Φοιτητές-εργαζόμενοι:
Μέτωπο ανατροπής!
Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα
Η
κυβέρνηση, παρά το ότι κλονίζεται από τις απεργίες και το ότι η πολιτική της
δοκιμάζεται λαμβάνοντας ιστορικά χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, ξανανοίγει
το μέτωπο της παιδείας. Το νέο επεισόδιο στην αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση
λέγεται Πρότυπος Εσωτερικός Κανονισμός (ΠΕΣ). Δίπλα στην εξίσωση των πτυχίων με
τα ΚΕΣ και το νομοσχέδιο για την έρευνα και τα μεταπτυχιακά έρχεται ένα νέο
αντιδημοκρατικό έκτρωμα. Ο ΠΕΣ κατατέθηκε με εισήγηση του Στυλιανίδη στο προηγούμενο
συμβούλιο των πρυτάνεων, και προβλέπει μια σειρά μέτρων που υπάρχουν στον
νόμο-πλαίσιο. Θεσμοθετεί διατάξεις του, όπως π.χ. οι υποχρεωτικές αλυσίδες
μαθημάτων και εκλογές οργάνων διοίκησης με το νέο κανονισμό που προβλέπεται από
το νόμο-πλαίσιο, βάζοντας έτσι τον νόμο από το παράθυρο. Ταυτόχρονα προχωράει
την εντατικοποίηση των σπουδών ένα βήμα παρακάτω, αυξάνοντας τη διάρκεια του
εξαμήνου από 11 βδομάδες σε 13. Έτσι με δεδομένο ότι αν χαθεί χρόνος χάνεται το
εξάμηνο, γίνεται πολύ πιο δύσκολο να γίνουν καταλήψεις και αγώνες. Ο υπουργός
παιδείας μάλιστα δήλωσε απειλητικά ότι αν δεν συντάξει εσωτερικό κανονισμό
σύμφωνα με τον ΠΕΣ σε κάποια σχολή, κόβεται η χρηματοδότηση! Πρόκειται για μια
ξεκάθαρη ποινικοποίηση των αγώνων του φοιτητικού κινήματος. Ταυτόχρονα μπαίνει
η νέα ρύθμιση για τους εισακτέους όπου αυξάνεται ο αριθμός στα περιφερειακά
ιδρύματα και μειώνεται από τις κεντρικές σχολές των μεγάλων πόλεων.
Σαν
φοιτητικοί σύλλογοι δεν πρέπει να αφήσουμε τίποτα από όλα αυτά να περάσει!
Μαζικά, μαχητικά και ενωτικά μαζί με τους καθηγητές, να μην εφαρμοστεί ούτε μια
διάταξη, ούτε ένα μέτρο τους, σε κανένα ίδρυμα, σε καμιά σχολή, σε κανένα
τμήμα! Αν καταφέρουν να περάσουν έστω και μια διάταξη ανοίγει ο δρόμος της συνολικής
εφαρμογής των μέτρων τους. Γι’ αυτό πρέπει να μας βρίσκουν συνεχώς απέναντί
τους. Να διεκδικήσουμε να αποσυρθεί ο νόμος-πλαίσιο. Γι’ αυτό χρειάζεται
κεντρική αντικυβερνητική πάλη. Στην κατεύθυνση αυτή, το παράλυτο ΠΑΣΟΚ που
προσπαθεί να εξισορροπήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου με τα αιτήματα των
εργαζομένων δεν μπορεί να δώσει λύση γιατί έχει προσγειωθεί στο
νεοφιλελευθερισμό. Τον τόνο αυτήν τη στιγμή στην αντικυβερνητική πάλη τον δίνουν
οι απεργίες των εργαζομένων με αιχμή το ασφαλιστικό όπου η Αριστερά (και
ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ) έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και γι αυτό εκτινάσεται η
επιρροή της. Μια ήττα της κυβέρνησης στο μέτωπο του ασφαλιστικού που είναι η
αιχμή στην επίθεσή της θα είναι συνολική ήττα της πολιτικής της και άρα θα
ανοίξει το δρόμο και για την απόσυρση του νόμου-πλαισίου.
Έτσι
πρέπει να συνδεθεί το φοιτητικό κίνημα με τους αγώνες των εργαζομένων. Να
συνδέσουμε τα αιτήματα των εργαζομένων με τις διεκδικήσεις μας. Την αύξηση των
δαπανών για την παιδεία με το αίτημα για αυξήσεις μισθών και συντάξεων. Την
κατάργηση του νόμου πλαισίου με το αίτημα για δημόσια κοινωνική ασφάλιση για
όλους. Την μη αναγνώριση των ΚΕΣ με το “όχι στις ιδιωτικοποιήσεις”. Να
συγκροτήσουμε ένα μέτωπο φοιτητών-εργαζομένων. Να συνδεθούμε με κάθε εργατική
αντίσταση που ξεσπάει. Με τις δίκαιες απεργίες των Δήμων, της ΔΕΗ, των
τραπεζοϋπαλλήλων. Και φυσικά, όλοι στους δρόμους στις απεργιακές συγκεντρώσεις
των συνδικάτων στις 19 Μάρτη, στην πανεργατική απεργία. Η απεργία της 12ης
Δεκέμβρη, με τα ποτάμια χιλιάδων διαδηλωτών και απεργών οδήγησε τη Ν.Δ. σε μια
κρίση που βαθαίνει μέρα με τη μέρα. Με αιχμή το ασφαλιστικό (όπως και με το
άρθρο 16) να τους οδηγήσουμε ξανά σε υποχώρηση πετυχαίνοντας άλλη μια νίκη, που
θα ανοίξει το δρόμο να ξηλώσουμε συνολικά το πρόγραμμά τους, να ανατρέψουμε
αυτό το νομοσχέδιο και συνολικά την πολιτική τους.