Όλοι-ες στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο
Πέμπτη 1 Μάρτη, 12.00 Προπύλαια
Νικήσαμε- Συνεχίζουμε
Η κυβέρνηση Καραμανλή
φαίνεται πως δεν έμαθε το μάθημά της. Παρ’ όλο που το φοιτητικό κίνημα ακύρωσε
την αναθεώρηση του άρθρου 16, επιμένει. Με το νόμο πλαίσιο που κατέθεσε,
συνεχίζει τον πόλεμο, αποφασισμένη να διαλύσει το δημόσιο πανεπιστήμιο. Μιλάει
προκλητικά για μειοψηφίες και απειλεί να περάσει εντός δύο εβδομάδων το
αντιδραστικό νομοσχέδιο.
Αυτή η πρόκληση πρέπει να
απαντηθεί όχι μόνο από τους εκπαιδευτικούς και τη νεολαία, αλλά από το σύνολο
των εργαζομένων. Τις επόμενες βδομάδες με ακόμα μεγαλύτερη ένταση οι καταλήψεις
και οι απεργίες πρέπει να συνεχιστούν. Από αυτούς τους αγώνες θα κριθεί το
μέλλον του νεοφιλελεύθερου προγράμματος.
O αντιδραστικός νόμος-έκτρωμα δεν πρέπει να περάσει.
Για τον νόμο-πλαίσιο…
Δεν πρόκειται για κάτι
καινούριο αλλά για τον ίδιο νόμο που προκάλεσε το μεγάλο ξεσηκωμό του Μάη-Ιούνη.
Δεν προωθείται η οικονομική και διοικητική αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ αλλά η εξάρτηση
τους από τα συμφέροντα των επιχειρήσεων.
Το «τετραετές αναπτυξιακό πρόγραμμα»
και οι όροι που θέτει η κυβέρνηση για τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων(δηλ.να
είναι ανταγωνιστικά, αλλιώς να υποχρηματοδοτούνται), η αναζήτηση χορηγών της έρευνας, και ο μάνατζερ που μετονομάστηκε σε Γραμματέα του ΑΕΙ, μετατρέπουν το
πανεπιστήμιο σε επιχείρηση. Η σχετική διατύπωση είναι χαρακτηριστική: «η γνώση
είναι ο κύριος φορέας ανταγωνιστικότητας». Σε χώρες που έχουν εφαρμοστεί
αντίστοιχες πολιτικές τα αποτελέσματα είναι χαρακτηριστικά για πως μπορεί να εξαφανιστεί η ανεξαρτησία της έρευνας.
Η πετρελαϊκή εταιρεία Εxxon ανακοίνωσε πρόσφατα μια θηριώδη
χρηματοδότηση των ερευνητών που θα αποδείξουν ότι η οικονομία στηριγμένη στο
πετρέλαιο προστατεύει το περιβάλλον και ειδικότερα το κλίμα.
Ταυτόχρονα οι διατάξεις
εντατικοποιούν ακόμα περισσότερο τις σπουδές φτιάχνοντας ένα ασφυκτικό και
ανελεύθερο καθεστώς. Δεν είναι μόνο η γνωστή διάταξη για το όριο φοίτησης
που χτυπά τους εργαζόμενους φοιτητές και ο κατάλογος
προτεινόμενων συγγραμμάτων. Αλλά και η προβλεπόμενη παράταση του εξαμήνου
που περιορίζεται μόνο στις δύο βδομάδες
αλλιώς το εξάμηνο χάνεται. Ο φόβος των καταλήψεων διαρκείας είναι ολοφάνερος.
Δύο βδομάδες καταλήψεις το χρόνο, το πολύ!!!
Η επίθεση στο άσυλο όμως
παραμένει το πιο αντιδραστικό κομμάτι του νόμου.
