Η Αριστερή Ανατρεπτική Δημοτική Κίνηση “Μια Πόλη στο Δρόμο” γεννήθηκε το 2019, από αγωνίστριες και αγωνιστές καθώς και συνδικαλιστές/τριες της Aριστεράς, που είχαμε συναντηθεί μέσα στα κινήματα της εποχής: το αντιφασιστικό κίνημα, τους αγώνες ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, τα κινήματα Αλληλεγγύης, τον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών και τις αποκοπές ρεύματος και νερού στα χρεωμένα νοικοκυριά.
Ημερ.Δημοσίευσης
Η κίνηση μας στηρίζεται στην αντίληψη πως η πολιτική είναι υπόθεση και δυνατότητα όλων μας και όχι αποκλειστικότητα κάποιων “ειδικών”.
Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές ο λαός της Καλλιθέας έδωσε στην «Πόλη στο Δρόμο» τη δυνατότητα να εκφράσει και να αγωνιστεί για τις ανάγκες των από κάτω, παρά το ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί το Δημοτικό Συμβούλιο και τις πρωτόγνωρες συνθήκες τις οποίες δημιούργησε η πανδημία. Με την εναλλαγή της εκπροσώπησής μας στο Δημοτικό Συμβούλιο δώσαμε ένα ξεκάθαρο παράδειγμα πολιτικής συμμετοχής βασισμένης σε ιδέες και αρχές, απαλλαγμένης από προσωπικές φιλοδοξίες και παραγοντισμούς.
Διεκδικήσεις
Η «Πόλη στο Δρόμο» δίνει συνεχώς το στίγμα και επιμένει πως υπάρχει εναλλακτική, υπάρχει άλλος δρόμος, αυτός του συλλογικού αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας. Μέσα στην πανδημία αναδείχθηκε η επείγουσα και διαχρονική ανάγκη για δημοτικά ιατρεία που να καλύπτουν τα αδύναμα οικονομικά στρώματα, για περίθαλψη και φροντίδα για τους άστεγους, τους πρόσφυγες, τις άνεργες/ους. Επιμένουμε και αγωνιζόμαστε για να ξαναγίνει η υγεία δημόσιο κοινωνικό αγαθό.
Ο αριθμός των γυναικοκτονιών της τελευταίας 4ετίας και η καθημερινή καταπίεση που ακόμα υφίστανται οι περισσότερες γυναίκες καθιστά άμεση την ανάγκη για λειτουργία ξενώνα κακοποιημένων γυναικών, δηλαδή για ένα χώρο που πέρα από ασφάλεια θα παρέχει στις γυναίκες και όλη τη σχετική ψυχολογική, νομική, οικονομική στήριξη.
Με την επάνοδο της ακροδεξιάς, που εκδηλώνεται με την είσοδο της ΝΙΚΗΣ και των Σπαρτιατών στη Βουλή και τροφοδοτείται με τις ρατσιστικές πολιτικές και το εθνικιστικό αφήγημα της κυβέρνησης ΝΔ, ο αντιφασιστικός αγώνας στις γειτονιές και η μάχη ενάντια στον ρατσισμό έρχονται ξανά σε πρώτο πλάνο. Η Καλλιθέα πρέπει να είναι πόλη ανοιχτή για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Σταθερά και πάγια θα αγωνιστούμε για ποιοτικές, δωρεάν, δημοτικές υπηρεσίες στην υπηρεσία των κατοίκων, Ελλήνων και μεταναστών. Με μόνιμη και σταθερή εργασία και κατάργηση όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας στο Δήμο. Η μονιμοποίηση των συμβασιούχων του δήμου και οι μόνιμες προσλήψεις προσωπικού είναι ένα καθοριστικό βήμα για να διεκδικηθούν και να κερδηθούν αιτήματα όπως η δωρεάν πρόσβαση όλων των παιδιών στους δημοτικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς και η δημόσια, ποιοτική και δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους/ες.
Η Καλλιθέα όπως κάθε δήμος της Αθήνας χρειάζεται πολλούς δημόσιους χώρους, ελεύθερους από το κέρδος, πραγματικά ανοιχτούς σε όλες και όλους, όπου οι άνθρωποι θα συναντιούνται, θα συνομιλούν, θα κοινωνικοποιούνται. Μια απαραίτητη απάντηση στη συνεχή υποβάθμιση των ζωών μας από την πολιτική της κυβέρνησης είναι και η υπεράσπιση των σπιτιών των λαϊκών οικογενειών. Η αλληλεγγύη μας απέναντι στους πλειστηριασμούς χρειάζεται να είναι έμπρακτη.
Μπροστά στις εκλογές του Οκτωβρίου έχουμε να υπερβούμε ένα επιπλέον εμπόδιο, αυτό του νόμου Βορίδη. Το ελάχιστο όριο 3% για την είσοδο στο ΔΣ και η υποχρεωτική συμμετοχή σε συνδυασμούς για τα Κοινοτικά Συμβούλια δημιουργεί ένα δυσμενές εκλογικό τοπίο, καθώς προϋποθέτει μεγάλη οικονομική αφαίμαξη και αποσκοπεί στον αποκλεισμό από τα Δημοτικά Συμβούλια όλων των “ενοχλητικών” φωνών και στην αποσιώπηση των ίδιων των λαϊκών αναγκών.
Η αναγκαιότητα να ενεργοποιηθούν οι κάτοικοι σε κάθε γειτονιά, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να οργανώσουμε την αντίσταση στις αντιλαϊκές πολιτικές και να διεκδικήσουμε με βάση τις ανάγκες των κατοίκων και της κοινωνίας.
Η «Πόλη στο Δρόμο» θα δώσει αυτήν τη δύσκολη μάχη και φιλοδοξεί να εκφράσει και να εκπροσωπήσει αυτήν την λαϊκή αντίσταση μέσα στο δημοτικό συμβούλιο. Αλλά και έξω από αυτό, να αποτελέσει μια κίνηση που δρα συλλογικά και κινηματικά ενάντια στην απογοήτευση, για να γίνει η αγανάκτηση δύναμη για νίκες και κατακτήσεις για τις ζωές των ανθρώπων της δουλειάς και του μόχθου.