ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ
ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ
Η κυβέρνηση
της ΝΔ είναι πιο στριμωγμένη από ποτέ. Μετά
το χαστούκι της μεγάλης απεργίας της 12ης Δεκέμβρη και την
υποχρεωτική καρατόμηση Μαγγίνα, εκεί που υπέθετε ότι έχουν ξεχαστεί τα δομημένα
ομόλογα, οι κουμπάροι, οι απαγωγές των πακιστανών, οι υποκλοπές και οι φωτιές,
έσκασε η υπόθεση Ζαχόπουλου που έχει εξελιχτεί σε εφιάλτη για τον Καραμανλή. Η διαχείριση τεράστιων κονδυλίων
«πολιτισμού» και οι μίζες για τους αποχαρακτηρισμούς αρχαιολογικών χώρων,
ακουμπούν τον άμεσο περίγυρο του ίδιου του πρωθυπουργού. Η προσπάθεια να
περιοριστεί η υπόθεση στα «ροζ» χαρακτηριστικά έχει αποτύχει. Η φθορά της ΝΔ
είναι ταχύτατη τρεις μόλις μήνες μετά τη νίκη της στις εκλογές της 16ης
Σεπτέμβρη. Η ερμηνεία είναι απλή: Η μεγάλη απεργία στις 12/12 με τους δεκάδες
χιλιάδες διαδηλωτές και τους περισσότερους από 2,5 εκατομμύρια απεργούς
λειτουργεί για την κυβέρνηση Καραμανλή εξίσου αποσταθεροποιητικά με τη μεγάλη
απεργία του 2001 επί Γιαννίτση που συγκλόνισε τότε την κυβέρνηση Σημίτη. Η
συνειδητοποίηση από πλατιά τμήματα των εργαζομένων της έκτασης και της
βαρβαρότητας της νεοφιλελεύθερης πολιτικής διαβρώνει τη σταθερότητα και τις
προοπτικές της κυβέρνησης της Δεξιάς.
Πολλοί, μετά την επιτυχία της πανεργατικής, απεργίας έλεγαν
ότι η κυβέρνηση θα «ελιχθεί», θα μετριάσει την ένταση της επίθεσης, για να
περιορίσει τις απώλειες. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Στη διεθνή
οικονομία φαίνεται ότι η εποχή του «πάρτι» έχει τελειώσει για τους καπιταλιστές.
Τα περιθώριά για ελιγμούς που να ικανοποιούν ταυτόχρονα αφεντικά και
εργαζόμενους, περιορίζονται. Οι
βιομήχανοι και οι τραπεζίτες απαιτούν από τις κυβερνήσεις ένταση στις
αντεργατικές επιθέσεις για να προστατευτούν τα κέρδη τους. Ταυτόχρονα
οξύνονται οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ομίλους, που δίνουν αδίστακτα ο καθένας
τη μάχη του για να υπερασπιστεί τις δικές του «ευκαιρίες». Γι’ αυτό οι
αποκαλύψεις περί διαπλοκής και τα
σκάνδαλα «σκάνε» το ένα μετά το άλλο με καταιγιστικούς ρυθμούς.
Τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα για την κυβέρνηση,
αν το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν βυθισμένο σε παραλυτική κρίση. Είναι εντυπωσιακός ο βαθμός αδράνειας της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Που
ούτε καν το σκάνδαλο Ζαχόπουλου μπόρεσε να αξιοποιήσει. Η παραλυσία δεν
οφείλεται μόνο στην ανικανότητα της ηγετικής ομάδας του Γ. Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ, μαζί με τα υπόλοιπα
σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, έχουν από καιρό ευθυγραμμιστεί με το
νεοφιλελευθερισμό. Οι σχέσεις τους με τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες αξιολογούνται
ως πιο σημαντικός παράγοντας από την ανασύνταξη της επιρροής τους στην εργατική
και λαϊκή βάση. Γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κάνει επικίνδυνη για τον
Καραμανλή αντιπολίτευση.