Στην πραγματικότητα η δεξιά ποτέ δεν συμφιλιώθηκε με το άσυλο, αυτή
τη μεγάλη κατάκτηση του αντιδικτατορικού αγώνα, πόσο μάλλον τώρα που οι
καταλήψεις και οι απεργίες ,της έχουν καθυστερήσει το σχεδιασμό. Έτσι για άρση
του ασύλου θα αποφασίζει πια το τριμελές
πρυτανικό συμβούλιο με απλή πλειοψηφία, ενώ επαναπροσδιορίζει το άσυλο λέγοντας
ότι θα καλύπτει μόνο τους χώρους διδασκαλίας και έρευνας. Ό,τι παρακωλύει τη
διδασκαλία και την έρευνα θα λύνεται από την αστυνομία. Στην ουσία δεν
αμφισβητείται μόνο ο χώρος του ασύλου αλλά η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, και το
δικαίωμα στους αγώνες.
Στο νόμο βέβαια δε γίνεται κουβέντα για τη
φοιτητική μέριμνα, την αύξηση της χρηματοδότησης, την βελτίωση των
υποδομών όπως είναι οι βιβλιοθήκες.
Αντίθετα για την στήριξη των
οικονομικά ασθενέστερων η κυβέρνηση προτείνει δάνεια με μεγάλες ευκολίες
πληρωμής!
Ο Αγώνας συνεχίζεται… με ΑΠΕΡΓΙΕΣ- ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ- ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
Ο δρόμος είναι ένας, συνεχίζουμε με διάρκεια, μαχητικότητα, συντονισμό.
Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να
είναι προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις. Ήδη η ΔΑΠ-η
πραγματική μειοψηφία των συνελεύσεων, ξαναπροσπαθεί με τραμπούκικες μεθόδους να
σπάσει καταλήψεις. Πατάει πάνω στην υστερία που έχει δημιουργηθεί για το χάσιμο
όχι μόνο της εξεταστικής αλλά και του εξαμήνου. Σε κάθε σχολή οι φοιτητές μαζί
με τους καθηγητές μπορούν να συνεργαστούν και να διασφαλίσουν ότι οι εξελίξεις δεν θα επιβαρύνουν τους φοιτητές. Η
νίκη όμως του κινήματος είναι αυτή που τελικά θα λύσει και τέτοιου τύπου προβλήματα.
Η ενότητα και ο πραγματικός συντονισμός είναι μονόδρομος, αν θέλουμε να
νικήσουμε. Όλες μας οι δυνάμεις πρέπει να στραφούν απέναντι στην
κυβέρνηση. Το μεγάλο στοίχημα είναι το κοινό μέτωπο εργαζόμενων και φοιτητών. Όπως το Μάη-Ιούνη, την απεργία των δασκάλων αλλά και με το άρθρο 16 καταφέραμε η
παιδεία να γίνει υπόθεση της κοινωνίας, έτσι και τώρα.
Αυτό προϋποθέτει από όλες τις
δυνάμεις του κινήματος μια πιο συνεπή, ειλικρινή και εξωστρεφή παρέμβαση στην
κοινωνία. Κινήσεις σαν αυτή του ΠΑΜΕ που καλεί σε απεργία στις 29 Μάρτη!(ένα
μήνα από τώρα, μόνο του και με ένα πλαίσιο που δεν έχει αναφορά στους αγώνες
της παιδείας) δεν βοηθάνε το κίνημα
Να συνεχίσουμε με
απογευματινές δράσεις όχι μόνο κεντρικά αλλά και τοπικά, στις γειτονιές, με προκηρύξεις κατανοητές για τον κόσμο , με
συστηματική απεύθυνση σε εργασιακούς
χώρους. Η καθημερινή μας δράση πρέπει να κορυφωθεί τις μέρες που θα ψηφίζεται ο
νόμος πλαίσιο. Με μια μεγάλη διαδήλωση
που θα ενώσει φοιτητές και εργαζόμενους στο δρόμο. Καλούμε τη ΓΣΕΕ και την
ΑΔΕΔΥ να κηρύξουν Γενική Απεργία για εκείνη τη μέρα. Όλοι μαζί μπορούμε να
πετάξουμε στα σκουπίδια το νόμο πλαίσιο ,κάνοντας την αρχή για την συνολική
ανατροπή του νεοφιλελεύθερου προγράμματος.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 16
ΤΕΤΑΡΤΗ 28 Φλεβάρη, 7.00 μ.μ. ΑΣΟΕΕ
ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
ΠΕΜΠΤΗ 1 ΜΑΡΤΗ, 12.00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