Επιμέλεια: Γιώργος Κυριαζής
- Ο γνωστός θιασώτης του νεοφιλελευθερισμού Γιάννης Μαρίνος σε άρθρο του στο «Βήμα», χρησιμοποιεί δήλωση του –νυν– Αυστραλού πρωθυπουργού Κέβιν Ροθ, σχετικά με τους μουσουλμάνους μετανάστες. Η συγκεκριμένη δήλωση, δείγμα ακραίου ρατσισμού και μισαλλοδοξίας, απαιτεί από τους μουσουλμάνους μετανάστες να ενσωματωθούν τάχιστα στις αρχές και αξίες της αυστραλιανής κοινωνίας, διαφορετικά δεν θα υπάρχει χώρος γι’ αυτούς. Ο Μαρίνος μάλιστα προτρέπει την κυβέρνηση Παπανδρέου να ακολουθήσει τον δρόμο του Αυστραλού πρωθυπουργού, που άλλωστε είναι και μέλος της σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ανεξάρτητα από το αν πράγματι έκανε αυτές τις δηλώσεις ο Ροθ ή αν πρόκειται για τον προηγούμενο πρωθυπουργό, γνωστό για τις ρατσιστικές του θέσεις, Τζ. Χάουαρντ (δηλ. αν ήταν λαθροχειρία του Μαρίνου), η αισχρότητα και η απανθρωπιά της πρότασης του έγκριτου δημοσιογράφου παραμένουν…
- Αίσθηση έκανε στα ελληνικά ΜΜΕ η επίσκεψη της Καναδέζας κυβερνήτη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. Τα σχόλια επικεντρώνονταν στην όμορφη παρουσία της Μικαέλ Ζαν, της οποίας η οικογένεια (τζαμαϊκανικής καταγωγής) μετανάστευσε στον Καναδά το 1968. Κανένας φυσικά δεν σχολίασε το γεγονός ότι μετανάστρια δεύτερης γενιάς, η οποία μάλιστα δεν γεννήθηκε στη χώρα υποδοχής, κατέχει το ύπατο αξίωμα της χώρας. Φαντάζεστε κάτι ανάλογο στην Ελλάδα του σήμερα; Ο μαθητής Α’ Γυμνασίου, γόνος δεύτερης γενιάς μεταναστών που ζει στην Ελλάδα και ο πατέρας του φέτος δεν ευτύχησε να μαζέψει τα απαιτούμενα ένσημα για να ανανεώσει την άδεια παραμονής του, δεν μπορεί καν να ονειρευτεί τον υπολογιστή που πήραν δωρεάν οι συμμαθητές του. Θα πρέπει να έχει τουλάχιστον επιστημονική φαντασία (και βέβαια πολύ θάρρος και αισιοδοξία) ο πιτσιρικάς για να οραματίζεται πως θα γίνει Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
- Η οικονομική κρίση πλήττει και τους μετανάστες στις χώρες της Δύσης. Περιόρισε ήδη αισθητά το εισόδημά τους και μείωσε τα ποσά που στέλνουν με εμβάσματα στις πατρίδες τους. Χρήματα απαραίτητα για να συντηρηθούν οι οικογένειές τους.
Πολλοί μάλιστα αναγκάζονται ακόμα και να επιστρέψουν, μη μπορώντας να ικανοποιήσουν το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο. Η μείωση των εμβασμάτων που στέλνουν οι μετανάστες σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες, υπολογίζεται σε πολλά δισ. ευρώ. H ρατσιστική ρητορεία για στίφη μεταναστών που επιδιώκουν να «αλώσουν» το δυτικό πολιτισμό, καταρρέει μπροστά στην πραγματικότητα της κρίσης του συστήματος. Η πλειονότητα των μεταναστών πηγαίνει και εγκαθίσταται όπου υπάρχει δουλειά.