O IPC, ο οργανισµός που καταγράφει τα επίπεδα διατροφικής ασφάλειας/πείνας διεθνώς, ανακοίνωσε ότι στην Πόλη της Γάζας επικρατεί -επίσηµα- λιµός, ο οποίος θα εξαπλωθεί και στην υπόλοιπη Λωρίδα αν δεν υπάρξει άµεση παρέµβαση. Περίπου 100 διεθνείς οργανώσεις (Γιατροί Χωρίς Σύνορα, Oxfam κ.ά.) καταγγέλουν ότι ο Ισραηλινός Στρατός τις εµποδίζει συστηµατικά να παρέµβουν. Αυτά καταγγέλονται ως «προπαγάνδα της Χαµάς» από τα σιωνιστικά κρατικά στελέχη, την ίδια ώρα που η κυβέρνησή τους αρνείται το αίτηµα εκατοντάδων διεθνών δηµοσιογράφων να τους επιτραπεί να µπουν στη Λωρίδα της Γάζας και να καταγράψουν τι συμβαίνει.
Το Ισραήλ προχωρά σε µια νέα κλιµάκωση, καθώς υποβάλει σε πολιορκία την Πόλη της Γάζας, µε στόχο την καταστροφή των τελευταίων της υποδοµών και την κατάληψή της από τον σιωνιστικό στρατό. Μαζί µε τη λιµοκτονία, είναι µια ακόµα απόπειρα του Ισραήλ να εκκενώσει το βόρειο τµήµα της Λωρίδας της Γάζας από τον πληθυσµό της, εκτοπίζοντάς τον στα νότια, για να στοιβαχτεί σε «ζώνες συγκέντρωσης πληθυσµού», δηλαδή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, είτε µόνιµα είτε ως πρελούδιο του εκτοπισµού του από τη Γάζα.
Η Γαλλία και η Σαουδική Αραβία παρουσιάζουν ένα πιο «βελούδινο» σχέδιο, που προβλέπει µια επέκταση του µοντέλου της Δυτικής Όχθης και στη Γάζα. Η Ουάσινγκτον διαρρέει ότι «εξετάζει» ένα δικό της σχέδιο: Η Γάζα θα µετατραπεί σε «Ριβιέρα της Μεσογείου», τη διοίκησή της θα αναλάβουν οι… ΗΠΑ, και οι Παλαιστίνιοι είτε θα την εκκενώσουν, είτε θα κλειστούν σε γκέτο. Διάφορες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, πιεσμένες από τα κινήματα, δηλώνουν ότι θα αναγνωρίσουν το Παλαιστινιακό Κράτος, αλλά δεν μας λένε ποια πίεση θα ασκήσουν στο Ισραήλ για να σταματήσει να καταστρέφει κάθε τέτοια προοπτική στο έδαφος.
Αυτό στο οποίο συγκλίνουν όλα τα διαφορετικά σχέδια, είναι η ανάγκη συντριβής της Παλαιστινιακής Αντίστασης. Στρατιωτικά, αυτό αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολο για τις IDF και επιβεβαίνεται από τη διαρροή εγγράφων που ομολογούν ή επιβεβαιώνουν την αποτυχία τους. Όσα δεν πετυχαίνει ο Ισραηλινός Στρατός, εργάζονται να το πετύχουν µε την πείνα, την καταστροφή κάθε υποδοµής, ή την εκβιαστική διπλωµατία.
Η συγκλονιστική αντοχή του Παλαιστινιακού λαού και των οργανώσεών του δοκιµάζονται σκληρά. Μόνος ειλικρινής σύµµαχός τους απέναντι στη φρίκη που τους υποβάλουν έχει αποδειχθεί το διεθνές κίνηµα αλληλεγγύης, που παίρνει κουράγιο από την αντοχή της Γάζας και επιµένει επί 2 χρόνια να «µην σταµατά να µιλά για την Παλαιστίνη».
