Σ ε μια νέα επιχείρηση τρομοκρατίας και αυταρχισμού προχώρησε η κυβέρνηση το Σάββατο 9 Αυγούστου ενάντια στο λαό της Λευκίμμης που επί μήνες αγωνίζεται για να εμποδίσει την κατασκευή του Χ.Υ.Τ.Α, αφού υπάρχουν στοιχεία ότι καμιά προϋπόθεση δεν τηρείται. Το απόγευμα του Σαββάτου ο αστυνομικός διευθυντής είχε συμφωνήσει με τους κατοίκους ότι θα αποκατασταθούν οι αυθαίρετες ζημιές στα κτήματά τους από τον εργολάβο (διαπλάτυνση του αγροτικού δρόμου από 2 μέτρα σε 6). Επανειλημμένα στο παρελθόν οι κάτοικοι είχαν ζητήσει αποκατάσταση των ζημιών και καμιά υπόσχεση τελικά δεν τηρήθηκε.
Όταν όμως άρχισε να μαζεύεται περισσότερος κόσμος, ο αστυνομικός διευθυντής έδωσε εντολή σε διμοιρία των ΜΑΤ να χτυπήσει με αποτέλεσμα να αρχίσει σύγκρουση έξω από το Χ.Υ.Τ.Α.
Έτσι ο αγώνας μεταφέρθηκε μέσα στο χωριό κοντά στο αστυνομικό τμήμα, στη γέφυρα του τοπικού ποταμού. Στη μια πλευρά της γέφυρας κάτοικοι όλων των ηλικιών φωνάζαμε εξαγριωμένοι ενάντια στα ΜΑΤ που βρίσκονταν απέναντι. Τα ΜΑΤ αρχικά απάντησαν με καπνογόνα. Όταν είδαν ότι δεν πτοηθήκαμε μας έπνιξαν στα δακρυγόνα και συνέχισαν να ρίχνουν σε κατοικημένη περιοχή, στην καρδιά του χωριού, ως επίδειξη της ισχύος τους. Συνέλαβαν μάλιστα έναν νεαρό που μόλις είχε γυρίσει από ταξίδι και πήγαινε να πάρει το σταθμευμένο μηχανάκι του. Όταν ο παπάς (που προβλήθηκε στα δελτία ειδήσεων) Παπασπύρος προσπάθησε να υπερασπιστεί τον νεαρό τον συνέλαβαν και αυτόν ως υποκινητή των επεισοδίων. Φυσικά όλοι οι κάτοικοι ξέρουν ότι ο παπάς είναι ένας ήσυχος και ειρηνικός άνθρωπος, αλλά και αγωνιστής. Τον είχαν στα κρατητήρια για ώρες κάτω από άθλιες συνθήκες χωρίς φαγητό, απαγορεύοντας του να πάρει μέχρι και τα φάρμακα του. Τα γεγονότα αυτά φυσικά έγιναν για εκφοβισμό και κάμψη της αγωνιστικότητας των κατοίκων, ενώ όλοι λένε ότι η κατάσταση θύμισε εποχές χούντας.
Μετά από όλα αυτά οι κάτοικοι της Λευκίμμης, αλλά και ολόκληρου του νησιού πρέπει να ξεσηκωθούν και να καταδικάσουν τον κυβερνητικό αυταρχισμό και τη καταστολή. Για να κερδίσουν οι κάτοικοι ο αγώνας τους πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των Κερκυραίων. Οι προσφυγές στα δικαστήρια και οι εκκλήσεις προς διάφορους βουλευτές και υπουργούς δεν αρκούν για να λύσουν το πρόβλημα. Μόνο οι δυναμικές μαζικές κινητοποιήσεις και μορφές πάλης μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Αυτό απαιτεί το συντονισμό και τη συνεργασία όλων των εργαζόμενων και νεολαίων της Κέρκυρας. Ο αγώνας συνεχίζεται… μέχρι τη νίκη.
Αμαρυλλίς-Ιωάννα Κουρή,
16ο Λύκειο Αμπελοκήπων