Της Λουκίας Παπακωνσταντίνου
Έ να σχολείο για όλους προσπάθησε να φτιάξει η πρωτοπόρος εκπαιδευτικός Στέλλα Πρωτονοταρίου, με την προσδοκία της ισότιμης ένταξης όλων των μαθητών του σχολείου της ανεξάρτητα από την κοινωνική ή εθνική τους προέλευση. Εκπαιδευτικοί, κόμματα, αντιρατσιστικές οργανώσεις, αλλά και εκπρόσωποι του «Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών» και της «Εργατικής Αριστεράς», συγκεντρώθηκαν την Τρίτη 16/06/2009 στο Α΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, προκειμένου να συμπαρασταθούν στην άδικη ποινική δίωξη της εκπαιδευτικού.
Η Στέλλα Πρωτονοταρίου υπήρξε διευθύντρια στο 132ο Δημοτικό σχολείο Γκράβας. Τα παιδιά που φοιτούν στο συγκεκριμένο σχολείο στην πλειονότητά τους (70%) είναι μετανάστες ή προέρχονται από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, με αρνητικά αποτελέσματα στη μαθησιακή διαδικασία. Οι μαθητικές διαρροές ήταν πάρα πολλές, εξαιτίας των προβλημάτων που είχαν οι μαθητές στην ελληνική γλώσσα, αλλά και άλλων προβληματικών καταστάσεων που αντιμετώπιζαν. Όσο αφορά τους γονείς των παιδιών των μεταναστών ήταν διστακτικοί στην επαφή τους με το σχολείο, τους δασκάλους, αλλά και με κάθε σχολική δραστηριότητα, ενώ οι έλληνες γονείς ήταν επιφυλακτικοί και αρνητικοί στη συνύπαρξη, δημιουργώντας συγκρούσεις.
Με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων και του συλλόγου γονέων ξεκίνησε ένα πρόγραμμα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης προς όφελος όλων των παιδιών. Το όλο εγχείρημα άρχισε, αφού καταγράφηκαν οι ανάγκες και οι προσδοκίες γονέων και εκπαιδευτικών και υιοθετήθηκαν δράσεις παράλληλες και ταυτόχρονες για όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (παιδιά, εκπαιδευτικούς και γονείς). Ξεκίνησαν εργαστήρια για τα παιδιά σε σχέση με την προσωπική και κοινωνική τους ανάπτυξη, σε θέματα συνεργασίας, επικοινωνίας και αυτοεκτίμησης, τα δικαιώματα και τα όριά τους, τις δημιουργίες σχέσεων, τις φιλίες, την αποδοχή του άλλου, την έκφραση των συναισθημάτων. Ταυτόχρονα οι ανακοινώσεις του σχολείου ήταν πάντα πολύγλωσσες, ώστε να ενημερώνονται σωστά οι γονείς και στις συναντήσεις υπήρχαν μεταφραστές στις γλώσσες που μιλούσαν οι μετανάστες. Σε αυτό το παραγωγικό πλαίσιο συνεχίστηκαν και άλλες δράσεις με απόφαση και συνυπευθυνότητα των εκπαιδευτικών του σχολείου.
Στον κύριο κορμό του σχολικού προγράμματος αξιοποιήθηκε η γλώσσα και όλα τα στοιχεία του πολιτισμού των χωρών προέλευσης των μεταναστών. Κατασκευάστηκαν πολύγλωσσα βιβλία και αξιοποιήθηκε ο πλούτος όλων των παιδιών. Επίσης διευρύνθηκε το περιεχόμενο των θρησκευτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, με επικέντρωση στις κοινές αξίες για όλους τους ανθρώπους. Σημαντικές δραστηριότητες ήταν η πραγματοποίηση μαθημάτων ελληνικών σε μετανάστες γονείς και η εκμάθηση της μητρικής γλώσσας των παιδιών (αλβανικά και αραβικά), κατά τις απογευματινές ώρες. Ενδεικτική κίνηση εξομάλυνσης των πολιτισμικών διαφορών είναι η αντικατάσταση της πρωινής προσευχής με εκπληκτικούς στίχους του Ρίτσου, ώστε όλα τα παιδιά ακόμη και τα μη ορθόδοξα να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στην πρωινή προσευχή.
Τα αποτελέσματα του όλου εγχειρήματος ήταν εκπληκτικά για όλη την εκπαιδευτική κοινότητα. Τα παιδιά βελτιώθηκαν στα μαθήματα, αναπτύχθηκε η αυτοεκτίμησή τους, περιορίστηκαν σημαντικά οι τάσεις απομόνωσης και αποκλεισμού των παιδιών, μειώθηκαν οι συγκρούσεις και εκμηδενίστηκε η μαθητική διαρροή!
Σε όλη αυτή την προσπάθεια οι εκπαιδευτικοί του 132ου σχολείου δέχονταν πιέσεις από τη διοίκηση σε θέματα που αφορούσαν μόνο τη μητρική γλώσσα ιδιαίτερα τα αλβανικά και αυτές οι πιέσεις είναι που κλιμακώνουν σήμερα την επίθεση κατά της δουλειάς του σχολείου, με ποινική δίωξη της Στέλλας Πρωτονοταρίου και της δασκάλας των αλβανικών.