Μια διαδήλωση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων «απέκλεισε» και πορεύτηκε στην Γέφυρα του Λιµανιού του Σίδνεϊ, υποχρεώνοντας τον αστικό Τύπο να γράψει ότι το κίνηµα «κέρδισε τη Μάχη της Γέφυρας» (λόγω της προπαγανδιστικής επίθεσης που είχε δεχτεί και των σκέψεων να απαγορευτεί) και να κάνει λόγο για «σηµείο καµπής». Στη Σκοτία, αντιπολεµικές κινήσεις, εργατικά συνδικάτα και φιλοπαλαιστινιακές συλλογικότητες ετοιµάζουν τη µεγαλύτερη κινητοποίησή τους µέχρι σήµερα, για να απαιτήσουν «ολοκληρωτικό µποϊκοτάζ» του Ισραήλ από την σκοτσέζικη κυβέρνηση.
Από λιµάνια της Ευρώπης, της Ασίας, του Αραβικού Κόλπου και της Βόρειας Αφρικής ξεκινά µε δεκάδες πλοία ο Global Sumud Flotilla, η µαζικότερη διεθνής απόπειρα να σπάσει ο αποκλεισµός της Γάζας µέχρι σήµερα, επιχειρώντας να κάνει αυτό που όφειλαν να κάνουν οι κυβερνήσεις µας, εκθέτοντας τη συνένοχη αδράνειά τους, καλώντας όλες κι όλους µας διεθνώς να κλιµακώσουµε τη δράση µας, όπως «απείλησαν» οι λιµενεργάτες της Γένοβας κατά τη συγκλονιστική συγκέντρωση κατευόδιου του ιταλικού πλοίου, αν το Ισραήλ τολµήσει να το πειράξει. Από την Σύρο ξεκινά το καράβι της ελληνικής αποστολής και καλούμαστε όλοι κι όλες να γίνουμε «ασπίδα» των ανθρώπων που θα επιχειρήσουν να σπάσουν τον βάρβαρο αποκλεισμό, κλιμακώνοντας τη δράση μας στο εσωτερικό της χώρας.
Οι συγκεντρώσεις για τη Γάζα έχουν γίνει πιο συχνές και είναι πάντα μαζικές. Η κινητοποίηση στην Καλαμάτα ενάντια στη συνεργασία της αεροπορικής βάσης με την Ισραηλινή Elbit, έδειξε τις δυνατότητες για στοχευμένες δράσεις καταγγελίας των διάφορων όψεων της συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ. Το διήμερο κινητοποιήσεων των συνδικάτων και του κινήματος αλληλεγγύης ματαίωσε τη μεταφορά πολεμικού υλικού προς το Ισραήλ από το λιμάνι του Περάματος, υπενθυμίζοντας τη δύναμη των εργαζομένων να «μποϊκοτάρουν» έμπρακτα το Κράτος-Δολοφόνο. Στις 10 Αυγούστου, σε μια συγκλονιστική Μέρα Δράσης, η κοινωνία έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα, γεμίζοντας κάθε άκρη της Ελλάδας με τα χρώματα της Παλαιστίνης, απαντώντας στην κυβερνητική προπαγάνδα που επιχείρησε να απομονώσει και να δυσφημίσει όσους κι όσες κινητοποιούνταν ενάντια στο ισραηλινό κρουαζιερόπλοιο Crown Iris. To BDS βρίσκει ανταπόκριση και πετυχαίνει νίκες, με πιο πρόσφατη την απόσυρση της Παντείου και του Δήμου Αθήνας από τη στήριξη στο συνέδριο EUROCRIM2025, λόγω της συμμετοχής Ισραηλινών ακαδημαϊκών από ιδρύματα όπως το εποικιστικό πανεπιστήμιο Αριέλ.
Στη συγκέντρωση παρουσίασης του Διεθνούς Στόλου στα Προπύλαια, ένας Βρετανός ακτιβιστής με παρελθόν σε παλιότερες αποστολές, περιέγραψε εύστοχα ποια είναι η σημαντική δουλειά που έχουμε μπροστά μας: «Χρειαζόμαστε το μήνυμα σε κάθε σχολείο, γειτονιά, χώρο εργασίας – σε κάθε ξάδελφο σε κάθε χωριό. Πρέπει να κινητοποιήσουμε τους ανθρώπους στις χώρες μας για να σταματήσουμε την υποστήριξη που δίνουν οι κυβερνήσεις μας στο Ισραήλ».
Στην Ελλάδα, η προσήλωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη στη στρατηγική συµµαχία µε το Κράτος του Ισραήλ συγκρούεται µε την µαζικοποίηση της διάθεσης αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, µετατρέποντας ταβέρνες, λιµάνια, δηµόσιους χώρους, κοινωνικά δίκτυα σε «πεδία µάχης».
