Πάνω από 300 οι καταλήψεις σχολείων

Οι μαθητικοί αγώνες είναι δίκαιοι

Οι μαθητικές καταλήψεις έχουν ξεπεράσει τις 300 σε όλη τη χώρα. Τα αιτήματα, ο τρόπος που διατυπώνονται και κυρίως το πώς γίνεται μια κατάληψη, διαφέρουν από σχολείο σε σχολείο, οι λόγοι όμως που γίνονται και τα προβλήματα, που βιώνουν όλοι οι μαθητές, είναι ίδια.

Μ ε την εξάπλωση των καταλήψεων ξεκίνησε και ο πόλεμος από κυβέρνηση, ΜΜΕ και διάφορους ακροδεξιούς κύκλους. Στα δελτία των ειδήσεων καθημερινά οι Πρετεντέρηδες και οι διάφοροι φασιστοβουλευτές του ΛΑΟΣ καταδικάζουν και συκοφαντούν τον αγώνα των μαθητών.

Η κυβέρνηση προβάλλει πολλά και διάφορα επιχειρήματα. Λέει ότι οι μαθητές δεν έχουν αιτήματα, ότι κάνουν τις καταλήψεις για χαβαλέ, ότι κάνουν βανδαλισμούς και τα σπάνε, ότι αυτοί που κάνουν καταλήψεις είναι απλά κάποιες μειοψηφίες που δεν αφήνουν όλους τους υπόλοιπους να κάνουν μάθημα, ότι είναι υποκινούμενες. Απειλεί μαθητές και γονείς με ποινικές διώξεις, ενώ έχει δώσει εντολή στους διευθυντές να απειλούν τα παιδιά ότι, αν κάνουν καταλήψεις, θα χάσουν την πολυπόθητη εκδρομή της χρονιάς!
Λένε ψέματα. Ο αγώνας των μαθητών είναι δίκαιος. Η βάση του 10 πέταξε χιλιάδες παιδιά έξω από τα πανεπιστήμια, για να πάνε πελατεία στα ιδιωτικά κολλέγια (όπως μας πρότεινε και ο Στυλιανίδης). Τα φροντιστήρια, το άγχος, η πίεση, ο ελάχιστος ελεύθερος χρόνος, τα σχολεία-φυλακές με τις ελλιπείς υποδομές, τα ακατάλληλα βιβλία, κάνουν τη ζωή των μαθητών αφόρητη. Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι που οι μαθητές αντιδρούν και κλείνουν τα σχολεία. Και είναι λόγοι που αφορούν τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πολλά σχολεία στη Θεσσαλονίκη οι καταλήψεις γίνονται με τη βοήθεια των γονιών και των συλλόγων γονέων. Όσο για τα αιτήματα, αυτά είναι γραμμένα στα πανό των μαθητών, στα φυλλάδια που μοιράζουν, στους τοίχους, συζητιώνται στις συνελεύσεις τους. Απαιτούν δημόσια και πραγματικά δωρεάν παιδεία για όλους, κατάργηση της βάσης του 10, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ!

Αιτήματα

Πολλά σχολεία έχουν υιοθετήσει και πιο πολιτικά συνθήματα, όπως κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης και των παρελάσεων, ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες μαθητές, κατάργηση των θρησκευτικών… Ακόμα και το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μαθητών θέλει να χάσει μάθημα, επειδή ασφυκτιά και ψάχνει τρόπους να ξεσπάσει, αποδεικνύει πόσο δίκαιοι είναι οι μαθητικοί αγώνες. Δυστυχώς όμως σε κάποια σχολεία εμφανίστηκαν «εξωσχολικοί» προκαλώντας ζημιές. Φυσικά ο Στυλιανίδης, ο Ψωμιάδης και διάφοροι άλλοι παράγοντες, που τρέχουν από σχολείο σε σχολείο για να εκτιμήσουν τις ζημιές, είναι υποκριτές. Ο πραγματικός υπεύθυνος για τις ζημιές και το χάλι των σχολείων είναι η κυβέρνηση που φέτος μείωσε κατά 260 εκατομμύρια ευρώ τις δαπάνες για την παιδεία. Όσο για τις απειλές ότι οι μαθητές θα χάσουν τις εκδρομές (απειλές στις οποίες δυστυχώς υποκύπτουν κάποιοι μαθητές και κάποια 15μελή συμβούλια), πέρα από το γεγονός ότι μια τέτοια ενέργεια είναι παράνομη, δείχνουν και όλη την υποκρισία της κυβέρνησης. Από τη μια η κυβέρνηση δεν αφήνει περιθώρια για ελεύθερο χρόνο, μειώνοντας συνεχώς τις εκδρομές, και από την άλλη, φοβούμενη τους μαθητικούς αγώνες, πετάει την καραμέλα των εκδρομών. Δυστυχώς πολλοί γονείς, παρά το γεγονός ότι σαν εργαζόμενοι βιώνουν μια δύσκολη καθημερινότητα, έχουν επηρεαστεί από την προπαγάνδα της κυβέρνησης, εμποδίζοντας τους μαθητές να κάνουν καταλήψεις. Δαπανούν υπέρογκα ποσά σε φροντιστήρια, ελπίζοντας ότι τα παιδιά τους θα βρουν μια θέση στο πανεπιστήμιο, και φοβούνται μήπως όλη αυτή η κατάσταση στραφεί εναντίον τους.

