Αθήνα όπως λέμε Παρίσι;
Μ ετά από τις συμπλοκές ομάδων μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, στα δελτία ειδήσεων εμφανίστηκαν κραυγές για χαντζάρες και μπαλτάδες, άγριες συμμορίες λαθρομεταναστών και «γκέτο». Με περισσή οργή, αξιωματικοί της αστυνομίας παρέλασαν στα κανάλια όπου μαζί με αγανακτισμένους δημοσιογράφους διαπίστωναν τη μετατροπή του ιστορικού κέντρου σε κέντρο διακίνησης ναρκωτικών και παράνομης πορνείας, απαιτώντας νέα μέτρα αστυνόμευσης και εκδίωξης των «λαθρομεταναστών». Φυσικά δεν μίλησαν για την υποχρηματοδότηση του ΟΚΑΝΑ που δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των τοξικοεξαρτημένων. Για τη μεταφορά της πιάτσας των ναρκωτικών από κεντρικές πλατείες σε σοκάκια του κέντρου από τις αστυνομικές επιχειρήσεις στην Ολυμπιάδα του 2004 με στόχο τη δημιουργία της απαραίτητης βιτρίνας. Για τη ρατσιστική πολιτική άρνησης χορήγησης χαρτιών στους μετανάστες και ασύλου στους πρόσφυγες που σπρώχνει μεγάλα τμήματα ανθρώπων στο περιθώριο του περιθωρίου. Για τις ανύπαρκτες κοινωνικές υπηρεσίες για τους φτωχούς και τους άστεγους. Για τους κερδοσκόπους των ακινήτων που επενδύουν στη σημερινή υποβάθμιση συνοικιών του κέντρου για να τα μετατρέψουν σε φιλέτα τύπου Ψυρρή και Γκαζιού συνεπικουρούμενοι από Δημοτικές και κρατικές παρεμβάσεις.
Μικρή σημασία έχει αν τα κίνητρα των συγκεκριμένων συγκρούσεων ήταν φυλετικές διαφορές Σουδανών στο Νταρφούρ, εμπλοκή σε παράνομα κυκλώματα ή συνδυασμός τους. Αυτό που έχει σημασία είναι πως ο κ. Παυλόπουλος ακολουθεί τις ρατσιστικές συνταγές του Σαρκοζί για τη μετανάστευση σε συνδυασμό με το ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος και την καταστολή, μια πολιτική που δημιουργεί, αναπαράγει, και γιγαντώνει γκέτο και περιθώριο. Από τη μεριά του αντιρατσιστικού κινήματος και των συνδικάτων είναι επιτακτικός ο συνδυασμός της πάλης ενάντια στον ρατσισμό με τη διεκδίκηση επιδομάτων για τους φτωχούς, καταλυμάτων για τους αστέγους, χρηματοδότησης των υπηρεσιών υγείας και περίθαλψης για τους νεαρούς τοξικοεξαρτημένους. Ειδικά σε μια περίοδο που ο νεοφιλελευθερισμός επιχειρεί να επιτεθεί με αγριότητα σε κάθε μορφή κοινωνικού κράτους και ο ρατσισμός μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε ιδεολογικό και πολιτικό του συμπλήρωμα.
Θανάσης Κούρκουλας
Διαβάστε επίσης: