Μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από την Νέα Δημοκρατία, η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων μετονομάστηκε σε Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.
Ημερ.Δημοσίευσης
Μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό, ακολούθησε ακόμα μία υποβάθμιση: πλέον, η ΓΓΙΦ ονομάζεται Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και υπάγεται στις αρμοδιότητες της υφυπουργού Εργασίας, τέως γενικού γραμματέως του θεσμού. Το ζήτημα της προστασίας της ισότητας των φύλων αντιμετωπίστηκε πρώτα σαν δευτερεύον και τελικά ως… τριτεύον μπροστά στα ζητήματα του «δημογραφικού προβλήματος» και της Οικογενειακής Πολιτικής.
Η αλλαγή αυτή είναι βαθιά ιδεολογική. Η κυβέρνηση όχι μόνο υποβαθμίζει τη Γραμματεία (ενώ θα έπρεπε να ενισχυθεί επιπλέον), αλλά στέλνει το «σήμα» πως οτιδήποτε έχει να κάνει με τις γυναίκες και την ισότητα των φύλων πλέον θεσμικά σχετίζεται με την οικογένεια και τη δημογραφική πολιτική.
Ιδιαίτερα η επιλογή του όρου της «δημογραφικής πολιτικής» φανερώνει τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ και η Δεξιά γενικότερα αντιμετωπίζει τα έμφυλα ζητήματα: ως ζήτημα αναπαραγωγής του έθνους. Η επίκληση στο «δημογραφικό πρόβλημα» πολύ συχνά συνοδεύει προσπάθειες για περιορισμό του δικαιώματος στην άμβλωση και γενικότερα των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών. Ταυτόχρονα, πόση ισότητα μπορεί να προωθηθεί από μια γραμματεία που συνδέει την ισότητα των φύλων με την οικογενειακή πολιτική; Πως σχετίζονται αυτά τα δύο αν όχι μέσα από την ταύτιση της γυναίκας με το ρόλο της μάνας, τον χώρο του σπιτιού και της οικογένειας;
Στο ακραίο νεοφιλελεύθερο πλαίσιο που ζούμε, όπου οι γυναίκες είναι οι φτωχότερες των φτωχών, πρώτες σε ανεργία και ανασφάλιστη εργασία, η αλλαγή αυτή τονίζει την υποτιθέμενη ευθύνη που έχουν να είναι οι φορείς της έννοιας της οικογένειας μέσα από την απλήρωτη οικιακή εργασία τους. Την ίδια στιγμή που μία Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων θα έπρεπε να βοηθάει τις γυναίκες να απεμπλακούν από τον ρόλο τους αποκλειστικά ως μητέρες, νοικοκυρές και υπεύθυνες για τη φροντίδα της οικογένειας, η νέα Γενική Γραμματεία παίζει έναν «κόντρα ρόλο».
Αγνοώντας τα διαχρονικά αιτήματα του φεμινιστικού κινήματος για ανεξάρτητη ΓΓΙΦ μαζί με το Κέντρο Έρευνας για την Ισότητα των Φύλων, η κυβέρνηση της ΝΔ, επιλέγει να κάνει αυτή τη δυσμενή αλλαγή. Φανερώνεται έτσι η υποκρισία των στελεχών της κυβέρνησης που δηλώνουν την «αλληλεγγύη» τους στις γυναίκες που αυτή την περίοδο βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν για τις παρενοχλήσεις που έχουν υποστεί. Γίνεται καθαρό ότι η καταπίεση των γυναικών είναι κομμάτι της ιδεολογίας τους. Και είναι καθήκον του φεμινιστικού κινήματος να αναδείξει αυτή την υποκρισία και να διεκδικήσει μια Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων ενισχυμένη, στο πλευρό των θυμάτων της έμφυλης βίας αλλά και όλων των γυναικών.