Αναγκάστικη άδεια σε 500 εργαζόμενους "μέχρι νεωτέρας"
Από τη Δευτέρα 16 Απριλίου 500 (από τους 530 περίπου) εργαζόμενοι στα Τσιμέντα Χαλκίδας βρίσκονται σε αναγκαστική άδεια. Η απόφαση της εργοδοσίας προέκυψε έπειτα από μια σειρά δυναμικών πολύμηνων καθημερινών κινητοποιήσεων των εργαζόμενων του εργοστασίου με αίτημα να τηρηθούν οι συμφωνίες που είχαν υπογραφεί μεταξύ σωματείου και εργοδοσίας τα προηγούμενα χρόνια. Η ιδιοκτήτρια εταιρεία AGET-LAFARGE παραβίαζε συστηματικά όσα όριζαν οι συμφωνίες σχετικά με το ποσοστό εργολαβικής εργασίας, την υπερεργασία και τη συλλογική διαπραγμάτευση εργασιακών ζητημάτων. Πιο συγκεκριμένα, επεδίωκε συστηματικά να μειώσει το εργατικό κόστος αγοράζοντας εργαζόμενους από εργολάβους (βλ. «Ε.Α.» 73), προέβαινε σε αναγκαστικές αλλαγές ειδικοτήτων υποκαθιστώντας μόνιμο προσωπικό σε κρίσιμες παραγωγικές δραστηριότητες και εξανάγκαζε το μόνιμο προσωπικό σε υπερεργασία προκειμένου να αποφεύγει προσλήψεις.
Η απάντηση των εργαζόμενων ήταν δυναμική και κλιμακούμενη:
καταλήψεις της εισόδου για να εμποδιστεί η είσοδος των εργολάβων,
παρεμπόδιση εργασιών, απεργίες. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι και η
συστηματική άρνησή τους να δουλεύουν υπερωριακά, όπως επέτασσε η
εταιρεία. Αν σκεφτούμε ότι η υπερεργασία λειτουργεί συμπληρωματικά για
το πενιχρό, έτσι κι αλλιώς, εισόδημα των εργαζομένων και ότι στην
Ελλάδα το ποσοστό της είναι ιδιαίτερα αυξημένο σε σύγκριση με τα
ευρωπαϊκά δεδομένα, η άρνηση των εργαζομένων στα Τσιμέντα Χαλκίδας
δηλώνει τουλάχιστον βαθιά συναίσθηση της ταξικής τους κατάστασης και
σοβαρή και ολοκληρωμένη προβληματική όσο αφορά την εργασιακή τους
προοπτική και τους στόχους του αγώνα τους. Γι’ αυτό και ο διευθύνων
σύμβουλος της εταιρείας απείλησε να εκδικηθεί μέχρι και με κλείσιμο του
εργοστασίου για την πρωτοφανή ανυπακοή τους.
Και η πολιτικοσυνδικαλιστική ηγεσία όμως έδειξε αμηχανία απέναντι στα
αιτήματα των εργαζόμενων και τους κάλεσε να κάνουν εκ νέου
διαπραγματεύσεις από μηδενικής βάσεως. Μένει να δούμε αν, και με ποιο
τρόπο, θα ανταποκριθούν τα πρωτοβάθμια σωματεία άλλων εργοστασίων της
εταιρείας, η ομοσπονδία εργαζομένων στη τσιμεντοβιομηχανία, το εργατικό
κέντρο της περιοχής αλλά και οι πολίτες της Χαλκίδας, η οποία θα πληγεί
άμεσα σε περίπτωση κλεισίματος του εργοστασίου. Το μέτωπο είναι ανοιχτό
και η προοπτική να νικήσουν οι εργαζόμενοι των τσιμέντων είναι από κάθε
άποψη ελπιδοφόρα.
Καλομοίρα Σωτηρίου