Τα κουμπούρια δεν δίνουν απαντήσεις
Η δολοφονία του αστυνομικού της αντιτρομοκρατικής, Νεκτάριου Σάββα, από την «Επαναστατική Σέχτα» έδωσε την καλύτερη αφορμή για να ενταθούν οι κραυγές για στροφή στις πολιτικές «τάξης και ασφάλειας». Ο Ν. Σάββας ήταν επί χρόνια φρουρός της Σ. Κυριακίδου, μιας από τους μάρτυρες κατηγορίας στην υπόθεση του ΕΛΑ.
Η άθλια αυτή πράξη, μέσα στην σημερινή συγκυρία, ήταν βούτυρο στο ψωμί
της Ν.Δ. για την προώθηση μέτρων καταστολής και αστυνόμευσης, αλλά και
του ΠΑΣΟΚ για προσαρμογή σε αυτές τις πολιτικές. Είναι χαρακτηριστικό
ότι η Ν.Δ. αμυνόταν για τη μαζική χρήση καμερών παρακολούθησης (που
τοποθετήθηκαν τάχα προσωρινά το 2004), ενώ σήμερα βρίσκει τη ευκαιρία
να επιτίθεται σε όσους την αμφισβητούν και εξαγγέλλει την επέκταση των
σχετικών προγραμμάτων. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι η αντιπολίτευση
του ΠΑΣΟΚ έχει πλέον μετατοπιστεί, από τη θεματολογία «δημοκρατικής
ευαισθησίας», στην κριτική στην κυβέρνηση για ανικανότητα και
αναποτελεσματικότητα στην «πάταξη της τρομοκρατίας και της
εγκληματικότητας». Η πρακτική οργανώσεων όπως η «Σέχτα» σε τίποτα δεν
μπορεί να απειλήσει το κράτος.
Τα θύματα των «χτυπημάτων» σε τίποτα δεν μειώνουν τη δύναμη των
κρατικών (και παρακρατικών) μηχανισμών. Αντίθετα τους ενισχύουν,
δίνοντας αφορμές για χτυπήματα στις δημοκρατικές ελευθερίες και
δικαιώματα. Τα κουμπούρια δεν δίνουν απαντήσεις στη βαρβαρότητα της
εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Οι μηχανισμοί του κράτους –με τον
επαγγελματισμό και τους ατέλειωτους πόρους– θα παραμένουν για πάντα
ανώτεροι από τις διάφορες «σέχτες» όταν η σύγκρουση περιορίζεται στα
πεδία των όπλων και της παρανομίας.
Παρά τις κραυγές και τα κροκοδείλια δάκρυα από τα ΜΜΕ, οι
καπιταλιστές και τα στελέχη των κρατικών μηχανισμών, γνωρίζουν καλά ότι
άλλοι είναι οι πραγματικοί εχθροί τους: το κίνημα που μαζικά και
ανοιχτά διεκδικεί να αλλάξει τον κόσμο. Και προς αυτή την κατεύθυνση
προορίζουν τα δικά τους πυρά, αξιοποιώντας τις αθλιότητες τύπου
«Σέχτας». Και μαζί με όλον αυτόν τον κόσμο έχουμε να δώσουμε τη μάχη
για να μην επιτρέψουμε να μετατραπεί η αθλιότητα των κουμπουριών σε
μείωση των δυνατοτήτων για μαζική, δηλαδή για πραγματική, αντίσταση
στους καπιταλιστές και το κράτος τους.