Ζούμε σε μια δύσκολη εποχή. Δύσκολη τόσο για την κυρίαρχη τάξη, όσο και για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Όμως οι δυσκολίες των «από πάνω» είναι τελείως διαφορετικές από τις δυσκολίες των «από κάτω».
Για τους καπιταλιστές η δυσκολία τους είναι να διαχειριστούν την κρίση και να ξαναβάλουν μπρος τη μηχανή του κέρδους και της συσσώρευσης. Στην πραγματικότητα όμως τα «μίγματα πολιτικής», που ακολουθούν οι κυβερνήσεις, δεν προσφέρουν καμιά διέξοδο. Ο λόγος είναι ότι το ίδιο το σύστημα είναι αδιέξοδο, όπως έχει εξηγήσει η μαρξιστική ανάλυση. Για το μόνο που είναι σίγουροι οι καπιταλιστές, είναι ότι τα βάρη της κρίσης πρέπει να φορτωθούν στα λαϊκά στρώματα.
Για τους εργαζόμενους η πρώτη προφανής δυσκολία είναι η βαρβαρότητα που φέρνουν στη ζωή μας τα μέτρα της κυρίαρχης πολιτικής. Ταυτόχρονα υπάρχει μια δεύτερη δυσκολία, αυτή του προσανατολισμού σε μια εναλλακτική διέξοδο από την κρίση. Κι αυτό αφορά τόσο την οργάνωση των αγώνων, όσο και τις κατευθύνσεις που αυτοί πρέπει να έχουν για να είναι νικηφόροι. Αυτό δεν είναι παράδοξο. Oι καταπιεσμένοι δεν είναι το ίδιο οργανωμένοι όπως τα αφεντικά, δεν μπορούν να απαντήσουν από την αρχή σαν ένας άνθρωπος απέναντι στην κρίση. Οι αγώνες μας έχουν να αναμετρηθούν με την κυρίαρχη προπαγάνδα, με τα εμπόδια των συνδικαλιστικών ηγεσιών, με την πολυδιάσπαση απόψεων και κομμάτων της Αριστεράς και πολλά άλλα.
Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να λυθούν αυτά τα προβλήματα. Μέσα στην
πάλη, μέσα στα διδάγματα από τα πίσω-μπρος των αγώνων, μέσα από τη
συντροφική συζήτηση και αντιπαράθεση των απόψεων, μόνο έτσι θα καταφέρει
να οργανωθεί, να μαζικοποιηθεί και να ξεκαθαρίσει τους πολιτικούς του
στόχους ο δικός μας «στρατός» των καταπιεσμένων, ώστε να είναι σε θέση
να νικήσει το «στρατό» των αφεντικών, που μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο.
Στο
παρόν τεύχος της «Δ.Α.» κάνουμε μια προσπάθεια να δώσουμε κάποιες
απαντήσεις στα κρίσιμα ζητήματα της κρίσης, με βάση τα συμφέροντα των
εργαζομένων.
Στο άρθρο «Εργατική απάντηση στην κρίση», αναλύονται και
αποκαλύπτονται τα ψέματα της κυρίαρχης προπαγάνδας για τις αιτίες της
κρίσης και του χρέους, δίνεται η εξήγηση στο γιατί τα λεφτά που
«λείπουν» έχουν γίνει στην ουσία συσσωρευμένος πλούτος των καπιταλιστών
και γιατί ο μόνος δρόμος που έχουν οι εργαζόμενοι είναι με τους αγώνες
τους να βάλουν χέρι σε αυτό τον κοινωνικό πλούτο που δημιούργησαν με τον
ιδρώτα τους, αλλά τον ιδιοποιείται μια ελάχιστη μειοψηφία κηφήνων.
Είναι ένας δρόμος που ξεκινάει από σήμερα με μεταβατικές διεκδικήσεις
και αγώνες, για να εμποδίσουμε τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης
και να ανοίξουμε την προοπτική για μια άλλη σοσιαλιστική κοινωνία.
