Μετά τον Τσιτουρίδη, έφτασε η ώρα των Αλογοσκούφη, Δούκα και ήδη προβάλει η ώρα του Καραμανλή
Ο Καραμανλής προσπάθησε συστηματικά να αποφύγει να «θυσιάσει»κάποιον από τους υπουργούς του. Γιατί ήξερε ότι αυτό θα αποτελούσε μια έμμεση, αλλά σαφή, ομολογία ενοχής της Ν.Δ. για το σκάνδαλο «των δομημένων».
Δεν τα κατάφερε. Υποχρεώθηκε να διώξει (με πρόσχημα μια παλιά και πασίγνωστη «λαδιά» του Ευγένιου Παπαδόπουλου, ειδικού Γραμματέα του υπουργείου Απασχόλησης) τον Σάββα Τσιτουρίδη, τον υπουργό που οργάνωσε τη ροή των αποθεματικών κεφαλαίων των Ταμείων προς τους λογαριασμούς των Αλογοσκούφη-Δούκα, αλλά και προς το κομματικό ταμείο της Ν.Δ.
Η «θυσία» αυτή ήρθε αργά και δεν θα φέρει αποτέλεσμα για τη Ν.Δ.
γιατί ήδη ο ρόλος των Αλογοσκούφη-Δούκα στην υπόθεση των δομημένων έχει
γίνει ορατός. Μαζί με τις τράπεζες και τις διαβόητες πλέον
χρηματιστηριακές, οργάνωσαν από το 2005 την «πατέντα» των
σύνθετων-δομημένων ομολόγων, για να εξασφαλίσουν τη φτηνή χρηματοδότηση
των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού,
ληστεύοντας τα αποθεματικά των Ταμείων. Σε αυτή την πορεία βέβαια,
επέτρεψαν και τις πλούσιες μίζες σε όλους τους παράγοντες που
συμμετείχαν σε αυτό το ευαγές κύκλωμα. Και ασφαλώς, αν καταστεί
αναγκαίο να «θυσιαστούν» ο Τσάρος της Οικονομίας και ο αρχιλογιστής του
κράτους, τότε ο Καραμανλής θα αντιμετωπίσει πολύ μεγαλύτερα
προβλήματα από αυτά που είχε με τον ήδη εξασθενημένο –λόγω και των
«κουμπάρων» – Σάββα Τσιτουρίδη.
Ενδεικτική των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η ΝΔ είναι η προσπάθεια…
επαναδιαπραγμάτευσης των ομολόγων. Η J.P. Morgan, κάτω από τις πιέσεις
της δημοσιοποίησης του σκανδάλου –και υπό την απειλή μακρόχρονων
δικαστικών περιπλοκών–δήλωσε πρόθυμη να ακυρώσει τη «δουλειά». Πιθανόν
στη συνέχεια να υποχρεωθούν να ακολουθήσουν και άλλες τράπεζες. Η
πρακτική σημασία τέτοιων κινήσεων είναι ελάχιστη. Για να επιστραφούν τα
λεφτά στα ταμεία πρέπει –εκτός από τις Τράπεζες– να συμφωνήσουν και
όλοι οι «μεσάζοντες» και να επιστρέψουν μίζες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ
(και, πέρα από την οικονομική ζημιά, να καταγράψουν και τις ποινικές
ευθύνες τους). Όμως η συμβολική και πολιτική σημασία είναι ήδη μεγάλη.
Όπως δήλωσε ο έμπειρος σε τέτοια κόλπα, πρώην υπουργός Εθνικής
Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης, είναι πρωτοφανές στην ιστορία του
καπιταλισμού να ζητά μια κυβέρνηση να ξαναγοράσει τα ομόλογα που μόλις…
πούλησε. Τα διαδοχικά υποτιμητικά δημοσιεύματα στους «Financial Times»
και στα διεθνή οικονομικά sites, δείχνουν ότι ο Καραμανλής,
αποτυγχάνοντας να διασφαλίσει στοιχειώδη σταθερότητα και ομερτά στην
υπόθεση των δομημένων, κινδυνεύει να γίνει ρεζίλι όχι μόνο στο
εσωτερικό της χώρας, αλλά και μέσα στους μηχανισμούς του κερδοσκοπικού
διεθνοποιημένου καπιταλισμού. Η υπόθεση των αποθεματικών είναι ένα
φιάσκο που έχει σκάσει στα χέρια της κυβέρνησης. Και δεν είναι το πρώτο.
