Συζητώντας για τη σεξεργασία

Η πανδημία Covid19 και τα κυβερνητικά μέτρα ρύθμισης της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, έφεραν για λίγο στην επιφάνεια τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σεξεργάτριες. Στη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού, εμφανίστηκε ένα πλήθος δημοσιευμάτων που προανήγγειλε μια συνολικότερη απόπειρα της κυβέρνησης να διαμορφώσει ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για τη σεξεργασία στην Ελλάδα. 
Τα παραπάνω υπήρξαν αφορμή να ανοίξει -κατ’ αρχήν εντός του φεμινιστικού κινήματος- η σχετική συζήτηση για ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει επί πολλά χρόνια το φεμινισμό σε διεθνές επίπεδο και έχει παράξει μια πολύ ζωηρή συζήτηση και αντιπαραθέσεις μεταξύ φεμινιστριών αγωνιστριών.  

Θεωρούμε ότι αυτός ο διάλογος χρειάζεται να ανοίξει -και για να είμαστε σε καλύτερες θέσεις σε θεωρητικό-πολιτικό επίπεδο για να αντιμετωπίσουμε στο άμεσο μέλλον μια πιθανή κυβερνητική πρωτοβουλία, αλλά και για την ευρύτερη ανάγκη συγκρότησης άποψης μέσα στους κύκλους των φεμινιστριών αγωνιστριών πάνω σε ένα «δύσκολο» ζήτημα, που αφορά τις συνθήκες ζωής κι εργασίας χιλιάδων γυναικών.

Ως συμβολή από τη μεριά του «Κ», παρουσιάζουμε δύο κείμενα σε αυτό το τεύχος. Το πρώτο είναι το κεφάλαιο ενός βιβλίου της φεμινίστριας φιλοσόφου Σίλβια Φεντερίτσι (τίτλος πρωτότυπου Beyond the Periphery of the Skin: Rethinking, Remaking, and Reclaiming the Body in Contemporary Capitalism -δεν έχει ακόμα μεταφραστεί στα ελληνικά) όπου πραγματεύεται συνολικότερα το ζήτημα του σώματος στον καπιταλισμό. Το συγκεκριμένο κεφάλαιο καταπιάνεται με τις ρίζες της σεξουαλικής εργασίας (με την ευρύτερη έννοια) στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, από την αυγή του καπιταλισμού μέχρι σήμερα. Είναι ένα χρήσιμο ιστορικό υπόβαθρο κατανόησης της σχέσης της ευρύτερης σεξουαλικής ζωής με την κοινωνική αναπαραγωγή, που αποτελεί χρήσιμη αφετηρία θεωρητικής κατανόησης και των ζητημάτων που άπτονται του επαγγέλματος της σεξεργασίας. 

Ακολουθεί ένα άρθρο της αμερικανίδας φεμινίστριας κοινωνιολόγου Τζοάνα Μπρένερ που καταπιάνεται αμιγώς με το επάγγελμα της πώλησης σεξουαλικών υπηρεσιών στο σύγχρονο καπιταλισμό, από μια σοσιαλιστική-φεμινιστική σκοπιά. Η Μπρένερ ασχολείται με υποδειγματική νηφαλιότητα και σοβαρότητα με το θέμα. Παρουσιάζει  τις διαφορετικές απόψεις, που αντιπαρατίθενται στη διεθνή συζήτηση, εντοπίζει τις αρετές και τις αδυναμίες τους, παραθέτει εκτεταμένα αναλυτικά στοιχεία από τη διεθνή εμπειρία (νομοθετική, κοινωνική κλπ) χωρίς να αμελεί καμία διάσταση (ψυχολογική, υγειονομική, οικονομική, κινηματική) και προτείνει μια κατεύθυνση, με βασικό κριτήριο τη βελτίωση των συνθηκών ζωής (αλλά και κινηματικής δράσης/διεκδίκησης!) των σεξεργατριών.