Με την ΑΔΕΔΥ και τα πρωτοβάθμια σωματεία
Του Θοδωρή Πατσατζή
Η επίθεση κυβέρνησης και καπιταλιστών με την αγαστή συνεργασία της ΕΕ είναι πιο σκληρή και πιο μεγάλη από ποτέ. Οι περικοπές των μισθών και των επιδομάτων στο δημόσιο θα ξεπεράσουν σε πολλές περιπτώσεις το 20%. Ταυτόχρονα επιβάλλεται η flexicurity και ετοιμάζεται μια άγρια επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων. Απέναντι σ’ αυτή την επίθεση το εργατικό κίνημα μπορεί να απαντήσει και να επιβάλλει τις θέσεις του μόνο με ένα μαζικό απεργιακό ξεσηκωμό.
Τα βάρη πέφτουν στις πλάτες όλων των εργαζομένων και όχι μόνο στους δημόσιους υπάλληλους. Άλλωστε ποτέ στο παρελθόν οι επιθέσεις στους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα δεν σήμαναν καλύτερες μέρες για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Οι στρατιές ομήρων συμβασιούχων και stage, χωρίς δικαιώματα στο δημόσιο, έφερε το σκοταδισμό των εργολαβιών και της νοικιασμένης εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Το τριετές πάγωμα όλων των μισθών και η μείωση αποδοχών στο δημόσιο τομέα θα παρασύρει και τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Η μείωση του αφορολόγητου και η αύξηση των έμμεσων φόρων και του ΦΠΑ θα χτυπήσει σκληρά τη μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών.
Απεργίες
Το εργατικό κίνημα πρέπει και μπορεί να τσακίσει αυτή την πολιτική. Ήδη, παρά την εμφανή προσπάθεια της κυβέρνησης να περιορίσει τις αντιδράσεις, ξεσπάνε απεργίες σε μια σειρά χώρους.
Στις 4 και 5 Φλεβάρη απεργούν οι υπάλληλοι της κεντρικής υπηρεσίας του υπουργείου Οικονομικών, του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, οι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομίας, οι εφοριακοί, οι τελωνειακοί, το ΚΕΠΥΟ, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, το Μετοχικό Ταμείο, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το Ελεγκτικό Συνέδριο, η Εκτυπωτική Μονάδα, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού. Επίσης η Ομοσπονδία των καθηγητών εξήγγειλε απεργία μέσα στο Μάρτη σε συντονισμό με την Ομοσπονδία των δασκάλων. Στα νοσοκομεία βγαίνουν συνέχεια κινητοποιήσεις.
Η αντίδραση και η οργή των εργαζομένων ξεπερνάει τα όποια εμπόδια βάζουν οι συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σε μια σειρά χώρους. Την προηγούμενη βδομάδα υπήρξε προσπάθεια συντονισμού σωματείων και συλλόγων από τον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, με πρωτοβουλία συνδικαλιστών της Αριστεράς (Βλ. διπλανή στήλη).
ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ
Η ΓΣΕΕ, νιώθοντας το καζάνι των εργαζομένων να βράζει, έχει υποχρεωθεί σε ανεπανάληπτα μπρος-πίσω. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, για να αντιμετωπίσουν την πίεση, απάντησαν ότι θα προχωρήσουν σε 24ωρη απεργία. Όμως τελικά ανέβαλαν τη σύγκλιση του Διοικητικού Συμβουλίου που είχε οριστεί για τα τέλη Γενάρη και θα αποφάσιζε την προκήρυξή της. Ακόμη και εκεί που πιέστηκαν να προχωρήσουν σε απεργίες, παζαρεύουν για το ύψος των περικοπών που θα γίνει στους μισθούς.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ που, όπου έχουν την πλειοψηφία, αποφεύγουν να πραγματοποιούν συγκεντρώσεις μαζί με τις προγραμματισμένες απεργίες.
Η ΑΔΕΔΥ, που δέχεται πιο άμεσα τις πιέσεις, θα πραγματοποιήσει Γενικό Συμβούλιο αμέσως μετά την απεργία στις 10 Φλεβάρη για να αποφασίσει τη συνέχεια. Για να πάρει την αναγκαία μορφή απεργιακής κλιμάκωσης, η Αριστερά οφείλει να δώσει με όλες της τις δυνάμεις τη μάχη για μια απεργιακή συγκέντρωση στις 10 Φλεβάρη που δεν θα αφήσει περιθώρια για οπισθοχώρηση στους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ. Για μια απεργιακή συγκέντρωση που θα πυροδοτήσει το φυτίλι της αντίστασης σε κάθε εργασιακό χώρο.