Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ο τελευταίος προφυλακισμένος διαδηλωτής του Δεκέμβρη, απελευθερώθηκε ύστερα από 49 ημέρες απεργία πείνας.
Του Άγγελου Κάπαρη
Σ τις 18 Δεκέμβρη, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, ο Θοδωρής Ηλιόπουλος συλλαμβάνεται από σωρό ανθρώπων σε μια διαδήλωση, αλυσοδένεται και οδηγείται στην αστυνομία. Σταδιακά του απαγγέλλονται οι συνηθισμένες κατηγορίες. Υποτίθεται ότι πετούσε πέτρες και μολότοφ στους μπάτσους, έσπαγε και κατέστρεφε. Από τη μέρα της σύλληψής του παρέμενε προφυλακισμένος. Οι καταθέσεις που οδήγησαν το δικαστήριο σε αυτή την απόφαση ήταν δύο ματατζήδων. Αγνοήθηκαν επιδεικτικά οι καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων και δημοσιογράφων.
Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας την πολιτική της καταστολής, προχώρησε εξαρχής σε διώξεις και φυλακίσεις των συμμετεχόντων στην εξέγερση. Ο τελευταίος αιχμάλωτός της για τα γεγονότα ήταν ο Ηλιόπουλος. Στις 10 Ιούλη ο άνθρωπος αυτός αποφάσισε ότι δεν παει άλλο και διάλεξε το έσχατο μέσο αγώνα. Προτίμησε την ελευθερία με κίνδυνο της ζωής του παρά τη συνέχεια της άδικης φυλάκισής του. Από την αρχή φώναζε πως είναι αθώος.
Η κυβέρνηση απτόητη συνέχισε. Όσο προχωρούσε η απεργία πείνας, η υγεία του Θοδωρή άρχισε να κλονίζεται. Παρά τις επίμονες εκκλήσεις των γιατρών για την απελευθέρωσή του, συνέχισε να ταλαιπωρείται. Τελικά στις 29 Αυγούστου απελευθερώνεται με περιοριστικούς όρους και πιθανόν έχοντας υποστεί μη αναστρέψιμες επιπλοκές στην υγεία του.
Στην απελευθέρωσή του συνέβαλλε αποφασιστικά ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης που εξαπλώθηκε. Από την αρχή της απεργίας μέχρι το τέλος της, σχηματίστηκαν πολλές πρωτοβουλίες συμπαράστασης σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδος ακόμα και στο εξωτερικό. Η αλληλεγγύη έγινε υπόθεση του συνόλου της Αριστεράς (πλην ΚΚΕ), των αναρχικών και των ανένταχτων αγωνιστών. Πολλά πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία έδειξαν τη συμπαράστασή τους. Λίγες ημέρες πριν την αποφυλάκιση έγινε στα προπύλαια μια μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης με πλήθος καλλιτεχνών. Μαζεύτηκαν ακόμα χιλιάδες υπογραφές.
Στη Θεσσαλονίκη τη Δευτέρα 24/8, 7 μ.μ., πραγματοποιήθηκε συναυλία αλληλεγγύης στην Καμάρα για γνωστοποίηση του γεγονότος και κάλεσμα του κόσμου να στηρίξει το αίτημα για άμεση αποφυλάκιση του Θοδωρή Ηλιόπουλου. Πάνω από 1.000 άνθρωποι, νέοι κυρίως , παραβρέθηκαν στη συναυλία. Ήταν ο καλύτερος τρόπος για να καλεστεί ο κόσμος στη διαδήλωση της Τρίτης 25/8. Η πορεία ήταν αρκετά πετυχημένη, με 500 περίπου διαδηλωτές και με πολύ παλμό. Πολύ καλή ήταν η παρουσία της Αριστεράς και ειδικότερα του ΣΥΡΙΖΑ, το μπλοκ του οποίου συγκέντρωσε περίπου 100 άτομα, ενώ μοιράστηκαν και εκατοντάδες προκηρύξεις για τη διαδήλωση της ΔΕΘ, στις 5/9. Τελικά το κίνημα πέτυχε μια νίκη και φάνηκε για μια φορά ακόμα πως η αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές ήταν είναι και θα είναι υπόθεση όλων μας.
Με τέτοια γεγονότα βέβαια γίνεται όλο και πιο φανερό το πόσο δίκαιο είναι το σύστημά τους. Βλέπουμε τους παπάδες (Βατοπέδι), τους μπάτσους (βασανισμοί, τραυματισμοί κλπ) και τους υπόδικους σκανδάλων (Ζίμενς) και τους καπιταλιστές (εργατικά ατυχήματα) να γλιτώνουν πολύ εύκολα από τα νύχια του κράτους. Αντίθετα οι αγωνιστές κυνηγιούνται με λύσσα Αυτό μάλλον είναι μια επιπλέον απόδειξη για το ποιους φροντίζει η κυβέρνηση...