Όλοι και όλες σε θέση μάχης! Για να γ
ίνει η 48ωρη απεργία στις 19-20 Οκτώβρη ξεσηκωμός με διάρκεια που θα ανατρέψει την κυβέρνηση του ΓΑΠ, θα διώξει την τρόικα, θα ακυρώσει τη συνέχιση αντίστοιχων πολιτικών με το ίδιο ή άλλο μίγμα συνταγής.
Αυτή είναι η μόνη προοπτική σωτηρίας για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους. Και πατά γερά στα πόδια της. Διεκδικεί σοβαρά τη νίκη όπως δείχνουν καθημερινές καταλήψεις, απεργίες, δράσεις ενάντια στα χαράτσια, που κλιμακώνονται μετά τη μεγάλη απεργία στις 5 Οκτώβρη.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΤΡΟΪΚΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΑΝ
Ποιος και πώς θα πληρώσει για τη χρεοκοπία; Αυτό ήταν το ζητούμενο και τότε που ονόμαζαν το χρέος «βιώσιμο» και τώρα που το «κουρεύουν». Οι αιματηρές θυσίες, οι οποίες επιβλήθηκαν στους εργαζόμενους με το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο, έγιναν για να εξασφαλιστούν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που διατέθηκαν ως τόκοι. Για να δοθούν στις ελληνικές τράπεζες 110 δισ. ευρώ ως προγράμματα στήριξης. Για να φορτωθούν τα ασφαλιστικά ταμεία με ομόλογα αξίας πολλών δισ. ευρώ, που σήμερα θα εξαερωθούν στη διαδικασία του «κουρέματος». Κυβέρνηση και ευρωπαϊκά επιτελεία οργάνωσαν μια κολοσσιαία μεταφορά από τους φτωχούς στους πλούσιους, από το δημόσιο και τα ταμεία προς τους τραπεζίτες και τους τοκογλύφους.
Τώρα που οι σχεδιασμοί για την αντιμετώπιση της κρίσης έπεσαν έξω, έρχεται το «κούρεμα» του χρέους που απαιτεί μια πιο άγρια συνέχεια σε βάρος μας: Το «κούρεμα» των μισθών, των συντάξεων, δικαιωμάτων και κατακτήσεων δεκαετιών. Η εργασιακή εφεδρεία (η απόλυση δημοσίων υπαλλήλων), συμπληρώθηκε με την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων ώστε όλοι να δουλεύουμε με τους χειρότερους όρους και τους κατώτερους μισθούς. Η περίθαλψη, η μόρφωση ανακηρύσσονται σε πολυτέλεια που όποιος τη θέλει πρέπει να την πληρώνει ακριβά, αλλιώς απλά δεν θα την έχει.
Το κέρδος, όπως ισχυρίζονται, είναι ότι η χώρα παρέμεινε στο ισχυρό κλαμπ της ευρωζώνης. Λες και το ερώτημα είναι με ποιο νόμισμα –ευρώ ή δραχμή- θα πληρώνουμε τους διαδοχικούς λογαριασμούς. Λες και όταν «άνθιζε» η ελληνική οικονομία -δηλαδή ο ελληνικός καπιταλισμός- μοιραστήκαμε τα κέρδη. Λες και τώρα δεν βλέπουμε ότι οι έχοντες και κατέχοντες καρπώνονται δισ. ευρώ από τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή.
Λογάριασαν χωρίς το ξενοδόχο. Γιατί σήμερα στους δρόμους και τις απεργίες είναι εκατοντάδες χιλιάδες περισσότεροι απ’ όσους έδιναν τη μάχη το Μάη του 2010, όταν ψηφιζόταν το μνημόνιο ή τον Ιούνη του 2011 όταν ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο.
Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ-ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ-ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΠΑΝΤΟΥ
Γιατί τώρα φέραμε στη μνήμη μας τις παραδόσεις του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, την κατάληψη και την απεργία, τη συνέλευση και τη διαδήλωση, την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Καθημερινά και ένα υπουργείο βρίσκεται υπό κατάληψη. Οι εργαζόμενοι στους δήμους, στην εκπαίδευση, απεργούν ενάντια σε απολύσεις και τις περικοπές του ενιαίου μισθολογίου. Ταυτόχρονα αναπτύσσουν τη μεταξύ τους αλληλεγγύη συμμετέχοντας ο ένας στη διαδήλωση του άλλου, στηρίζουν με δράσεις τους ευπαθείς συναδέλφους που έχουν ανάγκη τη βοήθειά τους. Το κίνημα «δεν πληρώνω» βρήκε τον πιο πολύτιμο σύμμαχο στη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ.
Αυτές οι πρωτοβουλίες πρέπει να αναπτυχθούν. Οι επιμέρους συντονισμοί να συναντηθούν σε ένα ενιαίο κέντρο που θα στηρίζει, θα οργανώνει την περιφρούρηση όσων απεργούν, θα ενισχύει τις δράσεις για να βγουν και άλλοι κλάδοι στη μάχη. Για να δημιουργηθεί ένα ισχυρό απεργιακό μέτωπο. Οι πρωτοβουλίες των πρωτοβάθμιων σωματείων και μαζί τους ένα ισχυρό δίκτυο κοινωνικής στήριξης έπαιξαν το ρόλο του καταλύτη στο καύσιμο της οργής χιλιάδων εργαζομένων. Το στήσιμο επιτροπών αγώνα ή ομάδων εργαζομένων που θα οργανώνουν βήμα το βήμα την αντίσταση θα είναι ο κρίσιμος κρίκος για να εκδηλωθεί η κλιμάκωση, για να μην επιτραπούν τα αναμενόμενα πισωγυρίσματα των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Μέσα από τέτοιες διαδικασίες θα ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα.
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δηλώνουν με κάθε τρόπο ότι δεν θα πληρώσουν την κρίση. Ούτε με τη ΝΔ ούτε με τις κυβερνήσεις «εθνικής σωτηρίας» μπορούν να εξασφαλίσουν κάτι τέτοιο. Ποιος ξεχνά τα αλλεπάλληλα κύματα λιτότητας του Σημίτη για να μπούμε στον «παράδεισο» της ΟΝΕ ή τα όσα υλοποίησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ του Κωστάκη Καραμανλή;
Η λύση είναι αριστερά. Και ήδη διατυπώνεται με τα αιτήματα για αυξήσεις στους μισθούς, για δουλειά σε όλους, για φορολογία των πλούσιων. Η συμπαράταξη της Αριστεράς –κινηματική, πολιτική, εκλογική- μπορεί να δώσει προστασία στους εργατικούς αγώνες, να προβάλλει εναλλακτικό πολιτικό πρόγραμμα και να το επιβάλλει. Το δημοσκοπικό άθροισμα των κατακερματισμένων δυνάμεων της Αριστεράς πρέπει να συγκεντρωθεί σε μια συμπαγή δύναμη που θα γίνει εφιάλτης όχι μόνο του Άδωνη Γεωργιάδη, αλλά και όλου του πολιτικού φάσματος, που θα δίνει εναλλακτική διέξοδο στους εκατοντάδες χιλιάδες που παλεύοντας για τη ζωή και τα δικαιώματά τους βάζουν ερωτήματα για το «όλο σύστημα» και τους θεσμούς.
Στην κατάληψη του μηχανογραφικού της ΔΕΗ είχαμε τη φωτογραφία αυτού που απαιτείται για τα δικά μας συμφέροντα: Σε μια κοινή δράση (έστω κι αν αποδείχτηκε συμβολική) βρέθηκαν το συνδικάτο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, τμήματα της ΠΑΣΚΕ, ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων, η Επιτροπή «Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε», ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ...
Η ΔΕΑ θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να ενισχύσει το συντονισμό των «από κάτω», τη συμπαράταξη της Αριστεράς. Για να προβάλλει ένα ριζοσπαστικό κοινωνικό πολιτικό πρόγραμμα.
ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ στη 48ωρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