Μαθητές-τριες
Ενάντια στο Σύστημα

Ο μόνος δρόμος για να αλλάξει η ζωή των μαθητών, των καθηγητών, αλλά και των γονιών τους, είναι οι αγώνες. Γι’ αυτό και ο συγκεκριμένος αγώνας πρέπει να στηριχτεί από το σύνολο της Αριστεράς και να αγκαλιαστεί απ’ όλη την κοινωνία. Οι ομάδες των Μαθητών-τριών Ενάντια στο Σύστημα πρωτοστατούν για να αναπτυχθεί και να δυναμώσει το μαθητικό κίνημα. Στηρίζουν τις μαθητικές καταλήψεις και προσπαθούν να τις κάνουν ακόμα πιο αποτελεσματικές, προτείνοντας αιτήματα αιχμής, που να συγκρούονται με την κυβέρνηση (βάση του 10, αύξηση δαπανών), και άλλα που πολιτικοποιούν τον αγώνα (αντιρατσιστικά, αντιπολεμικά). Σε πολλά σχολεία οι ομάδες των Μαθητών-τριών Ενάντια στο Σύστημα οργάνωσαν το μάζεμα υπογραφών, ώστε να πραγματοποιηθούν γενικές συνελεύσεις για να συζητήσουν και να αποφασίσουν κινητοποιήσεις. Σε πόλεις όπως η Κοζάνη με δική μας πρωτοβουλία οργανώθηκαν διαδηλώσεις σχολείων μέσα στην πόλη, για να γίνουν γνωστά τα αιτήματα των μαθητών. Σε αρκετές πόλεις (Κοζάνη, Ηράκλειο, Λιβαδειά) προσπαθούμε να οργανώσουμε τη συμμετοχή των μαθητών στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Ταυτόχρονα οι Μαθητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα συμμετείχαν στο ΣΑΣΑ (Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας), που ελέγχεται από την ΚΝΕ, προτείνοντας τρόπους για να αναπτυχθούν οι καταλήψεις και πιέζοντας για συμμετοχή όλων των μαθητών στη Γενική Απεργία στις 21 Οκτώβρη σε κοινή πορεία με όλους τους εργαζόμενους.

Σε κάθε σχολείο έδωσαν τη μάχη για τη συμμετοχή των μαθητών στην πανεκπαιδευτική προσυγκέντρωση μαζί με ΟΛΜΕ-ΔΟΕ-φοιτητές, με προορισμό τη συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων, κόντρα στις διασπαστικές λογικές του ΣΑΣΑ, αλλά και όσων μιλούν για «αυτόνομα» συντονιστικά και ξαναδιασπούν το κίνημα. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα μαζικό συντονιστικό που θα συντονίζει όλα τα σχολεία, θα αποφασίζει δημοκρατικά και θα οργανώνει το συντονισμό με όλα τα τμήματα της κοινωνίας που αντιστέκονται.

Σε αυτή την κατεύθυνση οι Μαθητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα απευθύνονται στους καθηγητές για συντονισμένους κοινούς αγώνες, συμμετέχουν στις συνελεύσεις των τοπικών ΕΛΜΕ και στηρίζουν την πρόταση της ΟΛΜΕ για απεργίες διαρκείας από 1η Δεκέμβρη, με προοπτική ένα δυνατό πανεκπαιδευτικό μέτωπο. Ταυτόχρονα καλούμε στη μάχη ενάντια στον προϋπολογισμό λιτότητας και για τη συνέχεια των μαθητικών αγώνων (με καταλήψεις, αποχές, κλεισίματα δρόμων, συνελεύσεις, εκδηλώσεις μέσα στα σχολεία κλπ.). Το επόμενο διάστημα οι μαθητικοί αγώνες θα είναι ένας ακόμα παράγοντας που θα καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις. Εμείς θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να δοθεί αυτή η μάχη με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Κατερίνα Σεργίδου