Η ρήση του Αντόνιο Γκράμσι για την «εποχή των τεράτων» έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές (και δίκαια) για να περιγράψει όλα όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ο Αντώνης Νταβανέλος γράφει για το «παλιό που πεθαίνει», το «καινούργιο που δεν έχει γεννηθεί», τα «τέρατα» της εποχής και τα καθήκοντα που προκύπτουν.
Ημερ.Δημοσίευσης
Στη γειτονιά μας, απέναντι στον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό, που τους τελευταίους μήνες απειλούν την ειρηνική συνύπαρξη, ένα από τα βασικά καθήκοντα είναι η ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης και δράσης. Παρουσιάζουμε μια συνέντευξη του Πάβλε Ίλιτς, από την επαναστατική σοσιαλιστική οργάνωση Marks21 στη Σερβία, πιστεύοντας στην αναγκαιότητα να «γνωρίσουμε», να συζητήσουμε και να συντονίσουμε τη δράση μας με την Αριστερά των Βαλκανίων.
Αλλά τα βλέμματα είναι στραμμένα σε μια άλλη ήπειρο, στη Λατινική Αμερική. Συνεχίζοντας τον απολογισμό των κεντροαριστερών και αριστερών κυβερνήσεων, παρουσιάζουμε μια συνέντευξη του Τζέφρι Ρ. Γουέμπερ, ειδικευμένου αναλυτή της περιοχής. Δόθηκε αρκετούς μήνες πριν τη νίκη Μπολσονάρο, αλλά τα όσα γράφει για τη Βραζιλία (και την ευρύτερη Λατινική Αμερική) παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρα ως προς τις αιτίες και τις προοπτικές της δεξιάς παλινόρθωσης. Συμπληρωματικά παρατίθεται ένα μετεκλογικό άρθρο του Βραζιλιάνου μαρξιστή επαναστάτη Βαλέριο Αρκάρι, που απαντώντας στο ερώτημα «είναι ο Μπολσονάρο νεοφασίστας;», καταπιάνεται πιο συγκεκριμένα με το φαινόμενο και με τα ζητήματα που ανοίγουν μετά τις εκλογές στη Βραζιλία.
Ακολουθεί το αφιέρωμα στη Γερμανική Επανάσταση, 100 χρόνια μετά το ξέσπασμα μιας ηρωικής 5ετίας εργατικών αγώνων κι εξεγέρσεων που θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή της ευρωπαϊκής ιστορίας. Το κορυφαίο βιβλίο αναφοράς σε εκείνη την περίοδο είναι του Πιερ Μπρουέ. Εδώ αναδημοσιεύουμε μια εκτεταμένη παρουσίασή του από τον Τοντ Κρετιέν. Γράφτηκε σε δύο συνέχειες στο περιοδικό ISR, τις οποίες παρουσιάζουμε μαζί, καθώς εκτιμούμε ότι αποτελεί μια πολύ βοηθητική «σύντομη ιστορία» της γερμανικής επανάστασης και μια πολύ καλή εισαγωγική παρουσίαση των πολιτικών ζητημάτων που προέκυψαν σε αυτήν.
Μια άλλη μεγάλη επέτειος προηγήθηκε, εκείνη των 45 χρόνων από το πραξικόπημα του Πινοσέτ και το αιματηρό τέλος της Λαϊκής Ενότητας στη Χιλή. Στο σχετικό αφιέρωμα, επιλέξαμε δύο πιο «ξεχωριστά» κείμενα. Μια συνέντευξη του Φρανκ Γκοντισό που εστιάζει στη διαδικασία «από τα κάτω», επικεντρωμένη στη λειτουργία των κοινωνικών οργανώσεων της «λαϊκής εξουσίας». Και μια συνέντευξη του Ιγκόρ Γκοϊκοβιτς Ντονόζο, για την ιστορία του Κινήματος Επαναστατικής Αριστεράς, του MIR. Ο Ντονόζο υπήρξε μέλος του και μιλά για την τόσο ιστορική και εμβληματική οργάνωση για την οποία όμως τόσα λίγα έχουν γραφτεί.
Εκτός από την αναγκαία μελέτη της προηγούμενης ιστορικής εμπειρίας, υπάρχει ανάγκη και για επικαιροποίηση των παραδόσεών μας, για ανανέωση της μαρξιστικής θεωρίας μπροστά στα ζωντανά κινήματα του σήμερα. Ένα τέτοιο άρθρο είναι αυτό της Σάρον Σμιθ που παρουσιάζει μια μαρξιστική ανάλυση για την «διαθεματικότητα», τον όρο που απασχολεί νέους και νέες ακτιβιστές-στριες, κυρίως στο αντισεξιστικό κίνημα.
Ακολουθεί ο πρόλογος του Ντανιέλ Μπενσαΐντ στο βιβλίο του Λίβιο Μαϊτάν «Για μια ιστορία της Τέταρτης Διεθνούς» (που κυκλοφόρησε το 2006 στα ιταλικά). Όσα είχε να πει ο Μπενσαΐντ για το περιεχόμενο του βιβλίου, αλλά και για το συγγραφέα του, τον βετεράνο ιταλό επαναστάτη που υπήρξε ένας από τους «τελευταίους των μοϊκανών» (μαζί με τον Μαντέλ και τον Φρανκ), αποτελούν φόρο τιμής στα 80 χρόνια από την ίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς.
Το τεύχος κλείνουν τρεις βιβλιοκριτικές. Ο Φοίβος Αρβανίτης παρουσιάζει τις «Μαρτυρίες από τη Γερμανική Επανάσταση» του Βικτόρ Σερζ, τη νέα κυκλοφορία των εκδόσεων Red Marks. Ο Παναγιώτης Λίλλης παρουσιάζει τα «τρία Ε», του Μιχάλη Τρεμόπουλου. Ο Πάνος Πέτρου γράφει για την «Ημερήσια διάταξη» του Ερίκ Βιγιάρ.
Καλή ανάγνωση.