Όλοι και όλες την Τετάρτη 28 Μάρτη Προπύλαια 12 μ.μ.
Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο-24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ
Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα
Στο δρόμο θα καταργήσουμε το νόμο…
Υπό καταρρακτώδη βροχή διαδήλωσαν
χιλιάδες φοιτητές, εκπαιδευτικοί και μαθητές από όλη την Ελλάδα στο
συλλαλητήριο στις 22 Μάρτη. Στη διαδήλωση καλούσε με στάση εργασίας η ΟΛΜΕ ενώ
3ωρη στάση εργασίας είχε και η ΑΔΕΔΥ. Με μπλοκ συμμετείχαν επίσης ο Σύλλογος
Εργαζομένων Βιβλίου - Χάρτου Αθήνας και το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών με την
κάλυψη επίσης με στάση εργασίας. Για άλλη μια φορά τα ΜΜΕ αγνόησαν τη διαδήλωση,
αφού η μαζική πορεία δεν άφησε περιθώρια στους «πραίτορες» τους Πολύδωρα να επιτεθούν
στα φοιτητικά μπλοκ. Όμως οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν κάμπτονται από την
επιχείρηση «απομόνωσης» από την κοινωνία. Οι φοιτητές ξέρουν πολύ καλά ποιοι
είναι οι μειοψηφίες και ποιοι συμμετέχουν κατά δεκάδες χιλιάδες σε συλλογικές
διαδικασίες και πορείες σε όλη τη χώρα.
Είμαστε αποφασισμένοι να
συνεχίσουμε, για να τους αναγκάσουμε να πάρουν το νόμο πίσω.
Συνεχίζουμε
Ήδη αρκετές συνελεύσεις που είχαν
χαθεί την προηγούμενη εβδομάδα, έβγαλαν ξανά καταλήψεις. Η ΠΟΣΔΕΠ έχει κηρύξει
24ωρη απεργία για τις 28/3. Παράλληλα, εάν κάπου οι καταλήψεις χάνονται,
επιδιώκεται να αποτραπεί η εφαρμογή του νέου νόμου πλαισίου και να παρθούν
καταδικαστικά ψηφίσματα από τα διοικητικά και ακαδημαϊκά όργανα, σε συντονισμό
με τους τοπικούς συλλόγους ΔΕΠ. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση απομονώνεται, αφού δεν
ήταν νομιμοποιημένη να περάσει το νόμο-πλαίσιο. Η εξέγερση των φοιτητών φαίνεται δίκαιη στην πλειοψηφία της κοινωνίας.
Έφτασε η ώρα μετά από τόσους μήνες ο
αγώνας μας να αγκαλιάσει όλη την κοινωνία.
Φοιτητές-εργατιά μια φωνή και μια γροθιά
Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να δώσει όλες του
τις δυνάμεις για να κερδίσει τους εργαζόμενους
και να πιέσει τα συνδικάτα να μπουν ενεργά σ’ αυτή τη μάχη.
Από την έκβαση αυτής της μάχης κρίνεται σε μεγάλο βαθμό το μέλλον των
εργαζόμενων και της νεολαίας. Η πολιτική που θέλει να μετατρέψει τα
πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις είναι η ίδια πολιτική που θέλει να ιδιωτικοποιήσει
την υγεία, τα λιμάνια, τις συγκοινωνίες. Το εκπαιδευτικό κίνημα εδώ και δέκα
μήνες εμπνέει , δείχνει το δρόμο, καθυστερεί τα σχέδια τους ,αλλά μόνο ένας γενικός ξεσηκωμός μπορεί να
ανατρέψει συνολικά το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα.
