Η κεντροαριστερά κατρακυλά στο ρατσισμό
Μετά το βιασμό και το φόνο μιας 47χρονης Ιταλίδας σε μια από τις άθλιες παραγκουπόλεις που περιτριγυρίζουν τη Ρώμη, ένα ρατσιστικό κύμα σαρώνει την Ιταλία. Στόχος των επιθέσεων ήταν αρχικά οι Ρομά και οι Ρουμάνοι, αλλά, τελικά, όλοι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες.
Δυστυχώς στη ρατσιστική επίθεση πρωτοστατεί η κεντροαριστερά. Στη Ρώμη ο δήμαρχος Βάλτερ Βελτρόνι -ο φέρελπις νέος αστέρας της κεντροαριστεράς που προορίζεται για διάδοχος του Πρόντι- ανακήρυξε τους μετανάστες από τη Ρουμανία ως «το μεγαλύτερο πρόβλημα» της πόλης, τους κατονόμασε ως υπεύθυνους για την αύξηση της «εγκληματικότητας» και προσανατόλισε όλες τις δημοτικές υπηρεσίες σε δράση εναντίον τους. Βρέθηκε έτσι στο ίδιο στρατόπεδο με τις νεοφασιστικές οργανώσεις που έσπευσαν να οργανώσουν πανεθνική ρατσιστική καμπάνια ενάντια στους Ρομά και τους Ρουμάνους, μια καμπάνια που περιλαμβάνει πολλές επιθέσεις και νυχτερινά πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες στις εξαθλιωμένες συνοικίες της Ρώμης αλλά και σε πολλές άλλες πόλεις της Ιταλίας.
Στην ίδια πολιτική ρατιστικής «πυγμής» κατρακύλησαν και ο Πρόντι και η κεντρική κυβέρνηση. Αξιοποιώντας τους πιο αντιδραστικούς νόμους του Μπερλουσκόνι (αλλά και των ακροδεξιών Μπόσι και Φίνι), έδωσε κατεύθυνση για μαζικές απελάσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Η επίθεση του ιταλικού κράτους είναι τόσο βίαια που προκάλεσε την επίσημη διαμαρτυρία της ρουμανικής κυβέρνησης.
Ασφαλώς η ρατσιστική πολιτική δεν είναι το πρώτο σύμπτωμα του αντιδραστικού εκφυλισμού της κεντροαριστερής κυβέρνησης στην Ιταλία. Είχαν προηγηθεί η φιλοπόλεμη-φιλοϊμπεριαλιστική διάψευση των προεκλογικών υποσχέσεων για άμεση αποχώρηση του ιταλικού στρατού από το Ιράκ και το Αφγανιστάν και η στροφή στον χωρίς προσχήματα νεοφιλελευθερισμό. Πρόσφατα η κυβέρνηση Πρόντι αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 3 χρόνια (ακόμα και αν ο ασφαλισμένος έχει συμπληρώσει την 35ετία), αποδεικνύοντας την προσήλωσή της στις επιταγές των βιομηχάνων και των τραπεζιτών, ακόμα και σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τις διαθέσεις των εργαζομένων. Το «δημοψήφισμα» που οργανώθηκε για να υποστηριχτεί η αντιμεταρρύθμιση ήταν μια μεγαλοπρεπής απάτη: οι εργάτες τέθηκαν μπροστά στο δίλημμα να δεχτούν τα μέτρα του Πρόντι ή να υποστούν χειρότερα, ενώ χρειάζεται απύθμενο θράσος για να παρουσιάζει ένας αριστερός το αποτέλεσμα αυτής της ψηφοφορίας ως «έγκριση» της αντεργατικής πολιτικής.
Ευτυχώς, λίγες ημέρες μετά, η τεράστια διαδήλωση περίπου 2 εκατομμυρίων, του κόσμου της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος ενάντια στον Πρόντι, έδωσε με πιο πειστικό τρόπο την κατάλληλη απάντηση.
Η κεντροαριστερά εκφυλίζεται από την προσαρμογή στο νεοφιλελευθερισμό, την υποταγή στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, και καταλήγει στην ευθυγράμμιση με το ρατσισμό και τη συνεργασία με τους φασίστες. Ο δήμαρχος της Μπολόνια, Σέρτζιο Κομφεράτι (πρώην ηγετικό στέλεχος της εργατικής συνομοσπονδίας CGIL), συνεργάζεται επισήμως πλέον με την Εθνική Συμμαχία για να προωθήσει την πολιτική «τάξης και ασφάλειας» στην πόλη του, ενώ συγκρούεται ανοιχτά με τις δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος, ακόμα και με αυτούς που τον στήριξαν στις εκλογές. Το φαινόμενο διευρύνεται σε πολλές πόλεις, ενώ το νόημα της πολιτικής του Βελτρόνι είναι η πρόταση να αποδείξει η κεντροαριστερά ότι αποτελεί πιο «κατάλληλη» δύναμη αστυνόμευσης, ώστε να ενισχυθεί εκλογικά, κερδίζοντας ψήφους με βάση τη συντηρητική θεματολογία της «ασφάλειας», ακόμα και αν αυτή φτάνει στην προσαρμογή στο ρατσισμό.
Το μάθημα είναι πολύτιμο και για τις εδώ πολιτικές εξελίξεις. Με την κρίση στο ΠΑΣΟΚ, κάποια τμήματα της Αριστεράς φλερτάρουν ξανά με την κεντροαριστερή στρατηγική, για να «υπάρξει εναλλακτική λύση στην κυβέρνηση Καραμανλή». Πρόκειται για επικίνδυνο μονοπάτι που -όπως στην Ιταλία- οδηγεί σε εκφυλισμό χωρίς όρια. Αυτό που παίζεται σε αυτή τη συζήτηση δεν είναι στην πραγματικότητα η κυβερνητική εξουσία. Είναι η πολιτική της Αριστεράς ακόμα και στα πιο βασικά σημεία της: την αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό, στον πόλεμο, στο ρατσισμό.
Αντώνης Νταβανέλλος