Με κόκκινο μελάνι

Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΑ ΙΜΙΑ
Πριν από 25 χρόνια, στις τελευταίες μέρες του Γενάρη του 1996, η Ελλάδα και η Τουρκία έφτασαν μια ανάσα από μια γενικευμένη πολεμική σύγκρουση. Το θερμό επεισόδιο για την κυριαρχία στις βραχονησίδες Ίμια (Καρντάκ στην τουρκική) έφερε αντιμέτωπα τα πλοία και τα αεροπλάνα των δύο κρατών, βατραχάνθρωποι και σημαίες ανεβοκατέβαιναν στους βράχους, ενώ η εθνικιστική υστερία στα ΜΜΕ χτύπαγε «κόκκινο». Τα ξημερώματα της μέρας που κορυφωνόταν αυτός ο παραλογισμός (31/1) ένα ελληνικό πολεμικό ελικόπτερο με τρεις επιβαίνοντες έπεσε, με θύματα τρεις στρατιωτικούς. Η σοβαρότερη κρίση μετά το 1974, στο πλαίσιο του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, τελικά εκτονώθηκε μετά από παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα. Η σταθερότητα της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ και η αβεβαιότητα της έκβασης μιας τέτοιας έκτασης αναμέτρησης, νίκησαν τις φιλοπόλεμες φωνές στο στράτευμα και τον πολιτικό κόσμο της εποχής εκείνης. Σήμερα που βρισκόμαστε σε μια περίοδο όξυνσης των ανταγωνισμών για τις ΑΟΖ και τα κοιτάσματα στη ΝΑ Μεσόγειο και η απειλή ενός ανάλογου θερμού επεισοδίου επανέρχεται, η υπεράσπιση της ειρήνης στο Αιγαίο χρειάζεται να είναι προτεραιότητα του κινήματος και της Αριστεράς. Η ενίσχυση της αντιπολεμικής και αντιιμπεριαλιστικής πάλης, η διεθνιστική αλληλεγγύη και οι κοινοί αγώνες των λαών σε Ελλάδα και Τουρκία, ο πόλεμος πρώτα και κύρια ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που καθοδηγεί μια προκλητική κούρσα εξοπλισμών, είναι τα δικά μας καθήκοντα. 

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ»
Παντοδύναμους τοπικούς άρχοντες και αποδυναμωμένες αντιπολιτεύσεις επιφυλάσσει για τους δήμους και τις περιφέρειες η κυβέρνηση με τον νέο εκλογικό νόμο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, πάντα στο όνομα της «κυβερνησιμότητας». Στα κυριότερα σημεία του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών, που αναμένεται να έρθει προς ψήφιση στη βουλή στα τέλη Φλεβάρη, προβλέπεται ότι δήμαρχος ή περιφερειάρχης θα εκλέγεται από την πρώτη Κυριακή εάν κάποιος/α συγκεντρώνει ποσοστό 43%, με 5ετή θητεία. Ο νικητής θα καταλαμβάνει και τα 3/5 των εδρών στο δημοτικό ή περιφερειακό συμβούλιο (τα μέλη των οποίων θα μειωθούν) και στις κρίσιμες επιτροπές (πχ Οικονομική Επιτροπή). Η πιο αντιδραστική πρόβλεψη όμως είναι η κατάργηση της απλής αναλογικής και η θέσπιση εκλογικού ορίου εισόδου 3%, με προφανή στόχο να αποκλειστούν από τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια οι παρατάξεις της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Πιστός στις αρχές του, ο Μ. Βορίδης εμβαθύνει το δημοκρατικό έλλειμμα στους ΟΤΑ, με ενίσχυση του δημαρχοκεντρικού μοντέλου και απουσία κάθε ουσιαστικής λαϊκής συμμετοχής. Ας είναι καλά βέβαια η κυβέρνηση Τσίπρα, με το εκλογικό σύστημα της «ευρείας συναίνεσης», που απογείωσε το παζάρι για τις «καρέκλες», με μαζικές «ανεξαρτητοποιήσεις» συμβούλων και μεταπηδήσεις σε άλλους συνδυασμούς. 

ΡΕΦΑΡΑΝ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ 
ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ
Σε παγκόσμια κλίμακα, οι 1.000 πλουσιότεροι δισεκατομμυριούχοι είδαν τις περιουσίες τους να αυξάνονται κατά 3,9 τρισεκατομμύρια δολάρια από τη 18η Μαρτίου ως την 31η Δεκεμβρίου 2020, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Oxfam, η οποία βασίζεται στα δεδομένα του αμερικανικού περιοδικού Forbes και της ελβετικής τράπεζας Crédit Suisse. «Αυτό το κέρδος θα ήταν περισσότερο από αρκετό για να εμβολιαστεί ολόκληρος ο παγκόσμιος πληθυσμός κατά του COVID-19 και να διασφαλιστεί ότι κανείς δεν θα φτωχοποιηθεί από την πανδημία», υπογραμμίζει η ίδια έκθεση. «Είμαστε μάρτυρες της μεγαλύτερης ανισότητας από τότε που ξεκίνησαν τα αρχεία μας. Το βαθύ χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών αποδεικνύεται τόσο θανατηφόρο όσο ο ιός», δήλωσε η Gabriela Bucher, εκτελεστική διευθύντρια της Oxfam. «Η κρίση του κορωνοϊού πρέπει να αποτελέσει σημείο καμπής ως προς τη φορολογία των πλουσιότερων ανθρώπων και των μεγάλων επιχειρήσεων», τονίζει η ΜΚΟ και εξηγεί ότι η φορολογία «μπορεί να πάρει τη μορφή φόρων στην περιουσία, φόρων στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές και μέτρων για την εξάλειψη της φοροδιαφυγής». Μάλιστα, επικαλείται το παράδειγμα της Αργεντινής, όπου πρόσφατα υιοθετήθηκε  νόμος που επιβάλλει έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης στους κατόχους των μεγαλύτερων περιουσιών, που εκτιμάται ότι θα εξασφαλίσει περίπου 3 δισ. δολάρια, με τα οποία θα καλυφθούν τα κόστη ιατροφαρμακευτικού υλικού και μέτρα ανακούφισης των φτωχότερων.