοφιλελευθερισμού, της νέας τάξης και της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης […]
Ο αγώνας για την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στο πολιτικό σχέδιο του νεοφιλελευθερισμού, που αποσκοπεί στη διάλυση του κράτους πρόνοιας, στην απευθείας υπαγωγή στο κεφάλαιο και στη λογική του κέρδους όλων των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών (Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση, δημόσιοι οργανισμοί κ.λπ.), στην απορύθμιση και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στην καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, στην πλήρη ασυδοσία της αγοράς, που, εκτός των άλλων, οδηγεί στην υπερχρέωση των νοικοκυριών στις τράπεζες και στη διάβρωση του εισοδήματός τους. Και για να είναι αποτελεσματικός, χρειάζεται να είναι ταυτόχρονα αγώνας ασυμβίβαστος ενάντια στον πόλεμο και υπέρ της διαρκούς ειρήνης, ενάντια στον καπιταλισμό και στον ιμπεριαλισμό, αγώνας ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό, στο ρατσισμό και στη μισαλλοδοξία, ενάντια στη διάκριση των φύλων και στο σεξισμό, αγώνας για την οικολογική προστασία του πλανήτη και την πολιτισμική αναγέννηση της χώρας μας.
Η κατάσταση που βιώνουμε εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους, εμπεριέχει
όμως και μεγάλες δυνατότητες. Κίνδυνοι και δυνατότητες συμβαδίζουν,
απογοητεύσεις και ελπίδες συνυπάρχουν. Η αντιφατική αυτή κατάσταση
αναζητά μια διέξοδο, μια δυναμική εξόδου σε όφελος της ανθρωπότητας,
των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων.
Τη δυναμική αυτή δεν μπορούν να προωθήσουν οι δυνάμεις της συντήρησης ή
της συμβιβασμένης σοσιαλδημοκρατίας, οι δυνάμεις της Ν.Δ. ή του ΠΑΣΟΚ,
οι δυνάμεις του δικομματισμού, που έχουν ταυτιστεί πλήρως με τους
στόχους και την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού.
Η απαιτούμενη νέα δυναμική μπορεί να εκφραστεί και η αναγκαία διέξοδος
μπορεί να δοθεί από τις δυνάμεις των κοινωνικών αντιστάσεων, της
αμφισβήτησης, της ανατροπής και της υπέρβασης, τις δυνάμεις της
Αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων.
Δε μπορεί να υπάρχει καμιά αμφιβολία.
Ο σύγχρονος κόσμος έχει ανάγκη από μια ισχυρή Αριστερά.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι δυνάμεις της Αριστεράς, σε μια σχέση
πάντα ανοικτή και ισότιμη με τα κοινωνικά κινήματα, είναι ανάγκη να
δράσουν από κοινού, ώστε οι αγώνες των εργαζομένων και τα ίδια τα
κοινωνικά κινήματα να αποκτούν πολλαπλασιαστική ισχύ, να καθορίζουν την
πολιτική ημερήσια διάταξη στη βάση των αναγκών του λαού, να υποχρεώνουν
σε αναδίπλωση και ήττα την εκάστοτε αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική.
Αιχμή της δράσης μας ήταν και παραμένει η κοινή δράση και συνεργασία σ’ όλα τα μέτωπα και με όλες τις μορφές […]
Οι ιδεολογικοπολιτικές αναφορές μας έχουν να κάνουν με τη
νεοφιλελεύθερη ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση, τη νέα τάξη πραγμάτων
στον κόσμο, την πολιτική-στρατιωτική ηγεμονία των ΗΠΑ, τον πόλεμο και
τις καταστροφές στο όνομα της καταπολέμησης της “τρομοκρατίας” και την
ολοκληρωτική και σε όλα τα μέτωπα επίθεση του νεοφιλελευθερισμού.
Επίσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το χαρακτήρα της, την ανάγκη
απόκρουσης της κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού στην κλίμακα της
Ευρώπης. Ο νεοφιλελευθερισμός διαμορφώνει την Ευρώπη της απορύθμισης
και των ιδιωτικοποιήσεων, την Ευρώπη της επιβολής και του κοινωνικού
αποκλεισμού, της υποβάθμισης των κοινωνικών δικαιωμάτων, την Ευρώπη της
εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της καταστολής, την Ευρώπη του ρατσισμού
και της ξενοφοβίας, την Ευρώπη-“φρούριο”. Η ΟΝΕ, το Σύμφωνο
Σταθερότητας, η στρατηγική της Λισαβόνας, η συμφωνία της Μπολόνια, η
οδηγία Μπολκενστάιν, η συζήτηση για “ευθυγράμμιση και εκσυγχρονισμό”
της εργατικής νομοθεσίας και των συστημάτων Υγείας και Ασφάλισης σε
όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και σε μια σειρά άλλες
επιλογές και οδηγίες της, εντάσσονται πλήρως στην πολιτική του
νεοφιλελευθερισμού όπως κυριαρχεί σήμερα στην κλίμακα της Ευρώπης. Αυτή
δεν είναι η Ευρώπη που οραματίζονται οι λαοί. Είμαστε αντίθετοι σ’ αυτή
την Ευρώπη. Δικό μας όραμα είναι η Ευρώπη της δημοκρατίας, της λαϊκής
ευημερίας, των δικαιωμάτων και ελευθεριών για όλους. Η Ευρώπη της
ειρήνης, της αλληλεγγύης, της οικολογικά βιώσιμης ανάπτυξης, του
φεμινισμού, της ελευθερίας, της προόδου και του σοσιαλισμού.