Η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» είναι σε πλήρες αδιέξοδο. Η Γιαννάκου
ψήφισε το νόμο-πλαίσιο, αλλά δεν διαθέτει πλέον κανέναν συνομιλητή για
να επιχειρήσει να τον εφαρμόσει. Οι συνέπειες του αδιεξόδου στη
λειτουργία των ΑΕΙ δεν θα αργήσουν να φανούν. Αυτό το τμήμα της
κυβερνητικής πολιτικής έχει τεθεί κυριολεκτικά στο γύψο.
Όπως ήταν φυσικό, οι διαδοχικές πολιτικές αποτυχίες δεν άργησαν να καταγραφούν στα γκάλοπ.
Η διαφορά στην πρόθεση ψήφου μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ τείνει ήδη να στα
όρια του στατιστικού λάθους. Ο θυμός του κόσμου αγγίζει ήδη την εικόνα
του Καραμανλή και αυτό αφορά πλέον ακόμα και ψηφοφόρους της Ν.Δ. Όλοι
οι «αναλυτές» συμφωνούν ότι η περίοδος της σαφούς πολιτικής ηγεμονίας
της Δεξιάς έχει τελειώσει, ότι οι επερχόμενες εκλογές έχουν ήδη πάρει
το χαρακτήρα ντέρμπι.
Ασφαλώς η εκλογική προσδοκία δεν είναι και το καλύτερο γήπεδο για τις
ελπίδες μας ενάντια σε αυτή την άθλια κυβέρνηση. Για πολλούς λόγους.
Αλλά και γιατί η πολιτική, η μαχητικότητα και η οργανωτικότητα της
ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ είναι σε τέτοια χάλια, που μπορεί να φτάσει σε ήττα
ακόμα και απέναντι στο σημερινό εξασθενημένο Καραμανλή. Η επόμενη
περίοδος είναι κρίσιμη. Η κινηματική αντιπολίτευση, η δράση του κόσμου
από τα κάτω, η δύναμη που μέχρι σήμερα έκανε όλη τη ζημιά στην
κυβέρνηση της Δεξιάς, έχει μπροστά της σημαντικές προκλήσεις.
Στην εκπαίδευση, έχουμε να ολοκληρώσουμε την κατεδάφιση της
αντιμεταρρύθμισης Γιαννάκου. Στις φετινές φοιτητικές εκλογές, η
αντιπαράθεση με τη ΔΑΠ, η ενίσχυση των δυνάμεων της Αριστεράς, έχουν
ξεχωριστή σημασία. Η υπόθεση των ομολόγων θα συνεχιστεί. Στις 15 Μάη θα
απεργήσουμε και θα διαδηλώσουμε απαιτώντας: «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα!»
Δεν έχουμε κανένα λόγο να περιοριστούμε στα αποθεματικά των Ταμείων. Το
φιάσκο των ομολόγων μπορεί να γίνει αφετηρία εργατικής αντεπίθεσης στο
Ασφαλιστικό, στο εισόδημα, στις εργασιακές σχέσεις, στη διεκδίκηση να
πάρουμε πίσω και με τόκο, όλα όσα μας έκλεψαν στη μακρά περίοδο
κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού.
Στην ιστορία πολλές φορές η πολιτική κρίση μιας κυβέρνησης έδωσε στους
«από κάτω» την ευκαιρία να ανατρέψουν ένα γενικότερο σε βάρος τους
συσχετισμό. Μια τέτοια προεκλογική περίοδο φοβάται ο πρόεδρος του ΣΕΒ,
Δημ. Δασκαλόπουλος και απαιτεί γρήγορη προσφυγή στις κάλπες. Όλοι οι
άνθρωποι του κινήματος και της Αριστεράς έχουμε κάθε λόγο να παλέψουμε
συστηματικά για να επιβεβαιώσουμε αυτούς τους φόβους των βιομηχάνων.
Όλοι μαζί, μπορούμε!