Με κόκκινο μελάνι...

«ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

Συνεχίζοντας να μην καρπώνεται (σχεδόν) τίποτα από την κυβερνητική φθορά, ο Α. Τσίπρας και η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν το φλερτ προς το ΚΙΝΑΛ, αναθερμαίνοντας τα σενάρια για μια μετεκλογική συνεργασία του «προοδευτικού» χώρου. Το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, μέσα στο 2021, αν και εφόσον έχει ελεγχθεί κάπως η πανδημία του κορωνοϊού, θεωρείται εξαιρετικά πιθανό από την αξιωματική αντιπολίτευση. Για αυτό και στην Κουμουνδούρου, πέρα από το ξεκαθάρισμα του εσωκομματικού τοπίου και την ανασύνθεση της προεδρικής τάσης, εντείνουν τα ανοίγματα προς τις πασοκογενείς δυνάμεις. Με το βλέμμα κυρίως στη συγκρότηση συμμαχικών κυβερνήσεων, βοηθούντος και της απλής αναλογικής, με την οποία θα γίνουν οι επόμενες εκλογές. Είναι κοινό μυστικό άλλωστε ότι υπάρχει μόνιμος δίαυλος επικοινωνίας με τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος πρόσφατα δήλωσε θετικός σε «μια προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης», ασκώντας περαιτέρω πίεση προς τη Φώφη Γεννηματά, ώστε η τελευταία να τερματίσει την πολιτική «ίσων αποστάσεων» απέναντι σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και να ανταποκριθεί στις επιθέσεις φιλίας του Α. Τσίπρα. Όλα δείχνουν ότι και η λεγόμενη «αριστερή» πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ συναινεί σε μια σύγκλιση με το ΚΙΝΑΛ, στο όνομα του αντιδεξιού μετώπου. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι η πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ συγκλίνει όλο και περισσότερο με την πολιτική κατεύθυνση που υλοποιεί ο Μητσοτάκης. Τόσο προοδευτική…

ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ

Από το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού, μέχρι τις δράσεις της περίφημης Επιτροπής «Ελλάδα 2021», που ηγείται η Γιάννα Αγγελοπούλου, πληθαίνουν οι ετοιμασίες του ελληνικού κράτους, για τον εορτασμό των 200 χρόνων από το 1821. Στις επίσημες ανακοινώσεις της Επιτροπής και στα σχετικά αφιερώματα των μεγάλων ΜΜΕ, αναπαράγονται όλοι οι εθνικοί μύθοι που ντύνουν εδώ και αιώνες την κυρίαρχη αφήγηση για το «αθάνατο ελληνικό γένος». Αυτό που πορεύεται ανάμεσα στους αιώνες αγέρωχο: από την αρχαιότητα, μέχρι το Βυζάντιο και από το ‘21, μέχρι σήμερα. Ή έστω που σώθηκε από την προηγμένη Δύση. Υπάρχει βέβαια παντού η αναφορά στην υποτιθέμενη βοήθεια της εκκλησίας που σήκωσε τα λάβαρα μαζί με τους εξεγερμένους και οργάνωσε το κρυφό σχολείο (το οποίο ήταν τόσο κρυφό που δεν υπήρξε ποτέ). Πίσω όμως από τους ύμνους για την «ελληνική παλιγγενεσία» και την πλαστογράφηση του ιστορικού παρελθόντος, ο πρωταρχικός στόχος των εορτασμών είναι ο υπερτονισμός του δήθεν κοινού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, όλων των Ελλήνων, ενάντια στον προαιώνιο εχθρό. Η συμμετοχή στην επανάσταση καταπιεσμένων από όλους τους λαούς και τις θρησκείες των Βαλκανίων, η εχθρότητα των κοτζαμπάσηδων και του κλήρου απέναντι στους ξυπόλητους, κάνουν θρύψαλα το ανιστόρητο αστικό αφήγημα. Το «όλοι οι Έλληνες μαζί», ιδιαίτερα σήμερα, όπου μπροστά στα αδιέξοδα της νέας κρίσης (αλλά και την απειλή ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία), πληθαίνουν οι φωνές περί «εθνικής ενότητας» και αποφυγής των αντιπαραθέσεων, θα γίνει και πάλι το μόνιμο «ρεφρέν» της εθνικής διαπαιδαγώγησης.  Εμείς πάλι, θα προτιμήσουμε το Θούριο του Ρήγα Φεραίου.

ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ

Με δεδομένα από 18 χώρες και σε βάθος 50 ετών, καθηγητές της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (London School of Economics, LSE) και του Κολλεγίου Κινγκ (King’s College, ΚC) έδωσαν πρόσφατα στη δημοσιότητα μελέτη που δείχνει πως οι μεγάλες φοροαπαλλαγές ή χαριστικές νομοθετικές ρυθμίσεις προς τους πλούσιους δεν ωφελούν κανέναν πλην της τσέπης τους. Μεταξύ των 18 κρατών είναι μερικές από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, μέλη του ΟΟΣΑ, όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Νορβηγία, των οποίων εξετάστηκαν τα σχετικά στοιχεία από το 1965 ως το 2015. Όπως έδειξαν τα στοιχεία αυτά, οι πλούσιοι γίνονται συνεχώς πλουσιότεροι από τη δεκαετία του ’80 και μετά. Και όσο πλούτιζαν τόσο αυξάνονταν οι ευεργετικές προς αυτούς φορολογικές ελαφρύνσεις και η εισοδηματική ανισότητα. Η μείωση της φορολογίας στον πλούτο δεν προκάλεσε ούτε την έκρηξη των ιδιωτικών επενδύσεων, ούτε τη μείωση της ανεργίας, ούτε αξιοσημείωτη αύξηση του ΑΕΠ, όπως υποστηρίζουν εδώ και χρόνια οι απολογητές του νεοφιλελευθερισμού. Κατά τους ερευνητές, το κλασσικό επιχείρημα για τη «διάχυση των κερδών προς τα κάτω», δεν έχει καμία βάση. Εν μέσω πανδημίας και παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, τώρα που χρειαζόμαστε οικονομικούς πόρους για τις κοινωνικές ανάγκες, τα συμπεράσματα της έρευνας αυτής, δικαιώνουν πανηγυρικά το αίτημα της Αριστεράς: φορολογήστε -επιτέλους-τους πλούσιους!