Η κυβέρνηση Γ.Α.Παπανδρέου έχει προαναγγείλει τη δέσμη των νέων αντεργατικών-αντικοινωνικών μέτρων. Πρόκειται για ένα πρόσθετο «τριετές» πρόγραμμα λιτότητας (2012-15), με στόχο να αφαιρεθούν από τους μισθούς, τις συντάξεις και τις κοινωνικές δαπάνες περίπου 23 δισ. ευρώ, αλλά και ένα πρόγραμμα σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων με στόχο να συγκεντρωθούν κατά την ίδια περίοδο περίπου 50 δισ. ευρώ, ξεπουλώντας ό,τι μπορεί να πουληθεί από το δημόσιο χώρο. Αυτά τα κολοσσιαία ποσά αθροίζονται πάνω στην καμένη γη που δημιούργησαν τα σκληρά μέτρα του 2010-11 και μεταφέρουν όλους τους πόρους από τη ζωντανή κοινωνία στο τρύπιο βαρέλι του χρέους.
Σε διεθνές επίπεδο, οι «αγορές» στοιχηματίζουν ήδη στη βεβαιότητα της
χρεοκοπίας του ελληνικού Δημοσίου. Η πολιτική που υπαγορεύουν
συμπεριλαμβάνει την πλήρη απαλλαγή του κεφαλαίου από «υποχρεώσεις» όπως η
πληρωμή των φόρων και των εισφορών. Η συντριπτική πλειοψηφία των
επιχειρήσεων παρακρατεί τον ΦΠΑ, ενώ ξεπέρασε το 44% το ποσοστό των
επιχειρήσεων που «αποφεύγουν» να καταβάλουν στο ΙΚΑ τις εργοδοτικές
εισφορές και παρακρατούν τις εργατικές εισφορές που έχουν ήδη
προεισπάξει… Το βάρος του χρέους πέφτει αποκλειστικά στις πλάτες των
εργαζομένων και των λαϊκών μαζών.
Η αναδιάρθρωση που συζητούν οι άρχουσες τάξεις δεν αφορά σοβαρό
ψαλίδισμα του ελληνικού χρέους. Μια βελούδινη «αναδιάρθρωση» μπορεί με
ευέλικτες τεχνικές να φορτώσει το όποιο κόστος του «κουρέματος» των
ομολόγων στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Στα Ταμεία που από την εποχή Σημίτη,
έχουν τοποθετήσει ένα μεγάλο τμήμα των αποθεματικών τους (πάνω από 50
δισ. ευρώ) σε ομόλογα χρέους. Αν αυτά τα κεφάλαια απολεσθούν (για να
γλιτώσουν οι τραπεζίτες και οι τοκογλύφοι), τότε τα Ταμεία θα βρεθούν με
σιγουριά μπροστά στην αδυναμία καταβολής συντάξεων. Οι τράπεζες το μόνο
που θα υποστούν είναι μια ελαφρά μείωση των κερδών. Από την άλλη η
ελληνική κυβέρνηση, στο όνομα των «ελαφρύτερων» δόσεων, θα δεσμευτεί σε
διαιώνιση των προγραμμάτων διάλυσης των εργατικών κατακτήσεων και των
συνταγματικών δημοκρατικών ελευθεριών.
Δεν χρωστάμε – Δεν πληρώνουμε
Οι εργαζόμενοι, ντόπιοι και μετανάστες, οι άνεργοι, οι νέοι, οι
συνταξιούχοι χρειάζεται να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες μας.
Συνεχίζοντας και μετά τη σημερινή γενική απεργία, προσπαθώντας να
οργανώσουμε την απάντησή μας στον πόλεμο που μας έχουν κυρήξει η
κυβέρνηση, οι ταπεζίτες και οι βιομήχανοι, η ΕΕ και το ΔΝΤ.
Οι μαζικές μαχητικές συνελεύσεις και η προσπάθεια συντονισμού που είδαμε
στις συγκοινωνίες, οι πρώτες απεργίες με διάρκεια που είδαμε στην ΕΘΕΛ
και στα ΜΜΕ, η κατάληψη του υπουργείου Υγείας από τους γιατρούς, η
ανάπτυξη σωματείων και επιτροπών στους δύσκολους χώρους του ιδιωτικού
τομέα, ο αποκλεισμός επιχειρήσεων από τους απεργούς ενάντια στις
απολύσεις που είδαμε στις ταχυμεταφορές, στους βιβλιουπάλληλους, στις
εταιρείες τηλεφωνίας, στα μαγαζιά των ΜΜΕ, οι κοινές συσκέψεις και η
συντονισμένη απεργία και διαδήλωση ΟΕΝΓΕ-ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, η συγκρότηση
πρωτοβουλιών σωματείων σε πολλές πόλεις, οι μαζικές και μαχητικές
γενικές απεργίες, ο συντονισμός των επιτροπών αγώνα στις γειτονιές με τα
σωματεία ενάντια στα κλεισίματα και τις συγχωνεύσεις σχολείων και
νοσοκομείων… Πρόκειται για πολύτιμες παρακαταθήκες της εργατικής δράσης
που μπορούν, με αφετηρία τις 11 Μάη, να επιβάλουν την κλιμάκωση των
αγώνων.
• Κλιμακώνοντας τις μάχες και τους αγώνες μας με απεργίες και καταλήψεις μέσα από τα σωματεία μας.
• Δημιουργώντας μέσα στους χώρους επιτροπές αγώνα, απεργιακές επιτροπές,
κάθε μορφή οργάνωσης των αγώνων από τα κάτω, που θα μας επιτρέψει να
σπάσουμε το βραχνά της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Να σπάσουμε τη
συμβιβαστική πολιτική της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ.
• Ξεκινώντας από την υπεράσπιση των κατακτήσεων και ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις.
• Διεκδικώντας να ανατραπεί το μνημόνιο, να μην πληρώσουμε την κρίση
τους, καμια θυσία στο όνομα του ευρώ και της ΕΕ, λεφτά για τις εργατικές
ανάγκες και όχι για τους τραπεζίτες.
Να στείλουμε στον αγύριστο την κυβέρνηση που εξυπηρετεί αυτή την πολιτική.
Πάγωμα των πληρωμών του χρέους στους τοκογλύφους
• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις
• Επανακρατικοποίηση των δημόσιων οργανισμών χωρίς αποζημίωση των μετόχων
• Απαγόρευση των απολύσεων
• Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής ανάγκης