Με φόντο τον «εθνικό διάλογο για την παιδεία», όλο το προηγούμενο διάστημα έχει εξαπολυθεί μια εκστρατεία συκοφάντησης του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά και ένα ξεγύμνωμα από το πραγματικό του περιεχόμενο.
Στο Βήμα της Κυριακής (18/1/2009), υπό τον τίτλο «Ο Διάλογος για το Άσυλο», δημοσιεύθηκαν τρία κείμενα με αυτό ακριβώς το στόχο. Ο διαβόητος πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης, Ι. Γρυσπολάκης, χαρακτήρισε τις καταλήψεις που αποφασίζουν οι Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητών ως «άκρως αντιδημοκρατικές ενέργειες» που πραγματοποιούνται από «εξωπανεπιστημιακά στοιχεία». Γράφει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ουσιαστικά το άσυλο κατοχυρώθηκε για να γίνονται τα μαθήματα και να λειτουργούν οι γραμματείες και φταίνε οι κινητοποιήσεις για την κατάντια στην παιδεία. Ο καθηγητής Νάσος Βαγενάς, από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, προχωρά ένα βήμα πιο πέρα, λέγοντας πως «ο φόνος του Αλέξη Γρηγορόπουλου έχει τις ρίζες του στο σημερινό υποτιθέμενο πανεπιστημιακό άσυλο»!
Η αρχή έγινε με αφορμή την εξέγερση του Δεκέμβρη και τις καταλήψεις που ξέσπασαν σε πολλές σχολές σε όλη τη χώρα. Πρωτοστάτησαν οι ακροδεξιοί δημαγωγοί του ΛΑΟΣ, χαρακτηρίζοντας τα πανεπιστήμια σαν «άντρα τρομοκρατών, κέντρα διακίνησης ναρκωτικών».
Η Άννα Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ δεν δίστασε να ρίξει την ευθύνη «στην πανεπιστημιακή κοινότητα[…] για τις καταστροφές που έγιναν».
Δυστυχώς, σε κλίμα συναίνεσης κινήθηκαν και κάποιες δηλώσεις του μέλους του ΣΥΝ και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Φ. Κουβέλη: «Όσοι δεν εφαρμόζουν το νόμο περί Ασύλου, είναι συνυπεύθυνοι […] αν υπάρχουν κακουργηματικές πράξεις, η αρχή θα έπρεπε να εισέλθει» (σε πλήρη αντίθεση με όσα λέει και κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες του).
Για το κίνημα και την αριστερά δεν μπορεί να υφίσταται καμιά τέτοια συζήτηση, ούτε να γίνει δεκτή καμία υποχώρηση στο άσυλο. Αντίθετα θα πρέπει να αποκαλυφθούν τα ψέματα και οι συκοφαντίες περί «εγκληματικότητας στα πανεπιστήμια». Επιπλέον, όπως δήλωσε ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κ. Μουτζούρης, ο οποίος δεν επέτρεψε την άρση του ασύλου το Δεκέμβρη, η εισβολή των ΜΑΤ θα προκαλούσε περισσότερες φθορές από την κατάληψη και, κυρίως, ανθρώπινα θύματα.
Εξάλλου, ο χαρακτήρας του ασύλου δεν ήταν ουσιαστικά ποτέ καθαρά «ακαδημαϊκός». Κατακτήθηκε με τους αγώνες στη Μεταπολίτευση και συγκεκριμενοποιήθηκε με το νόμο του 1982 και όχι «εν θερμώ», όπως ισχυρίζονται διάφοροι Πρετεντέρηδες στα κανάλια. Η πραγματικότητα είναι ότι σε ολόκληρο τον κόσμο το άσυλο των πανεπιστημίων αγκαλιάστηκε ως σύμβολο αντίστασης και των αγώνων των φοιτητών και των εργατών. Αυτή η στήριξη στους νεολαιίστικους αγώνες δεν έχει επιτρέψει όλα αυτά τα χρόνια την κατάργησή του από τις κυβερνήσεις, όπως εκφράστηκε στο κίνημα για το άρθρο 16 και στην πρόσφατη εξέγερση του Δεκέμβρη.
Αυτός είναι και ο πραγματικός σκοπός της κυβέρνησης και των ΜΜΕ. Στοχεύουν ακριβώς στο να μπορούν να καταστέλλουν ανενόχλητα (όπως στην Ασκληπιού 14 στις 9 Γενάρη). Θεωρούν ότι έχουν φτιάξει ένα συσχετισμό (με τη συνεργασία των καναλαρχών και των μεγαλοεκδοτών) που τους επιτρέπει να θέτουν θέμα κατάργησης του ασύλου. Πρέπει να μας βρουν όλους ενωμένους απέναντί τους. Φοιτητικοί σύλλογοι-εργαζόμενοι-μαθητές-πανεπιστημιακοί-όλη η Αριστερά να αντισταθούμε στα σχέδιά τους.
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
Δ.Μπ.