Γερμανια: τριζει ο μεγαλος συνασπισμος
Ο μεγάλος συνασπισμός στη Γερμανία περνά δύσκολες στιγμές. Οι εξελίξεις υπήρξαν ραγδαίες, μετά την τελευταία συνάντηση κορυφής τη Δευτέρα, όπου Χριστιανοδημοκράτες (CDU) και Σοσιαλδημοκράτες (SPD) προσπάθησαν να καταλήξουν σε κάποιο συμβιβασμό και σε κοινή γραμμή σε θέματα όπως η παράταση του χρόνου παροχής του επιδόματος ανεργίας για ανέργους πάνω των 50 ετών, η υπογραφή της συλλογικής σύμβασης για αύξηση του βασικού μισθού στα ταχυδρομεία και βέβαια η ιδιωτικοποίηση των γερμανικών σιδηροδρόμων. Τελικώς οι διαφορές σχετικά με τον κατώτατο μισθό δεν γεφυρώθηκαν και ως αποτέλεσμα αυτού, το νομοσχέδιο δεν πρόκειται καν να κατατεθεί προς ψήφιση την Πέμπτη, όπως αρχικά ήταν προγραμματισμένο.
Το SPD αποφάσισε μάλιστα να κάνει το θέμα της κατώτατης αμοιβής κεντρικό στην προεκλογική εκστρατεία του 2009. Σα να μην έφταναν αυτά, την επόμενη ακριβώς της συνάντησης, ο αντικαγελάριος και υπουργός εργασίας Μίντεφεριγκ υπέβαλε την παραίτησή του από όλα τα κυβερνητικά αξιώματα. Αυτό αποτέλεσε μεγάλο σοκ για το SPD, μια και ο Μίντεφεριγκ είναι από τις ιστορικές φυσιογνωμίες στο εσωτερικό του, αλλά ταυτόχρονα ήταν σοκ και για τον μεγάλο συνασπισμό. Πολλοί υποστηρίζουν ότι όλα τα παραπάνω μπορούν να σημάνουν το τέλος του μεγάλου συνασπισμού για τη Γερμανία, όχι μόνο επειδή το κόστος για τα νεοφιλελεύθερα μέτρα της κυβέρνησης δεν επιμερίζεται και στους δύο εταίρους ισομερώς (μέχρι τώρα το SPD είναι αυτό που σταθερά χάνει σε ποσοστά) αλλά και επειδή πλέον η μόνιμη κρίση στο SPD περνά τώρα και στην κυβέρνηση.
Αυτή η κατάσταση, μαζί με τα μηνύματα αγανάκτησης που έρχονται από τα συνδικάτα και την οργανωμένη βάση του, η οποία αθρόα το εγκαταλείπει με κατεύθυνση το Αριστερό Κόμμα, ανάγκασε το SPD να πραγματοποιήσει στο συνέδριο που πρόσφατα οργάνωσε στο Αμβούργο μια θορυβώδη αριστερή στροφή. Στο συνέδριο ψηφίστηκε το Πρόγραμμα του Αμβούργου, όπως το ονόμασαν, του οποίου τα βασικά σημεία είναι: Τονίζει ότι το SPD παραμένει πιστό στις αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, ζητά να αυξηθεί ο χρόνος παροχής του επιδόματος ανεργίας από 18 σε 24 μήνες για ανέργους πάνω από 50 και καθιερώνει κατώτατο ωρομίσθιο 7,5 ευρώ. Σε δύο σημεία, η επίσημη πρόταση της ηγεσίας του SPD είτε καταψηφίστηκε, είτε αυτή αναγκάστηκε να αναπροσαρμόσει τη θέση της. Έτσι, κάτω από την πίεση των συνέδρων ζητήθηκε να καθιερωθεί όριο ταχύτητας 130 στους αυτοκινητόδρομους με στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων (ήταν πολύ σημαντικό θέμα αντιπαράθεσης, μια και οι αυτοκινητοβιομηχανίες πιέζουν να μην μπουν όρια), ενώ στο σημαντικότατο θέμα της ιδιωτικοποίησης των γερμανικών σιδηροδρόμων υιοθετήθηκε τελικά μια μέση γραμμή, αναγκάζοντας το κόμμα να υποχωρήσει από την αποδοχή της πλήρους ιδιωτικοποίησης. Παράλληλα βέβαια με τα παραπάνω μέτρα που σηματοδοτούν την «αριστερή στροφή» του κόμματος, οι σύνεδροι συμφώνησαν και στη συνέχιση της γερμανικής στρατιωτικής αποστολής στο Αφγανιστάν.
Η συγκυρία μέσα στην οποία πραγματοποιήθηκε το συνέδριο συνέβαλε αποφασιστικά στην επανάκαμψη της «αριστερής» φρασεολογίας στο SPD. Η απεργία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων έχει ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη για τα όρια της αντοχής της και ήδη είναι η μεγαλύτερη απεργία που έγινε ποτέ στους γερμανικούς σιδηροδρόμους.
Απεργία
Την προηγούμενη βδομάδα πραγματοποιήθηκε 48ωρη απεργία στα εμπορικά τρένα, που παρέλυσε τη χώρα. Η διοίκηση των Γερμανικών Σιδηροδρόμων μέχρι στιγμής παραμένει αμετακίνητη στα όσα έχει ήδη προτείνει (αυξήσεις 10%, εφάπαξ καταβολή επιδόματος, αλλά και αύξηση του εβδομαδιαίου ωραρίου κατά 2 ώρες), αλλά και οι εργαζόμενοι και το συνδικάτο GDL δεν υποχωρούν στα δικά τους αιτήματα (αύξηση 31% χωρίς αύξηση ωραρίου, υπογραφή ξεχωριστής συλλογικής σύμβασης) και φαίνονται αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα. Στο τελεσίγραφο που επέδωσαν τη Δευτέρα στον Μέντορν, το διευθυντή των Γερμανικών Σιδηροδρόμων, δεν έχουν λάβει απάντηση και προχώρησαν στην ανακοίνωση των μέτρων που είχαν αποφασίσει για την περίπτωση αυτή: από την Τετάρτη το μεσημέρι ξεκινά απεργία διαρκείας στα εμπορικά τρένα και από την Πέμπτη και στα επιβατικά, κοντινών και μακρινών αποστάσεων. Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται στη Γερμανία μια τέτοια γενικευμένη απεργία διαρκείας στους σιδηροδρόμους.
Ελένη Τόλη