Τα γκάλοπ δίνουν ποσοστά 45-50% των
πολιτών να στηρίζουν αυτό τον αγώνα. Αυτή η συμπαράσταση πρέπει να
φανεί και στην πράξη. Με μια ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ που θα κατεβάσει στο
δρόμο τους εργαζόμενους, στο πλάι των φοιτητών. Το παράδειγμα των
Γάλλων
φοιτητών που μαζί με τις γενικές απεργίες των εργαζομένων, ανάγκασαν
την κυβέρνησή τους να αποσύρει το
Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης (CPE) παρόλο που ήταν νόμος του κράτους,
δείχνει τις δυνατότητες που έχουμε και εδώ.
Η ίδια η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι
μεγαλύτεροι φοιτητικοί αγώνες νίκησαν όταν η εργατική τάξη μπήκε στο προσκήνιο.
Το 1979 καταφέραμε να ακυρώσουμε στην πράξη και να ρίξουμε το ν. 815, ακριβώς γιατί ολόκληρη η
κοινωνία βρισκόταν στον απεργιακό αναβρασμό της μεταπολίτευσης. Ο Μάης του ‘68 έμεινε στην ιστορία γιατί
οι καταλήψεις των φοιτητών ενώθηκαν με τις καταλήψεις εργοστασίων των
εργαζομένων σε μια απεργία που συγκλόνισε τη Γαλλία, αναγκάζοντας τα αφεντικά
σε μεγάλες υποχωρήσεις.
ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ Απεργία Γενική
Ήδη η ΑΔΕΔΥ έχει συγκαλέσει 24ωρη
απεργία για το νέο μισθολόγιο την Τετάρτη 28 Μάρτη, ημέρα της επαναληπτικής
ψηφοφορίας για το άρθρο 16. Η ένωση των νοσοκομειακών γιατρών έχει κηρύξει και
αυτή 48ωρη απεργία. Ωστόσο οι ηγεσίες των συνδικάτων δεν έχουν προετοιμάσει την
απεργία έτσι ώστε να δώσουν έναν αποφασιστικό αγώνα που θα απευθύνεται σε όλους
τους εργαζόμενους. Αντίστοιχα η ΓΣΕΕ δεν έχει κηρύξει ακόμη απεργία για τα
ζητήματα της εκπαίδευσης. Όμως μπορούμε να τους αναγκάσουμε να αλλάξουν στάση.
Στη βάση των συνδικάτων είναι οι εργαζόμενοι που βιώνουν καθημερινά τι
σημαίνει νεοφιλελευθερισμός και
ανταγωνιστικότητα, οι γονείς μας, είναι ο
κόσμος που όλο αυτό το διάστημα μας
συμπαραστέκεται και δίνει τις δικές
του μάχες ενάντια στην κυβέρνηση. Σε αυτό τον κόσμο και σε αυτή την
αγανάκτηση είναι υποχρεωμένη η ηγεσία των συνδικάτων να απολογηθεί, όσο εγκλωβισμένη
στην αδράνειά της κι αν βρίσκεται. Αυτή
την πίεση πρέπει να την διογκώσουμε, με εξορμήσεις στους εργατικούς χώρους
και τις γειτονιές, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους για την επίθεση στα
πανεπιστήμια και συνδέοντας την με τα δικά τους προβλήματα.
Το επόμενο διάστημα χρειάζεται να οργανώσουμε
καλύτερα την εξωστρέφεια των καταλήψεων, να ενημερώσουμε για την
απεργία της
ΑΔΕΔΥ στους εργασιακούς χώρους. Μόνο έτσι θα ασκηθεί πίεση πάνω στην
ηγεσία της
ΓΣΕΕ να κηρύξει κι αυτή απεργία. Χρειάζεται στο συλλαλητήριο της 28
Μάρτη να βαδίσουμε όλοι μαζί, οι φοιτητές με τους απεργούς εργαζόμενους
της ΑΔΕΔΥ και των άλλων συνδικάτων, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει η
δυνατότητα για
τη συνολικά ανατροπή της πολιτικής τους!
Τίποτα δεν έχει κριθεί! Οι αγώνες
μας είναι αυτοί που θα κρίνουν το μέλλον. Για ένα άλλο πανεπιστήμιο σε μια άλλη
κοινωνία!