Τα βαφτίσια Νίμιτς καταλήγουν
Τ ο όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» αποτελεί τη βάση της πρότασης του μεσολαβητή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, για την ονομασία της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, έπειτα από διήμερο γύρο διαπραγματεύσεων στη Νέα Υόρκη, στις 7-8 του Οκτώβρη. Η πρόταση προβλέπει την ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» για διεθνή χρήση και με ισχύ σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Παράλληλα, θα υπάρξει «σύσταση», επικυρωμένη από το Συμβούλιο Ασφαλείας, να υιοθετηθεί η νέα ονομασία στις διμερείς σχέσεις της Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τρίτες χώρες.
Θυμίζουμε ότι, μέχρι σήμερα, 123 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη γειτονική χώρα με το συνταγματικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Όμως, μετά την επικείμενη «σύσταση» ήδη τρεις έχουν υπαναχωρήσει και έχουν δεχθεί το νέο όνομα.
Η ελληνική κυβέρνηση θεώρησε την πρόταση σαν μια «καλή βάση για διαπραγμάτευση», ενώ τα ΜΜΕ και όλα τα κόμματα της γειτονικής χώρας θεωρούν ότι η πρόταση ευνοεί την Ελλάδα.
Η εξέλιξη αυτή πυροδότησε καινούργιες συζητήσεις για το «όνομα». Η πραγματικότητα είναι ότι οι ΗΠΑ αλλάζουν τακτική υπέρ των ελληνικών διεκδικήσεων στο επίμαχο ζήτημα. Η πρόταση Νίμτς είναι «φωτογραφία» των όρων που η ελληνική διπλωματία έβαλε εδώ και 15 χρόνια για «ικανοποιητική» λύση στο όνομα της, τότε, ΠΓΔΜ. Οι ΗΠΑ καταλαβαίνουν ότι το συμφέρον τους είναι η καλή σχέση με τον μεγαλύτερο και στρατιωτικά ισχυρότερο καπιταλισμό της περιοχής. Και οι «αποκαλύψεις» αυτό δείχνουν. Θυμίζουμε, ότι οι ΗΠΑ ήταν από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» τη γειτονική χώρα. Τώρα ενθαρρύνουν τις διαπραγματεύσεις και «ξαναβαφτίζουν» τη γειτονική χώρα με βάση τα κριτήρια του καλύτερου συμμάχου τους στην περιοχή. Έχουμε πολλές φορές και διεξοδικά γράψει για το δικαίωμα των λαών στον αυτοπροσδιορισμό. Για την υποχρέωση της Αριστεράς να στηρίζει ξεκάθαρες θέσεις πάνω σ’ αυτό. Τα μεσοβέζικα («γεωγραφικοί προσδιορισμοί» κ.λπ.) δύσκολα μπορούν να διαχωριστούν από τις αστικές πολιτικές και οδηγούν σε… εθνικές συναινέσεις.
Κατερίνα Παρδάλη