Την Πέμπτη 05/07/2007 πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με θέμα τους 21 απολυμένους εργαζόμενους.
Πιο συγκεκριμένα, μετά από πίεση του συλλόγου εργαζομένων, συζητήθηκε η μη καταβολή των δεδουλευμένων καθώς επίσης και η λήψη απόφασης ότι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Για το πρώτο δεσμεύτηκε η διοίκηση ότι θα πιέσει τον επίτροπο, ενώ παράλληλα θα παραιτηθεί από κάθε ένδικο μέσο που εκκρεμεί κατά των συμβασιούχων, εκμεταλλευόμενη κάποιες παραγράφους του νόμου. Για το δεύτερο πάρθηκε ομόφωνη απόφαση Δ.Σ. Στη συνεδρίαση παρευρέθηκαν οι 21 εργαζόμενοι, το Δ.Σ. του συλλόγου εργαζομένων, ο τοπικός πυρήνας της «Εργατικής Αριστεράς» καθώς και απλοί δημότες για να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αίτημα των απολυμένων. Βέβαια, παρ’ όλη την πίεση του κόσμου, πήραμε το ελάχιστο απ’ αυτό που απαιτούμε και αυτό είναι επαναπρόσληψη των απολυμένων και μονιμοποίησή τους. Ας μην ξεχνάμε ότι ακολουθεί το μεγάλο αγκάθι των δημοτικών επιχειρήσεων, που θα αποτελέσει άλλη μια μεγάλη μάχη για το εργατικό κίνημα και τέτοιες νίκες είναι απαραίτητες. Οι εργαζόμενοι των δημοτικών επιχειρήσεων που συμπεριελήφθησαν στο νόμο Παυλόπουλου θα πρέπει μέχρι τις 30/06/2008 να έχει ξεκαθαριστεί αν θα απορροφηθούν από τους δήμους. Πάνω σ’ αυτό θέλω να υπενθυμίσω ότι και οι εργαζόμενοι στις δημοτικές επιχειρήσεις εργάζονται υπό το καθεστώς της ανασφάλειας, με πενιχρούς μισθούς που αρκετές φορές δεν τους καταβάλλονται. Δυστυχώς είναι άλλη μια μορφή των ελαστικών σχέσεων εργασίας που υπαγορεύουν η Ε. Ε. και ο νεοφιλελευθερισμός.
