Skip to main content
- Το 2009 ήταν έτος «εκτραχηλισμού του κράτους», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, στους εμβρόντητους «συνομιλητές» της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για το Ασφαλιστικό. Τι εννοούσε; Ότι «κατέρρευσε» κάθε μηχανισμός και κάθε διαδικασία διεκδίκησης εισφορών από τους εργοδότες, ότι κολοσσιαία ποσά έμειναν προς «αξιοποίηση» στα λογιστήρια των επιχειρήσεων. Ασφαλώς το πρόβλημα δεν αφορούσε μόνο το 2009, αλλά όλα τα τελευταία χρόνια. Και σε ποιους παρουσίασε το λογαριασμό ο –κατά τα άλλα– σοσιαλδημοκράτης κ. υπουργός Οικονομικών; Βεβαίως προς τους εργαζόμενους…
- Δηλώνοντας –για πρώτη φορά– ότι το κράτος δεν πρόκειται μέσα στο 2010 να δώσει δραχμή στα Ταμεία, έστω και αν αυτά –μετά την καταλήστευση των αποθεματικών και των πόρων τους– οδηγηθούν σε αδυναμία πληρωμής συντάξεων. Καλώντας –επίσης για πρώτη φορά– τις Διοικήσεις των Ταμείων να ξεπουλήσουν την ακίνητη περιουσία τους. Θέση που ούτε ο Αλογοσκούφης δεν είχε τολμήσει να εκστομίσει…
- Η μεγάλη ληστεία ασφαλώς δεν περιορίστηκε στις εισφορές,
επεκτάθηκε –και με το παραπάνω– στους φόρους. Μεταξύ 2000 και 2008 η
φορολογική επιβάρυνση του κεφαλαίου και των κερδών μειώθηκε από 19,9%
σε 15,9%, ενώ για τις μεγάλες επιχειρήσεις η μείωση είναι μεγαλύτερη:
από το 29,8% του 2000, έπεσε στο 18,6% το 2006. Την ίδια στιγμή ο μέσος
όρος φορολόγησης του κεφαλαίου στην ΕΕ ήταν 28,7%. Αντίθετα, στην ίδια
περίοδο η πραγματική φορολόγηση της εργασίας αυξήθηκε από το 34% στο
35,1%. Όπως λέει κι η παροιμία: Εκεί που μας χρωστάγανε, ζητάνε και το
βόδι…
- Πώς το είπε ο Γ. Παπανδρέου; Ότι είναι «έτοιμος να συγκρουστεί»;
Δεν εννοούσε ασφαλώς με τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους. Αλλά με
τα «απαράδεκτα προνόμια των ρετιρέ του δημοσίου». Η καμπάνα χτυπάει
π.χ. για τους καθηγητές της ΟΛΜΕ που, ως «ρετιρέ», ξεκινάνε με 1.100
ευρώ καθαρά και καταλήγουν μετά από 35 χρόνια δουλειάς στο
«απαράδεκτο» 1.600 ευρώ. Χρωστάμε απαντήσεις και γρήγορα…
- Τα «3 δεν», που δέσμευαν την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ σε κάθε
«διάλογο» για το ασφαλιστικό, ανήκουν ήδη στο παρελθόν. Ο Γ. Παπανδρέου
εξήγγειλε τη γενικευμένη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Όπως
νωρίτερα είχε εξαγγείλει τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Κατά τα
άλλα θέλουν, λέει, «διάλογο» για το ασφαλιστικό…
- Το διάγγελμα Παπανδρέου, μεταξύ άλλων, ξεκαθαρίζει και τα
διλήμματα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Συνασπισμό. Για να μην ξεχνιόμαστε,
λίγες εβδομάδες πριν, η Ανανεωτική Πτέρυγα μας καλούσε να κινηθούμε
«συναινετικά» απέναντι στο ΠΑΣΟΚ (ψήφο σε Παπούλια, συνεργασία στη
Θεσσαλονίκη), ενώ ο Κύρκος έβαζε θέμα ακόμα στενότερης «συμπόρευσης».
Πού θα βρισκόμασταν σήμερα, αν αυτές οι προτάσεις είχαν γίνει δεκτές;
Είναι ώρα για αποφάσεις εκεί στην Κουμουνδούρου…