Παρ’ όλη την
κρίση της η κυβέρνηση δηλώνει ότι θα συνεχίσει την επίθεση στο ασφαλιστικό. Θα φέρει το σχετικό νομοσχέδιο μέσα στο Φλεβάρη στη
Βουλή. Σε όλα τα σχετικά δημοσιεύματα φαίνεται η θέλησή τους να περικόψουν τα
δικαιώματα των γυναικών, να ενοποιήσουν ταμεία, να μειώσουν τους κλάδους που υπάγονται στα Βαρέα
και Ανθυγιεινά, να αυξήσουν τα όρια ηλικίας και να μειώσουν τις συντάξεις.
Οι δημοσκοπήσεις στην πρόθεση ψήφου προς τα δύο
«κυβερνηστικά» κόμματα περιορίζεται στο ιστορικά χαμηλό ρεκόρ του 53,7%. Ο
κόσμος στρέφεται προς τα αριστερά αφού η πρόθεση ψήφου προς το ΣΥΡΙΖΑ και το
ΚΚΕ ήδη ξεπερνάει το 20%. Δυστυχώς το ΚΚΕ παρά τη στροφή του κόσμου αντί για
ενότητα στη δράση έχει επιλέξει το δρόμο της μοναχικής κομματικής καταγραφής. Ο ΣΥΡΙΖΑ, θα παλέψει σε κάθε γειτονιά,
εργασιακό χώρο, σχολείο και πανεπιστήμιο για την ενωτική, μαζική συμμετοχή στην
Γενική απεργία της 13ης του Φλεβάρη. Θα αγωνιστεί για κλιμάκωση
και συντονισμό των επόμενων απεργιακών βημάτων μέχρι την ανατροπή των
νεοφιλελεύθερων σχεδίων της κυβέρνησης.
Όλοι στη Γενική Απεργία στις 13 Φλεβάρη
Η μόνη πραγματική αντιπολίτευση στον Καραμανλή είναι
οι αγώνες μας. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, παρά το ότι άργησαν, προκήρυξαν το επόμενο
απεργιακό βήμα στις 13 Φλεβάρη. Η επιτυχία αυτής της νέας Γενικής Απεργίας έχει
τεράστια σημασία. Μετά τη συγκλονιστική απεργία στις 12 Δεκέμβρη και το μαχητικό
αγώνα των λιμενεργατών, χρειάζεται να
μην αφήσουμε την κυβέρνηση Καραμανλή να ανασυνταχθεί
και να ξεπεράσει τη βαθιά της κρίση. Τώρα μπορούμε όχι μόνο να πετύχουμε την
ακύρωση των επιθέσεων της Ν.Δ. αλλά και να επιβάλλουμε κατακτήσεις στους
μισθούς και τις συντάξεις, στο Ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις. Οι
αντιμεταρρυθμίσεις του Καραμανλή πρέπει και μπορεί να έχουν το τέλος της
Γιαννάκου, του Μαγγίνα, του Ζαχόπουλου. Γι’ αυτό η οργάνωση αυτής της απεργίας
αποτελεί προτεραιότητα για κάθε αγωνιστή των συνδικάτων και της αριστεράς. Με συνελεύσεις και συσκέψεις στους
χώρους δουλειάς με ενημερώσεις στις γειτονιές, με διανομή απεργιακού υλικού σε
σταθμούς μετρό, λαϊκές, να μετατρέψουμε τις 13 Φλεβάρη σε ένα γιγάντιο ποτάμι
που θα ανατρέψει την πολιτική τους και θα σημάνει την αντεπίθεση του κινήματος.
Αν η 12 Δεκέμβρη ήταν η αρχή της πιο βαθιάς κρίσης της Ν.Δ., η 13 Φλεβάρη
μπορεί να τους δώσει το τελειωτικό χτύπημα!
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
-
Κάτω η
αντιασφαλιστική «μεταρρύθμιση»
-
Όχι στις
ιδιωτικοποιήσεις
-
Φορολογήστε
τους πλούσιους
-
Αυξήσεις
στους μισθούς και στις συντάξεις
-
Λεφτά για την Παιδεία και την Υγεία