Τ ην ίδια στιγμή που οι μετανάστες θεωρούνται εν γένει απειλή από Ε.Ε. και κυβέρνηση, ένα νέο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών περί «Δημοτικής Αστυνομίας» ασχολείται με τα παιδιά τους από σπόντα σε μια παράγραφό του. Επιχειρώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τη συνεχιζόμενη αναλγησία του κράτους απέναντι στη 2η γενιά μεταναστών το ΥΠΕΣ υποκρίνεται ότι λύνει το πρόβλημα, δημιουργώντας άλλη μια κατηγορία «μεταναστών» με μειωμένα δικαιώματα. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ δεν δικαιούνται την ελληνική υπηκοότητα αλλά μία πενταετή άδεια παραμονής που θα πρέπει να ανανεώνουν; Και μάλιστα μόνο εφόσον οι γονείς τους συνεχίζουν να διαμένουν νόμιμα στη χώρα κατά την ενηληκίωσή τους; Ακόμα περισσότερο γιατί εξαιρούνται παντελώς από την όποια ρύθμιση τα παιδιά που ήρθαν στην Ελλάδα σε ηλικία 1, 5, 10 ή 15 χρονών, και πήγαν εδώ σχολείο;
Πρόκειται για κοροϊδία και ρατσισμό απέναντι σε 200.000 παιδιά που δεν έχουν καμία διαφορά με τα συνομήλικά τους ελληνόπουλα, κάθονται στα ίδια θρανία, παίζουν στις ίδιες γειτονιές, κάνουν χαβαλέ στις ίδιες παρέες, δεν έχουν γνωρίσει ποτέ άλλη χώρα εκτός από τη «μαγευτική» Ελλάδα. Και το κράτος έρχεται στα 18 τους να τους μετατρέψει σε μετανάστες, ή ακόμα χειρότερα σε «παράνομους» μετανάστες αν δεν βρουν δουλειά μετά την ενηλικίωση, αν δεν πληρώνουν υπέρογκα παράβολα για τις άδειές τους για να μην τα απελάσουν σε χώρες που ποτέ δεν γνώρισαν.
Το θέμα είναι σοβαρό και δε σηκώνει αναβολές από τη μεριά του αντιρατσιστικού κινήματος. Η διεκδίκηση της υπηκοότητας με αλλαγή του κώδικα ιθαγένειας και τίποτε λιγότερο χρειάζεται να είναι το αδιαπραγμάτευτο αίτημα από τη μεριά μας. Η πίεση που έχει ασκηθεί τα προηγούμενα χρόνια από αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, μαθητικές συνελεύσεις, συνδικάτα, δημοτικά συμβούλια και κόμματα της αριστεράς ήρθε η ώρα να εκφραστεί άμεσα και δυναμικά στο δρόμο. Μαζί με τα παιδιά των μεταναστών, μαζί με τους γονείς τους που δουλεύουν σκληρά για τα μεγαλώσουν με την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο από τη ρετσινιά του «λαθραίου» που γνώρισαν οι ίδιοι. Με τους έλληνες εργαζόμενους και νέους που παλεύουμε μαζί στους κοινούς αγώνες για μια καλύτερη ζωή να ενώσουμε τη φωνή μας: Κανένα παιδί χωρίς χαρτιά, υπηκοότητα με βάση τη διαμονή και όχι την εξ’ αίματος συγγένεια όπως στο ρατσιστικό Ισραήλ!
Διαβάστε επίσης:
Συγκρούσεις Αφρικανών στο κέντρο της Αθήνας