Οι δυνάμεις του ΜΕΡΑ (ΝΑΡ, ΕΚΚΕ, ΕΕΚ, ΟΚΔΕ κ.ά.) και του ΕΝΑΝΤΙΑ (ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ, ΣΕΚ, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος) συναντήθηκαν στην εκδήλωση στο Σπόρτινγκ και συμφώνησαν σε συνεργασία και κοινή εκλογική παρέμβαση.
Η συνάντηση αυτή, που ήρθε μετά τα άσχημα αποτελέσματα και των δύο «μετώπων» στις προηγούμενες εκλογές, είναι ένα θετικό γεγονός. Αποδεικνύει ότι η προβληματική της ενότητας δράσης διαπερνά πλέον όλους τους σχηματισμούς της Αριστεράς.
Οι δυνάμεις που παραβρέθηκαν αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται «αντικαπιταλιστική Αριστερά». Αυτό δεν είναι ακριβές. Θα ήταν παράδεισος για τους καπιταλιστές, αν ο «αντικαπιταλισμός» περιοριζόταν στις λίγες χιλιάδες των αγωνιστών που εντάσσονται στο εγχείρημα. Αντικαπιταλιστές είναι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι, ένα μεγάλο φάσμα από τον πολιτικό αναρχισμό μέχρι τμήματα της βάσης της σοσιαλδημοκρατίας και χιλιάδες «ανένταχτους».
Γι’ αυτό άλλωστε και η αντίσταση στις πολιτικές του κεφαλαίου είναι σημαντική δύναμη και όχι μια απλώς υπολογίσιμη «καταγραφή». Διεθνώς, ο όρος χρησιμοποιείται για να δείξει το τμήμα της Αριστεράς που υποστηρίζει ανεπιφύλακτα τα υπαρκτά κινήματα αντίστασης. Γι’ αυτό, π.χ., το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα, που δημιουργείται στη Γαλλία από την LCR, δεν θα έχει διατυπωμένη απάντηση στο κλασσικό δίλημμα «Μεταρρύθμιση ή Επανάσταση;» και δεν θα αυτοχαρακτηρίζεται ως συνέχεια των οργανώσεων της επαναστατικής Αριστεράς, που προέκυψαν μετά το 1968.
Στην πραγματικότητα στο Σπόρτινγκ συναντήθηκε ένα σημαντικό τμήμα του χώρου της επαναστατικής Αριστεράς στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και θα έχει να αντιμετωπίσει τα ζητήματα τακτικής απέναντι στα άλλα «σχέδια» ενότητας στη δράση και κύρια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πρώτες δόσεις «υπερ-βολικής κριτικής» προς τον ΣΥΡΙΖΑ –κατανοητές στην αρχή ενός εγχειρήματος– αν συνεχιστούν, θα συνιστούν σοβαρό πολιτικό λάθος.
Συνήθως οι συναντήσεις μεταξύ οργανώσεων της επαναστατικής Αριστεράς οφείλουν να έχουν ως ζητούμενο τη δημιουργία ενιαίας οργάνωσης-κόμματος. Αυτό δεν είναι εφικτό λόγω των υπαρκτών διαφορών στην ανάλυση και την τακτική π.χ. μεταξύ του ΝΑΡ και του ΣΕΚ. Οι σύντροφοι του Σπόρτινγκ θα κληθούν να αποδείξουν ότι η συνεργασία δύο «μετώπων», όπως το ΜΕΡΑ και το ΕΝΑΝΤΙΑ, μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη για το κίνημα και εκλογικά πειστική για έναν ευρύτερο κόσμο.