Και όμως γυρίζει

Τέλος ο Μουσάραφ από το Πακιστάν. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την προεδρία της χώρας για να γλιτώσει την απαγγελία κατηγοριών από το κοινοβούλιο. Τη συμφωνία κανόνισαν οι ΗΠΑ (αγαπημένο τους παιδί μετά το 2001) και η Σαουδική Αραβία. Οργανώσεις πολιτών, συνδικάτα και αριστερές οργανώσεις γιόρτασαν στους δρόμους του Πακιστάν με συλλαλητήρια την πτώση του δικτάτορα. Η αρχή του τέλους είχε έρθει ένα χρόνο πριν, όταν ο Μουσάραφ καθαίρεσε (και εκτέλεσε κάποιους) δικαστικούς που απαίτησαν να παραιτηθεί από αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων. Ακολούθησαν κινητοποιήσεις δικηγόρων, φοιτητών και απλών Πακιστανών ενάντια στο καθεστώς που άνοιξαν το δρόμο για τις εκλογές και τη συντριβή του κόμματός του.

Πλήρης στήριξη των ΗΠΑ στον πόλεμο στο Αφγανιστάν, άγριος νεοφιλελευθερισμός που εκτίναξε τη φτώχεια, πείνα για εκατομμύρια Πακιστανούς για να τραφούν οι αμερικάνοι στρατιώτες στο Αφγανιστάν, αιματηρές μάχες με τους ισλαμιστές, καταπάτηση κάθε δημοκρατικού δικαιώματος, δολοφονίες και φυλακίσεις αποτέλεσαν την «έργο» του που προκάλεσε τη λαϊκή οργή και την πτώση του. Ο Μπους αποχαιρέτησε συγκινημένος έναν «αφοσιωμένο σύμμαχο στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Έτσι είναι με τους τρομοκράτες και τους δικτάτορες που τυχαίνει να έχουν και πυρηνικά. Άμα είναι «δικοί μας» συγχωρούνται...

Δύσκολα τα πράγματα για τις ΗΠΑ στο Αφγανιστάν. Ο πόλεμος τον οποίο υποτίθεται ότι το ΝΑΤΟ κερδίζει -όπως μας βεβαιώνουν συνεχώς οι στρατηγοί- έχει φουντώσει για τα καλά φέτος, με τους νεκρούς να ξεπερνούν αυτούς στο Ιράκ. Οι αντάρτες έχουν πολλαπλασιάσει τις επιθέσεις τους και είναι σε θέση να χτυπάνε βάσεις του ΝΑΤΟ. Την τελευταία βδομάδα νεκροί ανακοινώνονται καθημερινά με αποκορύφωμα τους 10 Γάλλους στρατιώτες. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ η μισή χώρα θεωρείται «μη προσβάσιμη» ενώ η πρωτεύουσα Καμπούλ είναι περικυκλωμένη από «ζώνες υψηλού κινδύνου». Ο «εκδημοκρατισμός» εν τω μεταξύ προχωράει τόσο... καλά που οι -άλλοτε μισητοί στον πληθυσμό- Ταλιμπάν είναι πολύ πιο δημοφιλείς από την κυβέρνηση-ανδρείκελο του Καρζάι...

Ποινικές διώξεις για -ανάμεσα σε πολλά άλλα- παραβίαση ατομικής ιδιοκτησίας και εγκληματική δραστηριότητα έχουν ασκηθεί σε 18 εργαζόμενους και 3 συνδικαλιστές στη Βενεζουέλα από τοπικό δικαστήριο. Ανάμεσά τους ο Στάλιν Πέρεζ Μπόρχες, επικεφαλής του συνδικάτου UNT και εκπρόσωπος της Βενεζουέλας στο διεθνές συνδικαλιστικό συνέδριο. Αυτό που έκαναν είναι να απεργήσουν και να καταλάβουν το εργοστάσιο που δουλεύουν στο Καραμπόμπο διεκδικώντας να εφαρμοστεί από τον ιδιοκτήτη η νέα εργατική νομοθεσία και να επαναπροσληφθούν 9 απολυμένοι εργαζόμενοι. Για τους -φυλακισμένους μέχρι να γίνει η δίκη- απεργούς έχει ξεκινήσει ήδη διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης από συνδικάτα και αριστερές οργανώσεις.

Εν τω μεταξύ ο ιδιοκτήτης (δεξιός Κουβανός και ενεργό μέλος του πραξικοπήματος ενάντια στον Τσάβες το 2002) που απάντησε στην απεργία στέλνωντας τους μπράβους του να πυροβολήσουν την επικεφαλής του σωματείου και να παρακολουθούν τα σπίτια συνδικαλιστών κυκλοφορεί ελεύθερος και δηλώνει πως έχει τα λεφτά να αγοράσει όση «δικαιοσύνη» θέλει στο Καραμπόμπο...