Του Θοδωρή Πατσατζή
Σαν «παλάτια στην άμμο» καταρρέουν μία προς μία οι προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ. Με το προσχέδιο νόμου «κατά της εργασιακής επισφάλειας», που παρουσίασε την τελευταία βδομάδα του Γενάρη το υπουργείο Εργασίας, οι εργαζόμενοι μόνο περισσότερο ανασφαλείς μπορούμε να νιώθουμε.
Τ ο ΠΑΣΟΚ ξεκινάει το προσχέδιο με μια ρύθμιση που θυμίζει το τυρί στη φάκα. Αφορά τα επονομαζόμενα «μπλοκάκια». Σύμφωνα με αυτή, η τρίμηνη παροχή υπηρεσίας ή έργου στον ίδιο εργοδότη για 3 μήνες αποτελεί τεκμήριο εξαρτημένης εργασίας. Στην ουσία όμως, δεν αλλάζει τίποτα, αφού η ευθύνη για να αποδειχθεί αυτή η τρίμηνη εργασία ως εξαρτημένη βαραίνει τον εργαζόμενο.
Εργασιακός μεσαίωνας
Οι υπόλοιπες ρυθμίσεις όχι μόνο δεν μειώνουν, αλλά επεκτείνουν τον εργασιακό μεσαίωνα σε κάθε τομέα: Με πρόσχημα την κρίση, νομιμοποιεί την εκ περιτροπής εργασία. Οι εργοδότες μπορούν να βάζουν εκβιαστικά το δίλημμα απολύσεις ή μειωμένη εργασία (τρεις μέρες τη βδομάδα ή 15 μέρες το μήνα), χωρίς ο εργοδότης να είναι υποχρεωμένος να αποδείξει ότι έχει οικονομικά προβλήματα ή περιορισμό της δραστηριότητάς του. Με τις ίδιες προϋποθέσεις θα εφαρμόζεται και η διαθεσιμότητα ακόμη και στο δημόσιο.
Το προσχέδιο νόμου υποκύπτει σε πιέσεις εργοδοτών όπως οι μεγαλοξενοδόχοι. Κάνει δεκτό το αίτημά τους να μπορούν να υπογράφουν ημερήσιες και εβδομαδιαίες συμβάσεις μερικής απασχόλησης με εργαζόμενους.
Το αίσχος της ενοικίασης εργαζομένων και των εργολαβιών συνεχίζεται απρόσκοπτα.
Από τις σημαντικότερες ρυθμίσεις του προσχεδίου είναι αυτή που αφήνει ανοιχτό το ζήτημα της διεύρυνσης των ελαστικών σχέσεων εργασίας σε όλο το δημόσιο τομέα. Επιτρέπει τη μερική απασχόληση με ημερήσια, εβδομαδιαία, δεκαπενθήμερη ή και μηνιαία σύμβαση σε δημόσιες επιχειρήσεις, οργανισμούς και λοιπούς φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, τους ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου η επίκληση αντιμετώπισης έκτακτων ή επειγουσών αναγκών δίνει το δικαίωμα για προσλήψεις με συμβάσεις μερικής απασχόλησης (4 ώρες ημερησίως) εξάμηνης διάρκειας. Οι συμβάσεις αυτές απαγορεύεται ρητά να ανανεωθούν ή να μετατραπούν σε συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου.
Επιδοτήσεις
Ακολουθώντας τις παροτρύνσεις του Καρατζαφέρη, επιβάλλει χρηματικά πρόστιμα 3–15 χιλιάδων ευρώ στους εργοδότες για κάθε «παράνομο» υπήκοο τρίτης χώρας που θα απασχολούν. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα κέρδιζαν πολύ περισσότερα, αν τους υποχρέωνε να πληρώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές για όσο διάστημα απασχολούν τους μετανάστες εργαζόμενους.
Η απάντηση της κυβέρνησης στο πρόβλημα της ανεργίας είναι η 4ετής επιδότηση του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών στους εργοδότες για την πρόσληψη νέων ως 30 ετών. Επιδότηση προβλέπεται ακόμη και στις επιχειρήσεις που (τάχα λόγω οικονομικών προβλημάτων) θα προχωρήσουν σε «διακεκομμένη» απασχόληση: 3 μέρες δουλειά, συν 2 μέρες επιδοτούμενη –τάχα– κατάρτιση ως μέσον, δήθεν, για να μη γίνουν απολύσεις. Ακόμα προβλέπεται: Μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης που θα λήγει στην ημερομηνία που θα λήξει και η επιδότηση. Διπλή επιδότηση για προγράμματα εναλλασσόμενης επαγγελματικής κατάρτισης και επιδοτούμενης απασχόλησης στους τομείς της πράσινης ανάπτυξης. Δηλαδή δωρεάν εργατικό δυναμικό και για την πρόσληψη προσωπικού ως τη λήξη της επιδότησης.
Αντιπαράθεση
Τα μέτρα του ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει η ΝΔ, αφού οι περισσότερες ρυθμίσεις είναι συνέχεια των αντεργατικών νόμων που πέρασαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ.
Κανείς βέβαια δεν περιμένει ότι σε αυτά τα μέτρα θα αντιπαρατεθεί το ΛΑΟΣ. Η «καούρα» της ακροδεξιάς για τους έλληνες εργαζόμενους σταματάει μόνο στο να εκδιωχθούν οι μετανάστες. Όταν πρόκειται να χτυπηθούν αυτοί που ευθύνονται για τη φτώχεια και την άθλια διαβίωση των εργαζόμενων, ντόπιων και μεταναστών, δηλαδή οι Έλληνες εργοδότες, τότε το ΛΑΟΣ θυμάται ότι οι εργαζόμενοι χρειάζεται να κάνουν θυσίες για το καλό του έθνους.
Η ενοικίαση εργαζομένων και οι άλλες νεοφιλελεύθερες συνταγές για τις εργασιακές σχέσεις και την ανεργία δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως σκληρές ή μαλακές. Αυτό που χρειάζεται είναι η Αριστερά να αρχίσει από τώρα τη μάχη ενάντια στα σχέδια κυβέρνησης και καπιταλιστών. Διεκδικώντας την άμεση κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας, τη μετατροπή κάθε είδους σύμβασης σε αορίστου χρόνου, διεκδικώντας μαζικές προσλήψεις προσωπικού στις κοινωνικές υπηρεσίες. Χτίζοντας συνδικάτα, εγγράφοντας τους επισφαλώς εργαζόμενους σε κοινά σωματεία με τους μόνιμους. Οργανώνοντας μαζικούς και μαχητικούς αγώνες.