Τ ο πρωί της Παρασκευής 17/10 οι εργαζόμενοι στη Siemens Θεσσαλονίκης διαδήλωσαν για μια φορά ακόμη την αντίθεσή τους στο κλείσιμο της κερδοφόρας ιδιωτικής επιχείρησης (με μετοχικό μερίδιο και της Εθνικής Τράπεζας), που σχεδιάζεται για το τέλος του Οκτώβρη. Μετά από συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στο Εργατικό Κέντρο, 150 περίπου εργαζόμενοι διαδήλωσαν ως το γραφείο του υφυπουργού Ανάπτυξης, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Σκάνδαλα εσείς, χωρίς δουλειά εμείς» και «Εργατιά χωρίς λεφτά, μαγαζιά χωρίς δουλειά», περνώντας από τα καταστήματα της πόλης. Μαζί τους βρεθήκαμε και σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, μοιράζοντας κάλεσμα για την πανεργατική απεργία της 21/10 και δηλώνοντας την συμπαράστασή μας. Όλοι αναγνωρίζουν ότι η συμπαράσταση και η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι η πιο συστηματική στις προσπάθειές τους, σε σχέση με κάθε άλλο πολιτικό χώρο.
Εδώ και ένα μήνα οι εργαζόμενοι της Siemens, έχοντας εκλέξει επιτροπή αγώνα για την καλύτερη οργάνωση των κινητοποιήσεων, βρίσκονται καθημερινά σε κινητοποίηση, με μοίρασμα προκηρύξεων, μάζεμα χιλιάδων υπογραφών συμπαράστασης από περαστικούς σε διάφορες περιοχές της πόλης, με πορείες, παραστάσεις διαμαρτυρίας και διακοπές κυκλοφορίας. Ταυτόχρονα, έχουν προβεί σε κατάληψη διαρκείας του εργοστασίου. Το αίτημά τους είναι απλό. Να μην κλείσει το εργοστάσιο που συντηρεί 270 οικογένειες. Η ανάγκη συντονισμού με άλλους εργασιακούς χώρους φαίνεται πια γι' αυτούς αυτονόητη. Η Μαρία Σ. μας μετέφερε ότι το κλίμα στους συναδέλφους της παραμένει αγωνιστικό, ενώ ο Τάσος είπε ότι, αν και δεν περίμεναν αυτή την εξέλιξη μετά από χρόνια σχετικής εργασιακής ειρήνης, δεν θα σκύψουν εύκολα το κεφάλι.
Η κυβέρνηση της μίζας και των σκανδάλων (και η Siemens έχει ωφεληθεί από αυτά) δε θέλει να επιβάλει λύση. Από την πλευρά μας πιστεύουμε πως οριστική λύση στα καθαρά κερδοσκοπικά κλεισίματα των εργοστασίων (όχι επειδή έχουν ζημιές, αλλά επειδή δεν έχουν «αρκετά» κέρδη!) μπορεί να προέλθει μόνο με το άπλωμα του αγώνα σε όλο και περισσότερα κομμάτια εργαζομένων, την επιβολή του δημόσιου κοινωνικού ελέγχου και την ανατροπή της υπάρχουσας πολιτικής που κρατικοποιεί τις ζημιές των τραπεζών και αδιαφορεί για τις ανάγκες μας. Ο πολιτικός προσανατολισμός και η οργανωτική στήριξη, που μπορεί να παράσχει η Αριστερά, αποτελούν κρίσιμους παράγοντες που και οι ίδιοι εργαζόμενοι μπορούν να αναγνωρίσουν.
Μορέλλας Βασίλης