Οι κυβερνητικές κραυγές ενάντια στις… ΜΚΟ και τον ΟΗΕ που καταγγέλουν τη ρατσιστική αγριανθρωπιά του «δόγματος Πλεύρη», όπως και η θερμή συμμετοχή του ελληνικού κράτους στην κούρσα εξοπλισμού της Ευρώπης, δείχνουν ότι οι εγχώριοι κρατούντες… μαθαίνουν από τον στρατηγικό τους σύμμαχο. Το µίσος που ξερνούν τα φερέφωνα της Δεξιάς ενάντια στους αλληλέγγυους στην Παλαιστίνη, η ενεργοποίηση ενός ολόκληρου πολιτικού-κοινωνικού µπλοκ στη Ρόδο για να υποδεχτεί τους Ισραηλινούς τουρίστες, η γλοιώδης προθυµία παραγόντων και πολιτικάντηδων να δείξουν υπερβάλλοντα ζήλο σε µηνύσεις και διώξεις εις βάρος αλληλέγγυων, περιγράφουν τις διαθέσεις του αντιπάλου. Η λυσσαλέα στήριξη των πιο αντιδραστικών κυβερνητικών στελεχών (Άδωνις…) στη συμμαχία με το Ισραήλ, με επίκληση στο «εθνικό συμφέρον» δεν είναι παρέκκλιση. Είναι η «σημαία» μιας πολεμικής κυβέρνησης που βουλιάζει στα σκάνδαλα, διαλύει το κοινωνικό κράτος, καταργεί τα εργατικά δικαιώματα, φυλακίζει πρόσφυγες, διώκει κάθε πράξη αντίστασης.
Όπως συμβαίνει πλέον σε όλο τον πλανήτη, έτσι και εδώ, απέναντι σε αυτήν την αγριότητα στέκονται όσοι κι όσες υψώνουν την Παλαιστινιακή σημαία και την «υιοθετούν» ως σύμβολο αλληλεγγύης και αντίστασης, ως σύμβολο αμφισβήτησης της υπάρχουσας κατάστασης πραγμάτων.
Παλεύοντας για τη Γάζα, παλεύουμε για το δικαίωμα των λαών να ορίσουν οι ίδιοι τη µοίρα τους και να ζήσουν µε ελευθερία και ειρήνη, ενάντια στο «δίκαιο του ισχυρού» που πρεσβεύει ο επανεξοπλισμός της Ε.Ε., τα κυνικά παζάρια Πούτιν-Τραμπ, η ανεξέλεγκτη κι ατιμώρητη επιθετικότητα του Ισραήλ κατά όλων σχεδόν των γειτονικών του χωρών. Παλεύοντας για τη Γάζα, παλεύουμε για τα δημοκρατικά δικαιώματα, καθώς η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη (µαζί µε την αλληλεγγύη στις µετανάστριες και τους πρόσφυγες) τίθεται στο στόχαστρο της πιο προωθηµένης εκστρατείας αποµόνωσης και ποινικοποίησης κάθε διαφωνίας, που επιχειρεί να εκπαιδεύσει την κοινωνία σε «εθνικά όρια», πέρα από τα οποία δεν επιτρέπεται η αντιπολιτευτική δράση.
Ο αγώνας για Ελεύθερη Παλαιστίνη ήταν πάντα αγώνας για την απελευθέρωση όλων μας. Σήμερα, αυτός ο αγώνας παίρνει τη μορφή μετωπικής αντιπαράθεσης με την πολιτική της ξεδιάντροπα συνένοχης κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η κλιμάκωσή του και η σύνδεσή του με κάθε κινηματική, εργατική, φεμινιστική, αντιρατσιστική αντίσταση μπορεί να δώσει ώθηση στην προσπάθεια να συγκεντρωθεί η λαϊκή δύναμη που θα την ανατρέψει.
Αφαιρώντας έτσι ένα στήριγμα στην Ισραηλινή πολεμική μηχανή. Ανοίγοντας δρόμους για μια άλλη πορεία στις πολιτικές εξελίξεις, ενάντια στο διεθνή απειλητικό ακροδεξιό άνεμο. Δίνοντας μας νέα ώθηση να συνεχίσουμε να μιλάμε και να δρούμε για την Παλαιστίνη. Μέχρι να τη δούμε Ελεύθερη.
