Η μεγαλύτερη απεργία και διαδήλωση μεταπολιτευτικά-Αύριο ξανά στους δρόμους
Να τους διώξουμε τώρα!
Αθήνα: Όθωνος και Φιλελλήνων, 9 π.μ.
Η 19 Οκτώβρη, ξεπερνώντας σε συμμετοχή και μέγεθος
όλες τις μαζικές απεργίες των τελευταίων 2 χρόνων, εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη
απεργία και εργατική διαδήλωση μεταπολιτευτικά.
Το κέντρο της Αθήνας κυριολεκτικά βούλιαξε: Σταδίου,
Πανεπιστημίου, Πατησίων, Ομόνοια και Σύνταγμα πλημμύρισαν από διαδηλωτές,
δεκάδες ήταν οι προσυγκεντρώσεις που ξεκινούσαν από κάθε σημείο της πόλης προς
το κέντρο, ενώ το πλήθος που κινούνταν σε δρόμους, πεζοδρόμια, στενά είναι
αδύνατο να υπολογιστεί. Ένα μεγάλο ποτάμι εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων ενώθηκε
και «κατέλαβε» όλο το κέντρο.
Τον τόνο έδωσαν τα εργατικά μπλοκ, με δεκάδες
ομοσπονδίες και σωματεία να συσπειρώνουν στις γραμμές τους τους εργαζόμενους -από
τους διοικητικούς υπαλλήλους του υπ.Εξ. μέχρι τους πιο «δύσκολους» και χτυπημένους
χώρους του ιδιωτικού τομέα. Πολλά ήταν τα μπλοκ που εντυπωσίασαν με τη
μαζικότητα και τον παλμό τους, τα νοσοκομεία, οι εκπαιδευτικοί… Τόσο στην
Αθήνα, όσο και στις άλλες πόλεις, οι απεργοί των Δήμων πρωτοστάτησαν σε μέγεθος
και σε μαχητικότητα.
Παρά τα χημικά που έπεσαν στο Σύνταγμα, οι
διαδηλωτές έδειξαν αποφασιστικότητα και έμειναν για ώρες έξω από τη Βουλή –παρά
τις πρωτοφανείς «εκκλήσεις»-απειλές της ΕΛΑΣ να «φύγουν τώρα με ασφάλεια».
Στις μεγάλες πόλεις, όπως Θεσσαλονίκη (50.000), Ηράκλειο
(20.000), Πάτρα, Λάρισα, οι κινητοποιήσεις ήταν οι μεγαλύτερες των τελευταίων
χρόνων. Πολλές επαρχιακές πόλεις, έζησαν διαδηλώσεις χωρίς προηγούμενο (2.000
στο Αγρίνιο, 3.000 στην Κοζάνη, 4.000 στο Ρέθυμνο, 5.000 στη Χίο κλπ). Σε πάρα
πολλές πόλεις έσπασαν «ιστορικά ρεκόρ» (της 5ης Μάη του 2010, του
Ασφαλιστικού του Γιαννίτση το 2001 κ.ά.).
Σαρωτική ήταν η συμμετοχή στην απεργία. Στην
κυριολεξία παρέλυσαν τα πάντα, καθώς σε μια σειρά κλάδους η συμμετοχή άγγιξε ή
ξεπέρασε το 90%: Από τις ΔΕΚΟ και το Δημόσιο, μέχρι τον ιδιωτικό τομέα, στα
εργοστάσια, στην οικοδομή κλπ.
Η εικόνα είναι η ίδια πανελλαδικά. Η συμμετοχή στην
απεργία ήταν τέτοια που -μαζί με το κλείσιμο των μαγαζιών, το οποίο πήρε
εντυπωσιακές διαστάσεις- οι πόλεις «νέκρωσαν».
Σε πολλές κινητοποιήσεις συμμετείχε στο πλευρό των
απεργών η νεολαία, από τους μαθητές που κατέκλυσαν το κέντρο της Κοζάνης, ως
τους φοιτητικούς συλλόγους της Πάτρας που έδωσαν δυναμικό παρών, σε κάθε πόλη
μαθητές και φοιτητές στήριξαν τις διαδηλώσεις.
Η μαζικότητα των διαδηλώσεων, η καθολική συμμετοχή
στην απεργία, συνοδεύτηκαν από μια πρωτοφανή εργατική μαχητικότητα που
εκφράστηκε με διάφορους τρόπους: Τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ που μπήκαν επικεφαλής
της διαδήλωσης στο Αγρίνιο, τα απορριματοφόρα της ΠΟΕ-ΟΤΑ που κατέβηκαν στις
διαδηλώσεις στη Ξάνθη, την Πάτρα και αλλού, τα κατειλημμένα κτίρια στην Αθήνα,
οι καταλήψεις διοικητικών κτιρίων, όπως η κατάληψη της Περιφέρειας Δυτικής
Ελλάδος στην Πάτρα, στο τέλος αρκετών διαδηλώσεων. Από φορτηγά ΔΧ, μέχρι
αγροτικά τρακτέρ και ταξί κατέβηκαν στις διαδηλώσεις σε μια σειρά πόλεις.
Η ίδια μαχητικότητα, η μεγάλη οργή, φάνηκε και στα
συνθήματα, που περισσότερο από κάθε άλλη φορά πήραν σαφή αντικυβερνητικό
χαρακτήρα και εξέφρασαν τη λαϊκή απαίτηση να πέσει η κυβέρνηση, να τσακιστεί το
μνημόνιο και οι πολιτικές της τρόικας.
Σήμερα οι «από κάτω» μιλήσαμε! Αύριο συνεχίζουμε!
Δεύτερη μέρα γενικής απεργίας, να μη γυρίσει και πάλι γρανάζι! Βουλιάζουμε και
πάλι τους δρόμους σε όλη την Ελλάδα!
Να πάρουν το μνημόνιο και να φύγουν τώρα!