Στο
άρθρο «Η μεταλλασσόμενη κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού» μπορείτε να
διαβάσετε γιατί η πορεία ξεπεράσματος της κρίσης, που διακηρύσσουν
διάφοροι αστοί αναλυτές και κυβερνήσεις, είναι αυταπάτη. Ότι αυτό που
συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι η κρίση μεταλλάσσεται από κρίση
τραπεζών σε κρίση χρεών, σε ύφεση με αναιμικές δυνατότητες ανάκαμψης.
Ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή παρατεταμένης λιτότητας, που πρέπει να βρει
απέναντί της μια κλιμακούμενη αντίσταση των εργαζομένων.
Στο άρθρο
«Ο Μαρξ για τις κρίσεις» δίνεται μια συνοπτική παρουσίαση της
μαρξιστικής ανάλυσης για τις κρίσεις του καπιταλισμού και κυρίως για την
εγγενή μακροχρόνια τάση πτώσης του ποσοστού κέρδους, που οδηγεί τον
καπιταλισμό σε ένα σπιράλ κρίσεων και παρακμής.
Προφανώς τα
ζητήματα της οικονομίας είναι κεντρικά σε αυτή την περίοδο και θα
χρειαστεί να επανέλθουμε ξανά σε επόμενα τεύχη της «Δ.Α». Όμως δεν είναι
τα μόνα ζητήματα που ανακύπτουν σε περίοδο κρίσης. Στο άρθρο «Ο
ακροδεξιός κίνδυνος» εξηγείται ότι η τάση μιας τέτοιας εποχής είναι προς
τα «άκρα» και ότι αν οι εργαζόμενοι και η Αριστερά δεν πάρουν το δρόμο
της σύγκρουσης με τον καπιταλισμό, το ρατσισμό και το φασισμό, υπάρχει ο
κίνδυνος της ισχυροποίησης των πιο αντιδραστικών πολιτικών δυνάμεων,
τις οποίες γεννάει αυτό το σύστημα.
Η ιστορία του εργατικού
κινήματος δίνει πολύτιμες εμπειρίες για τους αγώνες του σήμερα. Μια
τέτοια σημαντική εμπειρία μεταφέρει το άρθρο «Η σύγκρουση του ΠΑΣΟΚ με
τους εργαζόμενους (1985-87)».
Επίσης δεν είναι άσχετος με την
κρίση ο περιορισμός των δημοκρατικών ελευθεριών που ακολουθεί όλο και
πιο έντονα το σύστημα. Μια τέτοια πτυχή, που αφορά την ελευθερία του
λόγου και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, εξετάζει το άρθρο
«Ελευθερίες και δικαιώματα στην εποχή του Ίντερνετ».
Τέλος,
επειδή υπάρχει ένας πόλεμος που συνεχίζεται στο Αφγανιστάν έστω και
σχετικά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, χρήσιμη είναι μια
αντικειμενική πληροφόρηση για την κατάσταση, χωρίς τα ψέματα και τις
υπερβολές της δυτικής προπαγάνδας. Μια τέτοια πληροφόρηση για την
αφγανική αντίσταση δίνει το άρθρο «Ποιοι είναι οι Ταλιμπάν».
Το
φθινόπωρο σηματοδοτεί την έναρξη ενός δεύτερου γύρου αντιπαράθεσης με
την πολιτική του μνημονίου, τόσο σε επίπεδο αγώνων, όπως αυτός των
εργαζομένων στον ΟΣΕ, όσο και σε εκλογικό επίπεδο με τη μάχη των
περιφερειακών εκλογών. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τους ρυθμούς και την
ένταση αυτής της αντιπαράθεσης, ελπίζουμε όμως ότι η ύλη του τεύχους,
που κρατάτε στα χέρια σας, δίνει χρήσιμα «όπλα», ιδέες και επιχειρήματα,
για τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.