Τα θέλουν όλα
Ο Καραμανλής ανακοίνωσε την «απόσχιση» του κλάδου περίθαλψης από το ΙΚΑ. Το μέτρο αυτό δεν είναι διοικητικό-οργανωτικό, όπως παρουσιάστηκε. Δημιουργεί το έδαφος (έναν τάχα «ανεξάρτητο», αγρίως ελλειμματικό οργανισμό) για τις επερχόμενες μαζικές περικοπές των δημοσίων δαπανών υγείας και την αναγκαστική στροφή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στον ιδιωτικό τομέα για περίθαλψη, όπως ήδη έχει ζητήσει το ΙΟΒΕ.
Ταυτόχρονα ο Καραμανλής μαζί με την Πετραλιά ανακοίνωσαν ότι μέσα στο καλοκαίρι θα ολοκληρωθεί η αντιμεταρρύθμιση στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ). Χιλιάδες ασφαλισμένοι σε καθεστώς ΒΑΕ, δηλαδή στις πιο σκληρές και ανθυγιεινές εργασίες, κινδυνεύουν με 5 χρόνια πρόσθετη δουλειά για να εξασφαλίσουν μια σύνταξη πείνας.
Τα δύο παραδείγματα δείχνουν τι εννοεί η κυβέρνηση, όταν μιλά για
δραστική περικοπή των δαπανών στα επόμενα χρόνια, ώστε το έλλειμμα να
πιεστεί στα μέτρα που βάζει το ΔΝΤ και η ΕΕ. Δεν θα διστάσουν να
περικόψουν την ασπιρίνη από χιλιάδες φτωχούς ανθρώπους ή να
καταδικάσουν σε δουλειά μέχρι το θάνατο τους πιο σκληρά
«απασχολούμενους» χειρώνακτες εργάτες.
Την ίδια στιγμή οι τράπεζες –που επιδοτήθηκαν με 28 δισ. ευρώ από τον
κρατικό προϋπολογισμό- αλλά και η κυβερνητική Διοίκηση της ΕΡΤ
αρνούνται να προσέλθουν σε διαπραγματεύσεις με τα συνδικάτα για
υπογραφή νέων Συμβάσεων.
Όταν λένε πάγωμα μισθών το
εννοούν κατά γράμμα. Και ειδικά στο δημόσιο μιλάνε για μείωση αποδοχών,
αφού σκοπεύουν στην κατάργηση επιδομάτων, που οι δημόσιοι υπάλληλοι
κατέκτησαν τα προηγούμενα χρόνια ως συμπλήρωμα στους «βασικούς» μισθούς
πείνας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, από τον περασμένο Νοέμβρη μέχρι το
Μάρτη έγιναν πάνω από 110.000 απολύσεις! Και όμως η κυβέρνηση συζητά να
ικανοποιήσει το αίτημα του ΣΕΒ και του ΙΟΒΕ για κατάργηση του ορίου
(2%) των ομαδικών απολύσεων και «σχετικοποίηση» όλων των προστασιών της
εργατικής νομοθεσίας! Την ίδια περίοδο το 30% των νέων προσλήψεων
έγιναν στο καθεστώς της μερικής απασχόλησης. Και όμως η κυβέρνηση
συζητά μέτρα διευκόλυνσης της «ελαστικοποίησης». Αξιοποιώντας την
παλιότερη πρόταση του Γ. Παπανδρέου (Λαύριο…), η Πετραλιά ζητάει
διάλογο για την «ασφαλιστική επιδότηση» όλων των νέων
(ελαστικοποιημένων) προσλήψεων ακόμα και στο δημόσιο τομέα. Και
ταυτόχρονα τάζει το φιλοδώρημα της «επανακατάρτισης» σε όλους τους
εργαζόμενους που έχασαν το μισό τους εισόδημα στις επιχειρήσεις οι
οποίες (αξιοποιώντας τον Πασοκικό νόμο του 1998) εφάρμοσαν το
τετραήμερο απασχόλησης…
Και όλα αυτά είναι μόνο η πρώτη δόση. Όλοι ομολογούν ότι το φθινόπωρο
θα εξαγγελθεί νέο «πακέτο» φορολογικών μέτρων και πιθανότατα θα ανοίξει
η τελική φάση της ασφαλιστικής αντιμεταρρύθμισης. Σε επίπεδο ΕΕ,
άλλωστε, προωθείται η νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατά
2 ή 3 χρόνια και η γενικευμένη μείωση των συντάξεων.
Το νόημα της πολιτικής του Καραμανλή είναι απλό: Να φορτωθεί το κόστος της κρίσης αποκλειστικά στις πλάτες των εργαζομένων.
Ο παράγοντας αυτός θα κρίνει τις πολιτικές εξελίξεις. Η δημόσια
συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα αν οι εκλογές θα γίνουν τον
ερχόμενο Οκτώβριο ή το Μάρτη. Ο θυμός του κόσμου στην πρώτη περίπτωση
θα βγάλει ήττα του Καραμανλή, στη δεύτερη τη βαριά συντριβή του.
Όμως δεν έχουμε κανένα λόγο να περιμένουμε λύσεις μέσα από την κάλπη. Η
προσαρμογή του ΠΑΣΟΚ στο νεοφιλελευθερισμό του ΔΝΤ και της ΕΕ
προειδοποιεί ότι μια κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θα ακολουθήσει ακριβώς
την ίδια πολιτική με αυτή του Καραμανλή.
Η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί στην ανασύνταξη και αντεπίθεση των
αγώνων από τα κάτω. Αλλά και στην αντεπίθεση της Αριστεράς. Γιατί, όπως
δείχνουν οι ειδήσεις των τελευταίων ημερών, η νεοφιλελεύθερη
επιθετικότητα στην οικονομική και κοινωνική πολιτική πάει χέρι-χέρι με
το ρατσισμό και τις αυταρχικές κραυγές για «τάξη και ασφάλεια».