Οι οριοθετήσεις μας χρειάζεται να είναι και σαφείς απέναντι στον
πόλεμο, που έχει σπείρει τον όλεθρο και την καταστροφή στα Βαλκάνια,
στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν κ.α., στο νεοφιλελευθερισμό,
ο οποίος ευθύνεται για τη βαρβαρότητα και τις καταστροφές που
χαρακτηρίζουν το σύγχρονο κόσμο, την ανατροπή των κατακτήσεων και
δικαιωμάτων, που χρειάστηκαν αγώνες και θυσίες αιώνων για να
κατοχυρωθούν, το δικομματισμό, που ευθύνεται για τα αδιέξοδα που
αντιμετωπίζει ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, το ρατσισμό, την
κεντροαριστερά και τα κάθε είδους κυβερνητικά σενάριά της, που, όπως
δείχνει η ευρωπαϊκή εμπειρία, όχι μόνο δεν αποτέλεσαν ανάχωμα στο
νεοφιλελευθερισμό, αλλά συχνά συνέβαλαν στην παραπέρα εδραίωσή του. Σε
ό,τι αφορά τη χώρα μας, εκτιμούμε ότι οι υπάρχοντες σήμερα και για το
ορατό μέλλον πολιτικοί συσχετισμοί και οι γενικότερες προϋποθέσεις δεν
επιτρέπουν να τεθεί στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της ανάληψης
κυβερνητικών ευθυνών από την Αριστερά προς τη μόνη κατεύθυνση που
μπορεί να την αφορά, δηλαδή εκείνη που θα εναντιώνεται έμπρακτα και
ουσιαστικά στο νεοφιλελευθερισμό […]
Αγωνιζόμαστε ενάντια στη συνταγματική αναθεώρηση που προωθεί η
κυβέρνηση της Ν.Δ., η οποία μπροστά στα αποκαΐδια της Πάρνηθας δεν είχε
ούτε τη στοιχειώδη ευαισθησία να πάρει πίσω την τροποποίηση του άρθρου
24. Αγωνιζόμαστε επίσης ενάντια σε κάθε απόπειρα επιβολής ενός
“ευρωσυντάγματος” που θα κατοχυρώνει συνταγματικά το νεοφιλελευθερισμό
και θα καταργεί, σε συνταγματικό μάλιστα επίπεδο, τη λαϊκή κυριαρχία σε
κάθε χώρα χωριστά […]
Θεωρούμε την ειρήνη ως μείζον κριτήριο για να αποτιμήσουμε τις
ασκούμενες πολιτικές στην περιοχή μας και διεκδικούμε δραστική μείωση
των εξοπλισμών και γενικότερα των στρατιωτικών δαπανών σε όφελος της
κάλυψης κοινωνικών αναγκών. Βασικό μας σύνθημα: Κανένας στρατιώτης έξω
από τα σύνορα της χώρας του […]
Η συγκρότηση του σχήματος πολιτικής συνεργασίας «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ-ΣΥΡΙΖΑ» σε
πανελλαδικό επίπεδο θα δώσει τη δυνατότητα σ’ όλο τον κόσμο της
Αριστεράς να στελεχώσει τα κεντρικά, τοπικά και κλαδικά όργανα και
επιτροπές πρωτοβουλίας, να εκφραστεί και να εκφράσει με τις θέσεις και
τις ιδέες του το πολιτικό εγχείρημα και τη δυναμική του.
Απευθυνόμαστε προς όλες τις οργανωμένες και ανένταχτες δυνάμεις της
ριζοσπαστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας, σε κάθε
προοδευτικό άνθρωπο, σε κάθε νέο και νέα που αντιστέκεται στο
δικομματισμό και στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του, στις δυνάμεις που
στη σημερινή τακτική τους δεν αρνούνται τα θετικά του χθες, αλλά ούτε
παραγνωρίζουν το σήμερα. Σε δυνάμεις που συνδέουν το σήμερα με το
αύριο, σε αγωνιστές που αγωνιούν για τις εξελίξεις στον τόπο μας, για
την κατάσταση στο χώρο της Αριστεράς. Συσπειρωθείτε στο ενωτικό
εγχείρημα ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ-ΣΥΡΙΖΑ! Οι ανάγκες του τόπου και των πλατιών
λαϊκών στρωμάτων μάς χρειάζονται όλους μαζί. Χρειάζονται μια Αριστερά
ενωμένη και δυνατή. Μπορούμε!
Ένας άλλος κόσμος
είναι αναγκαίος
και είναι εφικτός».