ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΛΑ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ
Αφού έστειλαν τα ΜΑΤ, τους εισαγγελείς, τους «αγανακτισμένους» τηλε-αστέρες
και τους απεργοσπάστες της ΔΑΚΕ στη ΔΕΗ και στους ΟΤΑ, περικυκλωμένοι από τα εκατομμύρια των απεργών και των χιλιάδων
διαδηλωτών της 19 Μάρτη, επιχειρούν να ξεμπερδεύουν άρον-άρον με την ψήφιση του
αντιασφαλιστικού νομοσχέδιου-καρμανιόλα στη Βουλή. Ενός νομοσχεδίου που ισοπεδώνει
τις συντάξεις προς το κατώτατο όριο παροχών ενός άθλιου συστήματος και οδηγεί
σε παράταση του εργάσιμου βίου από 2 έως και 10 χρόνια! Που - εκτός από τις
γυναίκες - ιδιαίτερα πλήττει και τους εργαζόμενους ηλικίας γύρω στα 55. Και που
μειώνει τις επικουρικές συντάξεις, ενώ αυξάνει τα «πέναλτι» στις «πρόωρες»
συνταξιοδοτήσεις, ρυθμίσεις που οδηγούν σε συνολική μείωση των συντάξεων έως
και 40%!
Η κυβέρνηση Καραμανλή είναι ήδη
εξαιρετικά αδύναμη και βαριά πληγωμένη:
Η γενική απεργία της 19/3 πήρε σαρωτικές διαστάσεις. Οι απεργίες της ΔΕΗ, των
ΟΤΑ, της Τράπεζας της Ελλάδος, επανέφεραν στο οπλοστάσιο του εργατικού
κινήματος μεθόδους που είχαν «ξεχαστεί»: την απεργία διαρκείας και τις
απεργιακές φρουρές, την αντιπαράθεση και τη σύγκρουση όπου χρειάζεται, την
ανάδειξη του ταξικού χαρακτήρα του αγώνα και τη διεκδίκηση της αλληλεγγύης της
κοινωνίας. Όλες οι δημοσκοπήσεις είναι κόλαφος για την πολιτική Καραμανλή αλλά
και για την συναινετική αντιπολίτευση του Παπανδρέου, καθώς η δυναμική των
κλαδικών απεργιών και η μαζικότητα των πανεργατικών, δημιούργησαν όρους για να
οδηγηθεί η κυβέρνηση Καραμανλή σε άτακτη υποχώρηση. Δυστυχώς όμως η ηγεσία της
ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ αντί να προχωρήσουν σε κλιμάκωση και ενοποίηση του
απεργιακού μετώπου, χαρίζουν συνεχώς χρόνο στον Καραμανλή για να ανασυνταχθεί..
Δεν
πρέπει να αφήσουμε την κυβέρνηση να ξεπεράσει την βαθιά της κρίση. Η
ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, όλα τα μεγάλα συνδικάτα, πρέπει να πιεστούν να συνεχίσουν τον
αγώνα. Να τα πάρουν πίσω και να φύγουν! Αυτό πρέπει να είναι η πολεμική κραυγή
μας στις μέρες και τις εβδομάδες που έρχονται. Η πρόταση για δημοψήφισμα και η
συλλογή υπογραφών μπορεί να λειτουργήσει ενισχυτικά σ’αυτή την κατεύθυνση. Παρατείνοντας
τη μάχη για το ασφαλιστικό και αυξάνοντας την πολιτική πίεση στην κυβέρνηση, να
διευκολύνει τη συνέχιση και το συντονισμό του απεργιακού μετώπου. Άλλωστε μέσα
από την πίεση των απεργιών και της πρωτοβουλίας του ΣΥΡΙΖΑ για συλλογή
υπογραφών τελικά το ΠΑΣΟΚ έκανε πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση που θα
παρατείνει ακόμα περισσότερο την ολοκλήρωση της ψήφισης του νομοσχέδιου στη
Βουλή και την αγωνία του Καραμανλή και της Πετραλιά.
Η
Αριστερά χρειάζεται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η
ανατροπή της πολιτικής Καραμανλή δεν μπορεί να εκπληρωθεί κοινοβουλευτικά. Σε
πείσμα όσων οργανώνουν την πίεση για «συνεννόηση» του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ ώστε
να υπάρξει εναλλακτική κυβερνητική «λύση», τώρα περισσότερο από ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ
χρειάζεται να ενισχύσει τα ριζοσπαστικά αντιπολιτευτικά του χαρακτηριστικά, να
αναδειχτεί σε πραγματικό στήριγμα των αγώνων που συνεχίζουν στα Λιμάνια, την
Τράπεζα της Ελλάδας, στον ΟΤΕ κατά του ξεπουλήματος στη Deutsche Telekom. Ο
κόσμος που συσπειρώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με χιλιάδες αγωνιστές απεργούς της
προηγούμενης εβδομάδας να πιέσουμε σε όλα τα επίπεδα τις συνδικαλιστικές
ηγεσίες των κλάδων για κλιμάκωση των απεργιών. Να απαιτήσουμε συντονισμό και
νέο γύρο απεργιακού ξεσηκωμού από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ.
Οι αγώνες σήμερα χρειάζονται πολιτική
στήριξη. Χρειάζονται ριζοσπαστική Αριστερή Αντιπολίτευση. Ο κόσμος στρέφει τις
ελπίδες του προς τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί μιλά για ανατροπή και καλεί σε ενωτική δράση.
Η μάχη και το στοίχημα για την αριστερά είναι μπροστά μας!
- Κάτω η αντιασφαλιστική «μεταρρύθμιση»
- Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις
- Φορολογήστε τους πλούσιους
- Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις
- Λεφτά για την Παιδεία και την Υγεία