Skip to main content
- Στην Ιταλία το «μούδιασμα» της εκλογικής συντριβής της Αριστεράς και της νίκης του Μπερλουσκόνι φαίνεται να ξεπερνιέται και η πραγματική αντιπολίτευση, το εργατικό και το νεολαιίστικο κίνημα, παίρνει το λόγο. Πάνω από 300.000 φοιτητές διαδήλωσαν σε όλη την Ιταλία ενάντια στις τεράστιες περικοπές κονδυλίων, τις απολύσεις χιλιάδων καθηγητών και την μετατροπή των κρατικών πανεπιστημίων σε ιδρύματα με ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις. Οι εκπαιδευτικοί έχουν προκηρύξει δύο μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις. Η αντικυβερνητική διαδήλωση της Αριστεράς στη Ρώμη που συγκέντρωσε επίσης 300.000 διαδηλωτές ήταν μια εντυπωσιακή επίδειξη δύναμης του κινήματος. Όπως δήλωσε και ο επικεφαλής του συνδικάτου FIOM, «η διαδήλωση δείχνει ότι ο κόσμος είναι έτοιμος να παλέψει. Το πρόβλημα βρίσκεται στα γραφεία των αριστερών κομμάτων και των συνδικάτων»…
- Στα μέσα Οκτώβρη, οι 27.500 μηχανικοί της Μπόινγκ στις ΗΠΑ βρίσκονταν στην 7η βδομάδα απεργίας. Οι απεργοί διεκδικούν να μη γίνουν οι 2.000 απολύσεις που ετοιμάζει η εταιρεία, πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, υψηλότερες συντάξεις και ιατρική περίθαλψη –πράγματα που η Μπόινγκ, παρά τα τεράστια κέρδη της, αρνείται να καλύψει. Η απεργία διαρκείας, εν μέσω οικονομικής κρίσης, έφερε στο προσκήνιο τις καλύτερες παραδόσεις του αμερικάνικου εργατικού κινήματος και τη μόνη διέξοδο από την κρίση για τους «από κάτω». Όπως δήλωσε και ένας απεργός, «τη δεκαετία του ’30, οι εργάτες βγήκαν σε απεργίες μέσα στην ύφεση. Πάλεψαν για τα συμφέροντά τους. Αν μπορούσαν να το κάνουν τότε, μπορούμε και τώρα».
- Μια αριστερή εναλλακτική λύση επιχείρησαν να προσφέρουν στους Αμερικάνους ψηφοφόρους η Σύνθια Μακίνεϊ των Πρασίνων και η ανεξάρτητη υποψηφιότητα του Ραλφ Νέιντερ. Αλλά η προσπάθειά τους τινάχτηκε στον αέρα από τους ίδιους. Στο όνομα ενός «τρίτου πόλου», συμμάχησαν με τον «αντιπολεμικό» (αλλά ρατσιστή, σεξιστή και νεοφιλελεύθερο) Ρεπουμπλικανό, Ρον Πολ και τον δεξιό υποψήφιο του Συνταγματικού Κόμματος, Τσακ Μπάλντουιν. Αυτή η συμμαχία ακυρώνει το στόχο των Μακίνεϊ και Νέιντερ: να ενισχυθούν οι ειλικρινείς αριστερές απόψεις, οι φωνές των φτωχών, των μεταναστών, των γυναικών, των ομοφυλόφιλων. Για όλους αυτούς ο Πολ και ο Μπάλντουιν είναι απειλές. Κρίμα…
- Ότι το ΝΑΤΟ χάνει τον πόλεμο στο Αφγανιστάν είναι γνωστό. Οι Ταλιμπάν ελέγχουν το Νότο, οι Σύμμαχοι αδυνατούν να νικήσουν τους αντάρτες και οι απώλειές τους αυξάνονται. Όμως πλέον η αποτυχία είναι και επίσημη. Ο διοικητής των βρετανικών δυνάμεων δήλωσε στα μέσα Οκτώβρη πως «δεν πρόκειται να νικήσουμε αυτόν τον πόλεμο», ενώ ο διπλωμάτες παραδέχονται ότι «η στρατιωτική παρουσία των Συμμάχων είναι κομμάτι του προβλήματος, όχι η λύση». Η Γερμανία σκέφτεται να αποσύρει το στρατό της. Η αφγανική κυβέρνηση ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τους αντάρτες. Επτά χρόνια μετά την εισβολή, ο Μπους εγκαταλείπει το Λευκό Οίκο, ενώ ο καταζητούμενος «τρομοκράτης» Μουλάς Ομάρ δεν αποκλείεται να συμμετάσχει στις προεδρικές εκλογές του Αφγανιστάν του χρόνου…
- Ο Μαρξ επιστρέφει. Σύμφωνα με εκδότες και βιβλιοπώλες στη Γερμανία, τα βιβλία του ξεπουλάνε. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 300% με πιο δημοφιλή τον πρώτο τόμο του εμβληματικού «Κεφαλαίου». Όταν ο Λαφοντέν του Αριστερού Κόμματος, είχε πει ότι θα συμπεριλάβει τη μαρξιστική θεωρία στο μανιφέστο του κόμματος η εφημερίδα «Bild» τον χαρακτήριζε «τρελό αριστεριστή». Σήμερα, ακόμη και ο υπουργός Οικονομικών Στάινμπρουκ δηλώνει ότι «θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ορισμένα τμήματα της θεωρίας του Μαρξ δεν είναι και τόσο κακά». Η κρίση του συστήματος απέδειξε ότι ο μαρξισμός είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Όπως σχολίαζε η εφημερίδα «Hamburger Abendblatt», «αυτές τις μέρες, ο Μαρξ κερδίζει»…
